[Lugo] Sábado 29 as 20:00 no Ateneo Libertario "A Engranaxe"- Charla debate sobre industria farmacéutica, médicos, hospitales...alternativas

Recibimos e defundimos esta actividade das compas do Ateneo Libertario A Engranaxe de Lugo, ubicado na r/ Rio Sil 52.

Leer más...

Mortes en prison. A brutalidade do centro de exterminio de Albolote, Granada. Por Jose María Pirla Oliván, 33 anos preso.

Entanto estabamos a traducir este relato de Txema Pirla para publicalo acá e buscando mais información atopamonos con que poucos dias antes fora atopado morto un home de 47 anos neste mesmo centro de exterminio, na sua cela do módulo 7 (ver noticia acá). Cando Txema escrebera isto, non sabía tampouco desta última morte en Albolote.

Colamos pois as reflexións de Txema unha vez traducidas:

O certo que Albolote é como todos os cárceres. Esta é a número 30 na que moro. Nos 5 anos e medio que levo aquí vin dous suicidios consumados no noso módulo de "conflitivos" que din eles; outro moi sospeitoso doutro loitador aforcado no Celular (illamento). Tamén noticias de, polo menos, 6 ou 8 mortes por "sobredose", termo co que descualifican ao cadáver e pechan calquera investigación do como e porqué.

Isto son mortuorios onde o lumpen-proletariado abandonado de toda esperanza entregado á droga, e por causa da súa prohibición (que só serve para enriquecer a uns poucos e manter un aparato represivo que chupa o 30% dos presupostos anuais, dende militares ata chiles -municipais-), non encontra a motivación de loita e si de renuncia e abandono a forzas "superiores" (policías, xuíces e carcereiros), que en vez de amparalos os prisionizan, e trastornan os seus valores morais, que fóra deste sistema capitalista producirían seres solidarios e non o 90% de sabanduxas que poboan os penais. O desespero leva @s pres@s a matarse, a renderse e a pensar só en saír e buscar o hedonismo e o consumismo "programado".

Encontro ao longo dos anos espíritos libres que están pola Liberdade e intento que muden en libertarios. Pero, salvo casos, apenas xorden flores no légamo -barro- do primeiro chanzo da pirámide social conformada polo inimigo e os seus esbirros. Moi poucos, pero xorden espíritos nobres no lumpen.

En canto aos servizos médicos, hai de todo. Alguns son decentemente hipocráticos (respectan a saúde e vontade do paciente), pero a maioría son platonistas (o estado primeiro, e despois o individuo). Estes últimos non teñen escrúpulos en inxectar fármacos que anulan a mente e o corpo, xente que non informa das lesións sufridas por @s pres@s ás mans dos carcereiros, que ocultan a tortura (xa o cárcere o é de por si para calquera sensible) e os malos tratos sen vergoña.

Outra das peores cousas que hai aquí é o "departamento de comunicacións". Non só fustrigan os familiares senón que utilizan calquera escusa para non os deixar comunicar. Ata os bebes deben traer un carné de identidade, non vale un libro de familia! E dende dentro non se poden meter nas comunicacións máis que 4 refrescos e nada máis. Asunto que, a base de recursos, está na audiencia de Granada, pero nin caso e nin esperanza. A est@s habería que montarlles outro pifoste.

O despotismo e arbitrariedade entre @s gardas é a moeda común, e a brutalidade para "reducir" a pres@s enfadad@s que claman contra as inxustizas é habitual.

Entre est@s carcereir@s hai alcohólicos e outros que beben no "traballo". Hai un par de gardas ionkis tomando metadona. Para flipar que esteamos en mans de semellante xente. Hai unha minoría dos máis veteranos, que xa fartos, intentan dar un trato humano (simple cumprimento das leis), pero, polo xeral, son relegados a postos co mínimo contacto con @s pres@s. Pero os gardas novos son máis brutais e escudan a súa conciencia tras ideoloxías ultradereitistas. Para el@s somos a fez da sociedade, xente non a inserir na sociedade, senón a dobregar, quebrantar e, de ser a cousa discreta, exterminar.

Ben, bastante amargor e centos de historias impídenme seguir. Á miña compañeira sentimental e camarada gaditana INMACULADA GARCIA RUEDA deixárona morrer nun illamento por corentena, xa que a súa compa de cela tiña varíola, que o meu tronka pasara. Unha noite levárona ao hospital e ingresou cadáver. Pneumonía, desidia e ASASINATO DE ESTADO. Era reivindicativa e libertaria.

Ao meu amigo Paco Ortíz empurrárono ao suicidio. Tras 20 anos, volveu caer e viu en que se convertera isto e as, para el, nulas posibilidades de loita e liberdade. Outros 3 anos de F.I.E.S. (xa comera 20 en primeiro grao e en Réxime Especial F.I.E.S.) foi suficiente. Que a terra lles sexa leve e que @s revolucionari@s non esquezamos tanto sangue e inxustiza. O pasado bérranos, o presente clama e o futuro está nas nosas mans.

Saúde e liberdade.

Jose María Pirla Oliván.
C.P. Albolote Módulo 5
18.080 Granada.
Leer más...

[Ourense] Terça Feira, martes, 4 junho.- Tertúlia Política no CSO A Kasa Negra: A enésima massacre do estado: As drogas como armas contra-revolucionárias

Recolhemos do seu blogue:

Estades convidad@s tod@s.

Engadem este texto que resume o tema (ver ou descarregar acá)
Leer más...

"A Matapobres" Unha nova droga letal extendese polos barrios obreiros gregos

Como xa se pasara nos anos oitenta con virulencia na Galiza e en Euskadi e en minor medida no resto do estado español, os traficantes, en connivencia con a Policía, están introducindo, agora en Grecia, novas drogas nos barrios obreiros para desmovilizar e destruir a xoventude.

