31 mar 2012

Rodrigo Lanza, preso do 4F, en terceiro grao

Temos o pracer de comunicarvos que Rodrigo Lanza accedeu por fín ó terceiro grao penitenciario, durmindo no talego entre semana e pasando o resto de tempo na rúa.
Lembramos pra quen o esquecera que Rodri é un daqueles detidos, alá polo ano 2006, baixo a acusación de deixar en coma a un madeiro nunha liorta fronte a unha casa okupada en Barcelona. Malia que tódalas probas e testimonios (non policiais) sinalaban a que a lesión do policía produciuse por unha maceta que alguén lanzou dende unha fiestra da okupa, tres persoas que atopábanse nas rúas foron acusadas do suceso e sufriron severas torturas na comisaría.Aínda que Amnistía Internacional denunciou o caso, todos acabaron cumprindo condea no cárcere e unha delas, Patricia Heras, rematou por suicidarse.
Deixamos aquí unha recente entrevista con Rodrigo Lanza que nós sacamos de "Rojo y Negro" (aquí):


Máis cousas sobre o caso neste blog: Aquí, aquí, aquí e aquí.
Blog pola liberdade de Rodri: Aquí

C.R.
Leer más...

Nova Okupa en Coruña: C.S.O. "A Moura"

Un novo espazo foi recuperado na Coruña das garras da especulación urbanística. O Centro Social Okupado "A Moura", aínda que todavía nas súas primeiras fases de acondicionamento e adaptación ao barrio, xa comezou a súa andaina. Polo de agora funciona únicamente coma vivenda, pero en breve prazo iniciará a súa actividade de Centro Social.
A Okupa, un edificio de 131 vivendas con máis de 20.000 metros cadrados en total, atópase na avenida de Finisterre pasada a gasolineira en dirección Meicende. É propiedade na súa maioría de "Caja España", tras da quebra de "Tecomsa" na fase final da construcción do inmobre, aínda que 50 familias pagan mensualmente as cuotas e comparten a propiedade co banco. Os okupas aseguraron que non marcharan da casa ata que lles sexa devolta aos propietarios.
Pese a que o trato coa veciñanza e con varios dos propietarios é bo, e a que a presenza dos okupas freou os continuos roubos de material no edificio, a prensa comercial comezou o seu labor de desprestixio asegurando que os donos dos pisos piden o seu inmediato desaloxo.
Semella que o movemento okupa continua cobrando forza por estas terras galegas, e, como alguén proféticamente escribiu no muro da desaloxada Casa das Atochas, isto só é o comezo...
C.R.


Leer más...

29 mar 2012

Envío De Fax En Apoyo De La Lucha Contra Las Torturas y Malos Tratos En Las Cárceles


En Octubre 2011 comenzó la campaña Cárcel=Tortura. Desde entonces los presos que la forman han hecho ayunos y escritos de denuncia a diferentes organismos todos los días 1 de cada mes.
Para aquellos que quieran participar en la campaña y solidarizarse con lxs compañerxs presxs, invitamos a hacer envios de faxes.
A Lama: 986 75 80 11
Teixeiro: 981 77 95 43
Bonxe: 982 39 32 25
En esta página el envío de faxes es gratis:
http://www.myfax.com/free/
¡SOLIDARIDAD CON NUESTRXS COMPAÑERXS EN LUCHA!
CONTRA LAS TORTURAS Y MALOS TRATOS
Leer más...

Novo espacio liberado en Marin

Recebemos no noso correo a noticia dun novo local okupado na Galiza, neste caso na localidade de Marín. En leer máis damos conta do seu "Manifesto de Okupación" MANIFESTO DE OKUPACIÓN
Este manifesto pretende ser a voz de todolxs perxudicadxs por un reparto inxusto. Poñemos cara a todolxs que se reparten as sobras dxs que van sobradxs. Somos todolxs que non temos un fogar nun pobo cheo de casas condeadas o abandono pola soberbia, non é por diversión... ainda que as veces tamen nos divirtamos, nin e por provocar... Xa sabemos quenes se darán por provocadxs, é a necesidade vital a que nos leva a okupar. Nun mundo baseado na rentabilidade non temos cabida, por iso buscamos e liberamos este espazo totalmente esquecido e condeado a caerse en anacos pola indiferencia dos seus donos, buscamos abrir espazos para debatir, espazos culturais e informativos, creamos lugares para o pobo, onde o pobo poda realizarse a si mesmo, compartindo, respetando e confiando, de igual a igual, sen rendir preitesia a nada nin a ninguén.
Os de sempre tratarán de facer o seu traballo para botarnos, para que todo siga igual, elxs enriba e nos abaixo. Manipulando a realidade da maneira que máis lles conveña. Invitamosvos a vir e participar nas asembleas para que quites as túas propias conclusións.
Leer más...