Falamos dun tipo de metanfetamina cristalizada cortada con outras sustancias –como ácido de pillas- pero se lle coñece como "a matapobres" polo efeito devastador que está a ter nos barrios humildes. A difusión neses barrios debese a que é unha droga moi barata, a dose costa entre 3 e 5 euros, o que faina muito máis asequible que outras drogas duras, como a cocaína ou a heroína, e máis nun país con a crise económica que ten Grecia.

Hai duas formas de consumila. Unha é poñendo os bloques de droga nunha pipa para fumar, e a outra, inxección intravenosa, con os riscos engadidos que isto supón. Expertos antidrogas recalcan que consumir a matapobres durante 6 meses equivale a 20 anos de adicción à heroína, o que ven a ser unha morte case segura. Ten uns efectos moi destructivos: hinchazón dos músculos, caida da pel a cachos, agresividade, insomnio durante semanas, tendencias suicidas e grandes erupcións cutáneas entroutros. Dase a circunstancia de que un adolescente probou esta droga só unha vez e agora ten fallos hepáticos de por vida.

Parece ser que esta droga chegou a Atenas hai un ano e medio aproximadamente, extendiuse rápidamente, en parte porque os seus vendedores difundiron o rumor de que era indetectable nos análises de orina, un rumor que era falso. Que se saiba, ainda non existe unha rede internacional desta droga, dado que é feita de forma caseira, pero a sua venda cae en maos de imigrantes.

A matapobres, é máis forte que o resto de drogas e causa grandes estragos na saude das suas consumidoras, chegando a existir xa varias persoas mortas por sobredose.
Leer más...

[Ourense] Quinta Feira, mércores, 24 desde as 12h.- Mesa Informativa Antiautoritaria e Petiscos Veganos

Colamos, tal como chegou à nossa caixa de correios esta Convocatória:

Si os ventos seguem favoráveis, na quarta-feira (mércores), 24 de abril, a partir das 12 da manhá porá-se umha mesa informativa no campus de Ourense a carom do edifício de ferro (onde se adestra em Educaçom, História, Trabalho Social...) com difusom em torno ao antiautoritarismo e criticando os pilares do sistema imperante e as suas desfeitas, e sendo coerentes com isto, sem esquecer fomentar o feminismo, o veganismo ou o rechaço ao consumo de drogas (outro tipo de controle social, de consumismo, de ócio teledirigido, de práctica hedonista, debilitamento, autodestruiçom como pessoas e como sociedade, afogando loitas ao longo da história passada e presente, etc).

E vindo ao caso, resulta que há vários quilos de queijo fermentado, hamburguesas e bolacha fria veganxs que rematarám os seus dias em sandes (sanduíches) para achegar petiscos de balde a quem ande por alô... pra que pechar-se num aula si a verdade está mais perto da porta?

Animamos-vos a participar connosco nesta pequena abordagem em balsa para quitar o disfrace ao poder e recuperar a rua em proveito de todxs.
Leer más...

Narcos: A ruta da impunidade

Ante os últimos, que nom derradeiros, acontecementos mediáticos, recuperamos da memória (graças a laboura de Javier Torres que vem de colga-lo no youtube) este documentário produzido em 2001 pola desaparecida revista basca, Kale Gorria. Além recomendamos com fervência botar umha olhada à hemeroteca do Periódico Galego de Informaçom Crítica "Novas da Galiza" que desde 2003 vem fazendo umha laboura encomiável de trabalho de investigaçom e denúncia das relaçons entre as máfias do narcotráfico e o PPdeG (mas como nom é um mentideiro como El País, semelha que nom tem trascendência o que contam)

Fagamos pois memória umhas, e a sorprénder-vos outras...

Estas som as origens do Partido Popular.

Como di o Javier Torres nom sempre é conhecido o quadro mafioso que move a um Poder constituido. Por sorte, este documentário abre os olhos (a quem quiger) e demonstra, com segurança, a implicaçom de altos mandos da clase polí­tica, dos corpos repressivos, dos medios de comunicaçom oficiais (entre eles "El País") e, sobre tudo, de poderosos grupos económicos no negócio do narcotráfico e a prostituiçom.

Impresionante, revolucionário e atrevido trabalho de Kale Gorria

Este vídeo desvela dados e conexions até esse momento inéditas, narradas desde dentro polos próprios capos a través de documentos excepcionais: Os seus pactos com os políticos, os polícias que tinham a soldo, os crimens cometidos, os seus negócios milhonários.

Esta reportagem.como digemos, fora realizado pola já desaparecida Revista Kale Gorria (rua vermelha), sucessora da ilegalizada "Ardi Beltza", que fora cerrada precisamente por um dos que aparece retratado na reportagem, o juíz Baltasar Garzón, icono da esquerda nistos estranhos tempos que correm.

Em quanto a ingente laboura do Novas, recomendo lêr estas páginas (entroutras):

Caderninho central do nº 10 de Novembro de 2003 "A Droga que Financiou o Partido Popular"
Reportagem do nº 23 de outubro de 2004 "Descoberto o actual sistema de financiamento irregular do PP na Galiza"
Artículo da secçom A Pesquisa do nº 98 de Janeiro-Fevereiro de 2011 "Rajoy presidia a Alianza Popular em Ponte Vedra quando narcos e contrabandistas o financiavam"

eDu
Leer más...

RECORDATORIO [Ourense] 21-23 Feb.- Xornadas "Centros de Menores: Pechadxs en Democracia II"

Organizadas polo Colectivo "ANAN@S, apoiando @s menores" con a colaboración de A.C. A Zalenvá e o C.S.O. A Kasa Negra terán lugar estas xornadas na aula 2.6 do Edificio de Ferro do Campus Universitario de Ourense o vindeiro Xoves 21 e Venres 22 de 17:00' a 19:00', onde o xoves contaremos coa Asemblea Contra os Centros de Menores de Madrid que nos falarán de "Centros, ¿protección ou negocio?", e o venres estará a Xuntanza Antiprohibicionista coa palestra de "Suministro de drogas "legais" e os seus efeitos" e depois con Relatos contados en primeira persoa.

Ademáis o Sábado 23 de 11:00' a 14:00' e de 17:00' a 19:00' na Casa da Xuventude teremos a oportunidade de conhecer ao colectivo Saltando Charcos de Burgos e o seu proxecto de rúa "La Otra Escuela", contaremos con a proxección dun Documental e posterior Debate e tambén nos falarán de "Secuelas en 1ª persoa" e das suas "Experiencias e proxectos" deste grupo de mozxs que encontraron no hip-hop e no breakdance un medio para a expresión das súas inquedanzas e que actuarán no C.S.O Kasa Negra esa mesma noite ás 20hs.

Saltando Charcos configúrase como un proxecto solidario con menores, mocidade e as súas familias que por diferentes causas, xa sexan, económicas, políticas ou sociais encóntranse nunha situación de desventaxa social. Trátase dunha iniciativa que participa de forma activa na vida comunitaria do barrio.

Agardámosvos para descubrir, confrontar, cuestionar, repensar, discutir, transformar...

Non é preciso inscribirse, chega coa vosa asistencia curiosa e rebelde...

Gracias e saúdos!!
Leer más...

[Compostela] Sábado 19 às 19:00' : ManiFESTAción: San Kanuto en Movemento: Nin Taxas Nin Fianzas.

O goberno local de Compostela pon trabas de novo ao uso do espazo público para a realización dun evento cultural con xogos populares, música e circo.

Ante a solicitude da Xuntanza Antiprohibicionista do uso da Carballeira de Santa Susana para celebrar a tradicional festividade de San Kanuto a resposta do Concello é que para poder utilizar un espazo dedicado a celebración de festas nesta cidade (zona de pulpeiras da Alameda) debemos depositar unha fianza de 1200 euros.

Lembremos que en Compostela o San Kanuto leva celebrándose durante máis de doce anos ininterrompidamente, nove deles organizado pola X.A! no mesmo lugar.

Unha vez máis o goberno municipal rompe co compromiso de excluir do pago de taxas e fianzas para a utilización da vía pública ás entidades sen ánimo de lucro, entre as que se atopa a Xuntanza Antiprohibicionista.

En resposta a este abuso a X.A! abandona os tradicionais actos da celebración do San Kanuto e convoca maniFESTAción: San Kanuto en Movemento: Nin Taxas Nin Fianzas. A Compostela Cultural creámola entre tod@s, non ás trabas do Concello.

O San Kanuto en movemento partirá da praza do Toural o Sábado 19 as sete da tarde e percorrerá as rúas da Zona Vella compostelana, e por suposto non faltarán as tradicionais actividades culturais por moitas trabas que queiran impoñer.

Traede os vosos disfraces e instrumentos e… este San Kanuto 2013 vémonos no Toural!!

Noticia colada da página web de XA!

pdt.- Este concello que vai camiño de bater recordes de alcaldes imputados nunha só lexislatura, vese que segue a gañarse o cariño de veciños e asociacións desta cidade, e asín, ao igual que se pasa con San Kanuto, soubemos de que tambén pídelle 600€ de fianza à plataforma cidadá en defensa da lingua "Queremos Galego" para colocar o palco na manifestación do 27 de xaneiro o que esdta plataforma considera como "un atranco á liberdade de expresión" e máis unha mostra "do uso que quere facer o PP das institucións como a súa finca particular". (ler notícia en SermosGaliza)

Leer más...

Solidariedade con David e Noelia. STOP Inxusta Xustiza

En 10 de decembro unhas 200 persoas concentraranse con os ollos vendados nas escaleiras do Marco de Vigo para reclamar o indulto do seu viziño e amigo David Reboredo. Lá, compas implicados na luta contra os cárceres, defundiron entre asistentes e paseantes este panfleto solidario con David e Noelia (a moza que sofreu unha malleira e tentos de violación por parte de carceleiros do CP Brieva de Ávila, e da que falamos acá e acolá en abordaxe) e que nos fixeron chegar ao noso correo e que colamos e publicamos à ìntegra depois do vídeo realizado por GalizaContraInfo:


SOLIDARIEDADE CON NOELIA E DAVID

A dramática e inxusta sentencia imposta a David evidencia de novo a inxusta xustiza capitalista que exercen sobre nós aqueles que din ser os nosos líderes e nos gobernan.

Condenan a sete anos de prisión a David por vender unha papela fai tres anos. Condenaron a nove anos e medio a José Manuel Jurado por roubar cuatro móviles, un rapaz de 25 anos que, meses despois, aparece morto na súa cela. A súa nai berra desesperada para que se faga xustiza, pero non a inxusta xustiza burguesa. Xustiza de verdade, saber quen foi o culpable, ¿o sistema?, ¿un carcereiro?, ¿a prisión? ¿o xuíz que o encerrou? ¿ou tod@s nós por permitilo? Cada ano morren en prisión centos de persoas e non hai ningunha investigación. ¿Por que tanto silencio? ¿Por que tanta impunidade?.

A David encérrano 3 anos por vender droga, agora que está limpo e axudando a outras persoas aplícanlle esta inxusta sentencia e, aínda por riba, encérrano onde morre xente continuamente de sobredose, cárceres nos que se administra de xeito masivo e descontrolado droga ás persoas presas para que estén tranquilas e non lles dean problemas. ¿Quenes son eles para encerrar á xente e destrozar familias? ¿Que pretenden, que volva a engancharse no cárcere pola desesperación que xera estar longos días sen ningún tipo de actividade? ¿Ou é que o van reinsertar na sociedade enganchándoo á Metadona, sustancia máis aditiva que a Heroína? ¿É esta a famosa reinserción da que tanto falan? A súa xustiza é inxusta e non a queremos. Mentres tanto, o goberno indulta a policías torturadores, policías que torturan mulleres embarazadas e meten pistolas na boca de veciños por ter pinta de “sospeitosos”. ¿Sospeitosos de que?, DE SER POBRES, DE SER POBO. Non queremos a súa inxusta xustiza burguesa.

Falemos de Noelia, veciña de A Coruña, entra na cadea con 20 anos por roubar un coche para subir ao poboado a pillar, cáelle ano e medio. No cárcere a cousa complícase, cun carácter forte deféndese das agresións dos carcereiros, e agora, 5 anos despois, segue en prisión. As últimas novas que temos son da prisión de Ávila, onde establece contacto coa súa nai por teléfono e, mentres lle explica o que acontece alí dentro, aparece unha “funcionaria” berrándolle “ESCORIA HIJA DE PUTA, SUELTA EL TELÉFONO”, insultos escoitados pola súa nai. Tras unha liorta coa carcereira na que lle rompen o pulso intentando quitarlle o teléfono, a pesar de levar só un minuto de comunicación cando lle correspondían cinco, lévana á súa cela e alí átana á cama sen asistencia médica. Esa noite complícase se cadra máis. Mentres durme co pulso roto e atada, aparece un carcereiro na cela e prodúcese un INTENTO DE VIOLACIÓN (tócalle os peitos e demais zonas corporais). Noelia esperta, resístese e berra. O carceriero ponse nervioso e marcha. Agora Noelia denunciou os feitos e a institución castígaa pola súa actitude rebelde, non lle permiten ir ao médico a revisar a fractura no pulso, non lle permiten bañarse con auga quente, e quérena alonxar máis de Galiza levándoa a Granada, destrozando a súa nai que non pode sequera ver á súa filla. Lembremos: roubou un coche para pillar. Esa é a súa reinserción, ó que axudan estes tribunaies e os seus cárceres. Queremos que traian a Noelia a Galiza, preto da súa familia e d@s amig@s para que poida comezar un proceso de sociabilización real, co cariño de todos nós e a comprensión e solidariedade que xamais lle dará a institución carceraria nin os tribunais, e sí o pobo. ¿O taxista ó que lle roubou o coche querería isto para Noelia? Ningunha muller presa debe sufrir malos tratos e violacións.

O pai de David, a nai de Noelia, e tantas nais, pais, irmás e solidari@s son mostra da forza do amor e da verdade. Por riba dos tribunais e das inxustas leis capitalistas están a razón e o sentido común, e este último dinos que algo está moi mal, a xustiza defende ós poderosos e agora, coa excusa da crise, en Andalucía quitáronlles ás persoas presas a posibilidade de recurrir a un avogado de oficio, ¿alguén o entende? Será que as persoas presas están mellor presas que libres.

Prisión, unha das principais ferramentas do Estado para amedrentar á poboación, encarcerar a pobreza e castigar a rebeldía, xera desamparo, illamento, dispersión, marxinalidade, odio, tortura e morte. A reinserción é unha mentira máis, as novas da prensa sobre o ben que viven @s pres@s, un lavado de cara. Falta de recursos para desenvolver talleres, falta de persoal para tratamentos axeitados, amoreamento, pres@s sen escolarizar pola falta de profesores, e falta de transparencia: mortes, torturas e malos tratos continuados son silenciados en celas de illamento baixo a calor das súas porras e as súas camas de suxeición mecánica.

Incumpren as súas leis continuamente e a nós nolas aplican con dureza, enferm@s terminais morren desatendid@s nas celas, enferm@s mentais pasan longos anos en illamento, 20 horas ó día encerrados entre paredes de 2m x 3m, ¿é iso reinserción? No primeiro caso, ¿como pode ser que por traficar ou consumir drogas recluan e deixen morrer a alguén nunha cela, cando as farmacéuticas e o goberno trafican millóns de euros en drogas legais e ilegais? Esa é a humanidade da democracia, puro castigo e negocio. No segundo caso, todo o mundo sabe que os cárceres non son o lugar axeitado para ningún tipo de terapia, entón ¿por que están aí estes enfermos? ¿Por que existen os cárceres se non son quen de axudar nin ás vítimas nin ás persoas que delinquiron (ou, como din os tribunais, “mostraron ou desenvolveron conducta anti-social”).

Recuperemos o sentimento de pobo, recuperemos as nosas sinais de identidade, defendámonos do encerro e das agresións que sufrimos nós e as nosas irmás e fillas que apodrecen en cárceres horribeis.

Queremos ser nós os que solucionemos os nosos problemas, non queremos que xuices que viven nunha burbulla e fora da realidade encerren á nosa xente, non cremos na súa xustiza, a historia, o tempo e os feitos dannos a razón, o sistema está podre e hai que desfacerse de el para poder crear algo novo, algo que verdadeiramente nos axude e se basee na cooperación, na axuda mutua, o respeto e a solidariedade entre irmáns e irmás.

Somos pueblo, y queremos ser nosotros quienes nos hagamos cargo de nuestros problemas.

LIBERDADE INMEDIATA PARA DAVID. BASTA DE AGRESIÓNS E MALOS TRATOS A NOELIA
OS CÁRCERES NON SON A SOLUCIÓN, SON PARTE DO PROBLEMA
SOLIDARIEDADE CON TODAS AS PERSOAS PRESAS QUE LOITAN PARA DENUNCIAR ESTA BARBARIE

Asamblea de Familiares e Achegados das Persoas Presas
noestansolxs@gmail.com

Ademais facilitamos para quen quixer esta ligación para asinar pola petición de indulto criada polo pai de David Reboredo (neste momento van mais de 61000 sinaturas)

Colamos também este video do programa de tv "El Informal", onde destacamos as palabras do pai de David: "O indulto é unha grácia que se concede para os amiguetes"

Leer más...

[Compostela] Sábado 1 dezembro.- Primeira Asemblea para a formación dun Clube Social de Cannabis.

Recebemos un correo da XA (Xuntanza Antiprohibicionista) dando conta desta convocatoria que colamos:

Como acordamos nas VI Xornadas Antiprohibicionistas durante a charla de Clubes Sociais de Cannabis -CSC-, a Xuntanza Antiprohibicionista coordina a convocatoria da primeira asemblea para a formación dun CSC en Compostela.

Esta primeira xuntanza terá lugar na "Casa do Vento" (Rueiro de Figueiriñas - Compostela) o sábado 1 de decembro as 18:00h.

Nesta primeira xornada un compañeiro da Xuntanza Antiprohibicionista informará e asesorará sobre como debe ser o proceso de formación dun CSC e as bases legais, para empezar a poñer a funcionar o proxecto.

Martín Barriuso sobre los clubes sociales de cannabis en España from ddaa on Vimeo.

Ademais fazemos recordatorio de que XA! está a realizar todo-los martes de 18:00' a 20:00', também no CSO A Casa do Vento un “Obradoiro de Autodefensa ante a Lei Corcuera” para aprender a recorrer as túas sancións administrativas por infracción da Lei Orgánica 1\92 de Protección de Seguridade Cidadá (multas por tenencia ilícita ou consumo na vía pública de sustancias psicoactivas perseguidas).

¿Que é un acordo de iniciación? ¿Cal é o prazo para presentar alegacións? ¿Que teño que alegar?

Também podes poñerte en contacto con a Xuntanza Antiprohibicionista X.A! mediante correo electrónico.

Saudos Antiprohibicionistas!
Xuntanza Antiprohibicionista X.A!
a_xuntanza@hotmail.com
http://xuntanzaantiprohibicionista.wordpress.com/ Leer más...

Hoax ou bulos em correos maciços.- O caso da Morte Súbita e a "Fenilpropalamina"

Hoje recebim um correio dirigido a um feixe de destinatárias dum dos meus contactos habituais. No assunto reza este alarmista cabeçalho: Medicamento Suspendido: DIFUNDIR URGENTE, RIESGO DE MUERTE e nele fala-se de que umha "Doctora" avissa com estas palavras textuais de que "Estas cosas no salen en las noticias, porque si no el mercado farmacéutico temblaría, pero como estoy vinculada al mundo sanitario, me llega información verdadera". E de seguido advirte de que (sic): "El Ministerio de Salud a través de la (Agencia Nacional de Vigilancia Sanitaria) suspendió la distribución, manipulación, comercialización denominada FENILPROPALAMINA. La medida fue tomada después de que, (FDA), de Estados Unidos, constató que la sustancia provocó Efectos adversos FATALES ( hemorragia cerebral ). Está presente en 21 medicamentos, especialmente en los anti-gripales". Tudo um notiçom para defundir em Abordaxe!!

A mim de primeiras chocou-me o de que provocara a "morte de tantos jovens por morte súbita" (nunca soubera de tal coisa) mas o que me fijo sospeitar de verdade foi que se aconselhava deixar de tomar um feixe de medicamentos contra a gripe pero dava o conselho de tomar outros!!! Vamos que nom vos metades umhas merdas porque eu vo-lo digo pero meter-vos estas outras (???). E como um já vai velho fijo-me desconfiar (um professor meu do bacharelato dizia: "Soy un viejo zorro, más listo por viejo que por zorro") assim que consultei num buscador por ver que atopava, e "voilá!!": umha morea de entradas de há tempo avissavam de que era um "Hoax" (término informático que refire a correios maciços alarmistas e enganosos). Merda!!

E digo merda, porque estaria encantado de defundir tal barbaridade dado que porque som inimigo acérrimo das farmaceúticas, mas é claro que a internet tem muitas trampas, muitos bulos correndo aos que se lhe da creto porque provenhem, como neste caso, nada mais e nada menos, que dumha doctora !!! (que conste que também som inimigo de médicos, faculdades e hospitais).

Ao dar-lhe bola a tais difusions sem comprovar a sua veracidade, esteremos a cometers um grande erro e desprestigiaremos as nossas vozes alternativas. Ou seja cairemos na pior trampa da rede.

A morea de entradas que faziam referència à Fenilpropalamina desmontam o bulo, entroutras coisas porque a tal Fenilpropalamina NOM EXISTE. Como explicam em Mondomedico a alarma saltara em 2000 quando aparecera um artículo assinado por científicos da faculdade de Medicina de Yale no que se falava dumha possível relaçom entre a fenilpropanolamina e as hemorrágias cerebrais. A FDA (Agência de Alimentos e Medicamentos dos EEUU) emitira um comunicado no que se fazia eco do artículo e pedia a retirada da fenilpropanolamina e que os medicamentos baseados nela fossem reformulados. Desde entóm nom há medicamentos com esse princípio activo, que se saiba. Esta decisom fora duramente criticada, dado que a FDA actuara antes de que se figeram novos estúdios que confirmaram este e os resultados do artículo nom se consideravam concluintes. Por outra parte, a "Agencia Española del Medicamento" afirmava por essas datas que: Em Espanha nom existe nengumha especialidade farmacéutica que contenha fenilpropanolamina.

Umha outra pessoa que desmonta o bulo comenta na sua web: "Dito tudo isto, pugem-me a mirar um por um os medicamentos que venhem na listagem do famoso correio, e entre os que nom estám autorizados a ser vendidos em Espanha e os que nom contenhem nem um picogramo de fenilpropanolamina, a verdade é que ao final a listagem fica numha auténtica brincadeira".

Em fim, que espero que serva para para-la falsa alarma e ao tempo animo à gente que o melhor para a gripe é passa-la (se nom te queda outra) bebendo abundante auga, descansando, tomando remédios naturais (infusons, fregas) e recebendo mimos e carinhos. Os nossos corpos som quem de produzir por si mesmos os anti-corpos necessários.

E também animo a quem receba um correio alarmista que, antes de re-envia-lo e ajudar a defundir o bulo, que mira bem e que se contraste a informaçom antes de rula-la a esgalha.

Saúdos e saúde.
Edu
Leer más...

"Ritalinización da infancia" esta semana no Novembro Negro

Hoxe no C.S.O.A Palavea, ás 19:30h, dan comezo as xornadas anarquistas itinerantes galegas "Novembro Negro"... bueno, dar comezo o que se dí dar comezo, non dan comezo, porque a presentación do libro "Como la no violencia favorece al estado" o mes pasado xa se incluiu no cartaz das mesmas, pero comeza o "Novembro Negro" do mes de novembro propiamente dito.

O caso é que coa charla "A ritalinización da infancia. Abuso de estimulantes no tratamento do TDAH", a cargo de Lois, farmaceutico membro da Xuntanza antiprhoibicionista, iniciarase esta tarde na Coruña o percorrido que continuará mañá xoves 8 ás 20:30 no CSO A Casa Negra de Ourense, seguirá o venres 9 ás 20:00 na "Cova dos ratos" de Vigo, pasará o sábado 10 polo C.S.O. Liceo de Marín e rematará o venres 16 na biblioteca anarquista "A Ghavilla" de Compostela.

Dende Abordaxe continuaremos cos recordatorios semanais das actividades do "Novembro Negro".

C.R.

Leer más...

Presentación do libro "BORRACHERAS NO" no C.S.A. La Madriguera de Ponferrada

Unha mensaxe chegada ao noso correo infórmanos da presentación no "C.S.A. La Madriguera" de Ponferrada (Rúa México Nº2), este sábado 7 ás 12:00h, do libro "Borracheras No" a cargo do seu autor Felix Rodrigo Mora.
Despois haberá xantador vegano.

Leer más...

Zumbis anarquistas.- A repressom que elegimos nos mesm@s.

Da-mos voz a esta interesante carta que recebemos no nosso correio, debatamos pois:

Falemos de drogas, falemos já; marihuana, hachise, ópio, álcool, tripis, anfetas, cocaína, extase, ghb, ketamina, pirulas, poppe, cabalo e os novos combinados. Todo um menu ao alcance das nossas tristes vidas, para viver nas nossas mentes; aquilo que nom logramos experimentar na realidade.

Cada vez há mais classes de drogas, cada vez mais jovens que as consumem e cada vez mais presentes no nosso âmbito. Eu drogo-me; drogamo-nos… Urge falar, debater, reflexionar…

As drogas som malas ou boas… segundo as usemos. Evadir-se, alcançar um prazer imediato…esse refúgio onde fugir, ou esse efeito calmante, que apaga as nossas ansiedades ou distrae-nos da aburrida realidade, da-te risas, desinibe…

Poderiamos adentrar-nos no mundo das drogas e os seus efeitos sobre a saude, o cerebro e a consciência…pero faria-se moi longo este escrito e nom é o tema principal a onde quere-se chegar com estas letras. Si gostaria de abordar o tema social, as consequências que empezamos a viver e o papel destas como control social. E sobre todo a falha de alerta existente ante este tipo de engano do sistema.

Drogamo-nos; é raro atopar quem nom fume porros ou beba álcool. Nom é moi difícil encontrar a quem toma extase, coca ou anfetas nos fins de semana. E sobre o cabalo e a ketamina, nom é frequente, pero sempre há quem se atrevem.

Em paralelo; nom é difícil conhecer hoje em dia a um/ha amig@ que tomou um tripi e nom volveu, tampouco começa a se-lo encontrar a amig@s com ataques de ansiedade, problemas de sonho, estado transitórios de paranoia, pánico, esquizos… e é já demasiado habitual sentirmos falha de concentraçom, dispersom mental, problemas de memória, apatia, falha de vontade e dificultade de organizaçom cotidiana.

Quem estám encarregad@s de controlar as revoltas devem estar contentíssim@s.”Umha substância que da dinheiro, controla à joventude e que nom só nom é difícil introduci-la nas estructuras e ámbetos revolucionários senom que ademais som elxs mesmxs quem as demandam e incluso, as vezes, até as vendem”.

E para qué a nossa preocupaçom polos toxicos nos alimentos, os transgênicos, a medicaçom maciça e, às vezes, involuntária, os medicamentos antidepresivos, os chentrails que rociam químicos, os sistemas electrónicos de control social, as ferramentas de borreguismo como a tv; estamos preocupadíssim@s por todo elo e preferimos ignorar que quando nos metemos umha droga estamos mandando a tomar vento todas estas preocupaçons; nom é incoerente? – As drogas englobam todos istos problemas em um e por riba ninguém esta a obrigar-nos a toma-las.

As drogas despersonalizam completamente ao indivídu@, est@ deixa de ser ela mesm@ e a droga se passa a apoderar-se de todo o seu ser, termina por suplanta-lo.

Por outro lado ejercem bem a funçom para a que foram desenhadas; desmovilizar à povoaçom das suas tradiçonais luitas sociais fronte aos abusos das oligarquias, para ficar assim sumida numha mensagem vazia e infantil.

As drogas servirom como sedante para a sociedade dado que desvia a atençom dos verdadeiros problemas, o que otorga poder ter um maior control sobre esta províndo-lhe dumha válvula de escape, evitando assim contestaçons sociais que poideram terminar tendo efeitos indesejáveis e desestabilizadores. O sistema quere-nos drogad@s e passiv@s para poder continuar com a sua opresom.

Pero este questonamento existe vagamente entre @s noss@s companheir@s… Dumha maneira alheia; sabemo-lo, pero nom o queremos saber, nom queremos mirar-nos a nos mesm@s e fazer-nos responsáveis dumha verdade à que nos enfrontamos cada fim de semana, cada festa, incluso cada dia acendéndo-te um porro.

Caimos e estamos na sua trampa… na sua jaula; quando apaguemos o porro e o fume se disperse poderemos visualizar com claridade as reixas que nos arrodeam. Pero a coerência é dura…sobretodo para nos; que temos sido domesticad@s com drogas para fazer-nos vag@s e dispers@s… Acaso nom o tendes notado?…tod@s temos essa vontade; pero dispersa-se, dilue-se…apaga-se…umha chupada ao porro e ficaremos felizmente desconectad@s de nos mesm@s, dos nossos pensamentos, a nossa vida deixa de ser nossa… Estamos renunciando a quanto amamos. E é o nosso inimigo quem no-lo esta facilitando.

Devido à grande importância que as drogas adquirirom dentro da estratégia política e social das oligarquias, fijo-se fundamental o control das principais rutas de tráfico de drogas, as mesmas que conectam os centros de produçom com os imensos mercados occidentais. Por isto, muitos conflictos armados que se apresentam baixo um prisma equivocado respondem, na realidade, às pretensons por parte das potências económicas mundiais de fazer-se com o control de ditas rutas, ou de manter a produçom de estupefacentes em determinados paises (como é o caso de Afganistám).

Asume-se públicamente que a sociedade, ou boa parte dela, consume drogas e que ilo nom se pode nem evitar nem mudar, polo que a única possibilidade é intentar evitar que o seu consumo nom gere importante malestar social nem conflictos que poidam fazer perigrar a estabilidade. Nom se combate, senom que, únicamente, pretende-se gestar as suas consequências.

O sistema comprende que a natureza do tipo humano actual, o burgués, nom quere umha outra cousa mais que estabilidade, seguridade e que ninguém ponha em perigo a sua estreita parcela de individualismo. Por esta razom ponhem-se em marcha projectos orientados a ensinar à gente, especialmente às jovens, a como consumir drogas de maneira que os efeitos negativos sejam o minores possíveis. Assim jurdem as narcosalas, os programas de prevençom de riscos, etc... Busca-se minimizar danos como: evitar que alguém atope seringas num parque, altercados em lugares públicos e de ócio, delinquência, etc...

Actualmente confunde-se todo, justifica-se todo e como sempre mintem-nos a tod@s, desunem-nos, vendem-nos conceptos de rebeldia “química” para que nom existam cámbeos de pensamento reais que levem a cámbeos sociais reais. Pero que o sistema empregue umha estratégia mais na sua luita polo control mundial e individual, nom é de estranhar. Pero que nos que conhecemos bem as suas intençons, que sabemos bem essa estratégia, que combatemos a sua repressom e o seu control sobre nos; estamos imers@s na trampa às cheias. As drogas arrodeam o nosso ámbeto dumha maneira completamente exaltada e nom é entendível…

E muito menos entendível é que sigamos nesta carreira quando os nossos mais queridos amigos estám descendendo por pendentes perigosas nas que a “realidadr” que nos oferecem as drogas seja por sempre a sua realidade. Nom é entendível que quando alguém tente sair da “jaula” deva deixar aos seus compas detrás e nom poder volver a estar com el@s sem correr o perigo de volver a ver-te encirrad@. Nom é entendível que tenhas que fugir do entorno social ao que te uniste numha luita ; para poder seguir luitando.

Pensa em que é quanto desejas, porque isso será para o que servirá a tua existência.
Eu me drogo; e é tristemente possível que volva a faze-lo, porque som vitima dum enganche psicológico a elas. Pero como rebelde, como anarquista vejo-me agora na contradiçom de fumar um porro ou rejeitar o consumo das drogas, e junto com ilo rejeitar também a moral de escrav@s inducida polo hedonismo exacerbado.

Estamos hipotecando o nosso futuro, como indivídu@s e como luita. Vendemos a nossa liberdade a cámbeo de efímeros momentos de prazer artificial. E estamos já tam imers@s nesta jaula; que @s jovens que quedam por vir terám muitas possibilidades de ficar nela… e nom continuarám nada de nada. E nom terá sido o estado quem nos tem encirrado, nem tiroteado, nem detido, nem perseguido, nem criminalizado. Teremos sido nos mesm@s quem teremos elegido seguir sendo escrav@s.

Desde Galiza com amor e raiva
--------------------------------------------------------------------
En castellano (en original):

Zombies anarquistas; la represión que elegimos nososotr@s mism@s.

Hablemos de drogas, hablemos ya; marihuana, hachis, opio, alcohol, tripis, anfetas, cocaína, extasis, ghb, ketamina, pastillas, poppe, caballo y los nuevos combinados. Todo un menú al alcance de nuestras tristes vidas, para vivir en nuestras mentes; aquello que no logramos experimentar en la realidad.

Cada vez hay mas clases de drogas, cada vez mas jóvenes que la consumen y cada vez mas presentes en nuestro ámbito. Yo me drogo; nos drogamos…Es urgente hablar, debatir, reflexionar…

Las drogas son malas o buenas… según las usemos. Evadirse, alcanzar un placer inmediato…ese refugio a donde huir, o ese efecto calmante, que apaga nuestras ansiedades o nos distrae de la aburrida realidad, te da risas, te deshinibe…

Podriamos adentrarnos en el mundo de las drogas y sus efectos sobre la salud, el cerebro y la conciencia…pero se nos haría muy largo este escrito y no es el tema principal a donde se quiere llegar con estas letras. Si me gustaría abordar el tema social, las consecuencias que empezamos a vivir y el papel de estas como control social. Y sobre todo la falta de alerta existente ante este tipo de engaño del sistema.

Nos drogamos; es raro encontrar a quien no fume porros o beba alcohol. No es muy difícil encontrar a quien se toma extasis, coca o anfetas los fines de semana. Y sobre el caballo y la ketamina, no es frecuente, pero siempre hay quienes se atreven.

En paralelo; no es difícil conocer hoy en dia a un amig@ que se tomo un tripi y no volvió, tampoco empieza a serlo encontrar a amig@s con ataques de ansiedad, problemas de sueño, estado transitorios de paranoia, pánico, esquizos… y es ya demasiado habitual encontrarnos falta de concentración, dispersión mental, problemas de memoria, apatía, falta de voluntad y dificultar de organización cotidiana.

Quienes están encargad@s de controlar las revueltas deben estar contentísim@s.” Una sustancia que nos da dinero, nos controla a la juventud y que no solo no es difícil introducirla en las estructuras y ámbitos revolucionarios sino que además son ellos mismos quienes las demandan e incluso a veces, hasta las venden.”

Y para que; nuestra preocupación por los toxicos en los alimentos, los transgénicos, la medicación masiva y a veces involuntaria, los medicamentos antidepresivos, los chentrails que rocían químicos, los sistemas electrónicos de control social, las herramientas de borreguismo como la tv; estamos preocupadísim@s por todo ello y preferimos ignorar que cuando nos metemos una droga estamos mandando a tomar por culo todas estas preocupaciones; no es incoherente? –las drogas engloban todos estos problemas en uno y encima nadie nos esta obligando a tomarla…

Las drogas despersonalizan completamente al individu@, este deja de ser ella mism@ y la droga pasa a apoderarse de todo su ser, lo termina suplantando.

Por otro lado ejercen bien la funcion para la que fueron diseñadas; desmovilizar a la población de sus tradicionales luchas sociales frente a los abusos de las oligarquías, para quedar así sumida en un mensaje vacío e infantil. Las drogas han servido como sedante para la sociedad ya que desvía la atención de los verdaderos problemas, lo que ha otorgado poder un mayor control sobre esta proveyéndole de una válvula de escape, evitando así contestaciones sociales que pudieran terminar teniendo efectos indeseables y desestabilizadores. El sistema nos quiere drogados y pasivos para poder continuar con su opresión.

Pero este cuestionamiento existe vagamente entre nuestr@s compañer@s… De una manera ajena; lo sabemos, pero no lo queremos saber, no queremos mirarnos a nosotr@s mism@s y hacernos responsables de una verdad a la que nos enfrentamos cada fin de semana, cada fiesta, incluso cada dia encendiéndote un porro.

Hemos caído y estamos en su trampa… en su jaula; cuando apaguemos el porro y el humo se disperse podremos visualizar con claridad las rejas que nos rodean. Pero la coherencia es dura…sobretodo para nosotros; que hem@s sido domesticad@s con drogas para hacernos vag@s y dispers@s… Acaso no lo habéis notado?…todos tenemos esa voluntad; pero se dispersa, se diluye…se apaga…una calada al porro y quedaremos felizmente desconectados de nosotr@s mism@s, de nuestros pensamientos, nuestra vida deja de ser nuestra… Estamos renunciando a lo que amamos. Y es nuestro enemigo el que nos lo esta facilitando.

Debido a la gran importancia que las drogas han adquirido dentro de la estrategia política y social de las oligarquías, se ha hecho fundamental el control de las principales rutas de tráfico de drogas, las mismas que conectan los centros de producción con los inmensos mercados occidentales. Por esto, muchos conflictos armados que se han presentado bajo un prisma equivocado respondían, en realidad, a las pretensiones por parte de las potencias económicas mundiales de hacerse con el control de dichas rutas, o de mantener la producción de estupefacientes en determinados países (como es el caso de Afganistán).

Se asume públicamente que la sociedad, o buena parte de ella, consume drogas y que ello no se puede ni evitar ni cambiar, por lo que la única posibilidad es intentar evitar que su consumo no genere importante malestar social ni conflictos que puedan hacer peligrar la estabilidad. No se combate, sino que únicamente se pretende gestionar sus consecuencias.

El sistema comprende que la naturaleza del tipo humano actual, el burgués, no quiere otra cosa más que estabilidad, seguridad y que nadie ponga en peligro su estrecha parcela de individualismo. Por esta razón se ponen en marcha proyectos orientados a enseñar a la gente, especialmente a las jóvenes, a cómo consumir drogas de manera que los efectos negativos sean lo menores posibles. Así surgen las narcosalas, los programas de prevención de riesgos, etc... Se busca minimizar daños, como: evitar que alguien se encuentre jeringuillas en un parque, altercados en lugares públicos y de ocio, delincuencia, etc...

Actualmente se confunde todo, se justifica todo y como siempre nos mienten a todos, nos desunen, nos venden conceptos de rebeldía “química” para que no existan cambios de pensamiento reales que lleven a cambios sociales reales. Pero que el sistema emplee una estrategia mas en su lucha por el control mundial e individual, no es de extrañar. Pero que nosotr@s que conocemos bien sus intenciones, que sabemos bien esa estrategia, que combatimos su represión y su control sobre nosotr@s; estamos inmers@s en la trampa de cabo a rabo. Las drogas rodean nuestro ámbito de una manera completamente exaltada y no es entendible…

Y mucho menos entendible es que sigamos en esta carrera cuando nuestros mas queridos amigos están descendiendo por pendientes peligrosas en las que la “realidad” que nos ofrecen las drogas sea por siempre su realidad. No es entendible que cuando alguien intente salir de la “jaula” deba dejar a sus compañeros detrás y no poder volver a estar con ellos sin correr el peligro de volver a verte encerrado. No es entendible que tengas que huir del entorno social al que te uniste en una lucha ; para poder seguir luchando.

Piensa en que es lo que deseas, porqué eso será para lo que servirá tu existencia.

Yo me drogo; y es tristemente posible que lo vuelva a hacer, porque soy victima de un enganche psicológico a ellas. Pero como rebelde, como anarquista me veo ahora en la contradicción de fumar un porro o rechazar el consumo de las drogas, y juntamente con ello a rechazar también la moral de esclav@s inducida por el hedonismo exacerbado.

Estamos hipotecando nuestro futuro, como individuos y como lucha. Vendemos nuestra libertad a cambio de efímeros momentos de placer artificial. Y estamos ya tan inmersos es esta jaula; que los jóvenes que queden por venir tendrán muchas posibilidades de quedar en ella… y no continuaran nada de nada. Y no habrá sido el estado que nos haya encerrado, ni tiroteado, ni detenido, ni perseguido, ni criminalizado. Habremos sido nosotros mismos los que habremos elegido seguir siendo esclavos.

Desde Galicia con amor y rabia Leer más...