28 mar 2012

Chamando á folga do 29M de 2012 coa canción "Traballador galego" de 1972


Colamos tal qual esta notícia-vídeo de galizacontrainfo.org, polo seu interés.

Un video difundido a través das redes sociais e pendurado en Youtube recollía unha canción que en Barreras se cantaba en 1972. Benigno, obreiro metalúrxico de Cabral, Vigo, cóntanos a historia desta canción e con amigos e amigas volve cantar esta consigna musicada chamando á folga do 29 de marzo.
Leer más...

Estoura un artefacto explosivo no INEM de Ourense


Um explosivo de pouca potência deflagrou na madrugada domingo à segunda-feira num escritório do INEM no centro de Ourense, na rua do Progresso. A sabotagem provocou desperfeitos no prédio, especialmente a rotura dos vidros das janelas.
A polícia espanhola manifestou que ainda nom tenhem pistas sobre a autoria.

Tirado de galizalivre.org

Leer más...

Folga 29M Actualización (Galiza)

Neste blog xa anunciamos a convocatoria para o 29 de Marzo (día da Folga Xeral) dunha manifestación en Santiago de Compostela que sairá da praza de Cervantes ás 18:00 horas co lema "Contra o Capitalismo, pola Folga Salvaxe".
As manifestacións mañaneiras dos sindicatos oficiais tamén terán os seus bloques críticos, como é o caso da de Lugo (xa anunciado tamén neste blog aquí), ás 12:30 no parque de Frigsa, ou a de Santiago de Compostela, prevista para as 12:30 na Praza Roxa.
Tamén en Compostela se okupou a facultade de historia para realizar palestras, debates, proxeccións e outras actividades para a axitación de cara á folga xeral
Pola súa banda, a C.N.T. chama dende a súa páxina web "ás mobilizacións unitarias convocadas polos sindicatos", mentres que unha mensaxe chegada ó noso correo remítenos os seguintes vídeos:
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=Sr_gCVOTlIk
http://www.youtube.com/watch?v=sdo9a3pTp9s&feature=channel
A outra anarcosindical, a C.G.T., convoca na súa web a unha manifestación en Pontevedra (xunto coa C.N.T.) que sairá ás 13:00 horas da Praza da Ferrería, e outra en Coruña, xunto coa C.U.T., ás 12:30 horas na Praza de Portugal.
Ás 11h no quiosco da Praza dos Cabalos reunirase o "bloque ruidoso" que percorrerá as rúas de Vigo xunto á manifestación convocada por CGT, CNT e CUT (máis información ao final da nova)
Outra interesante convocatoria para ese día é o chamamento en Coruña para unha "Folga Social" do que nos facemos eco dende aquí:
#29Mcoruna
"Nin reforma laboral nin precariedade social"

#PiqueteFolgaSocial
..veciñxs, migrantes, precarixs, estudantes..
...
23:30 en ATENTO
11:00 Central de NovaGaliciaBanco
14:00 Obelisco (xantar colectivo-trae o teu bocata)
16:00 * Asamblea aberta
* Piquete

dereito a vivenda, educación e sanidade públicas, contra o pago da débeda ilexítima, por unha fiscalidade redistributiva, contra a destrucción do público, contra o expolio do común #29Mcoruna #folgasocial

"O medo nunca conquistou dereitos. #29Mcoruna #folgasocial"

Dirixímonos a todas aquelas persoas que non están rexistradas nas estatísticas oficiais, pero que igualmente experimentan o pesadelo do paro. Dirixímonos á xente semi-empregada, a persoal de empresas de traballo temporal, a quen carece de seguridade social, a quen traballa con quendas flexibles, a quen non ten convenio colectivo, a quen ten contratos a destallo, a quen experimenta as ameazas do patrón, que se enfrontan ao perigo do despedimento e o paro.

Dirixímonos a quen se ve na obriga de aceptar traballos sen cobrar coa esperanza dunha oportunidade de volver a traballar, a quen se lle nega a indemnización por despedimento debido á suposta "insolvencia" do empresariado, a traballadores e traballadoras que están en folga e levan a cabo ocupacións e mobilizacións para protexer os seus empregos e os seus dereitos.

Tamén nos diriximos á xente que traballa na agricultura e gandeiría que están a ser aniquiladas, a profesionais individuais ou de micropemes que tiveron que pechar a causa do ataque dos monopolios e da liña política de austeridade contraria ao pobo que ataca ás familias obreiras e populares.

Todos vós, así como toda persoa traballadora hoxe en día, entende mellor que esta "xungla" laboral é cada vez maior e estase a converter na norma xeral que, con maior ou menor rapidez o FMI, o gran capital, os seus gobernos e a UE tentan impor en todo centro de traballo. Por iso non hai tempo que perder.


Reproducimos agora a convocatoria e o panfleto para o "grupo ruidoso" de Vigo que chegou ao noso correo:

Algunhas persoas e grupos que temos afinidade á hora de traballar horizontalmente contra o capitalismo (e máis cousas) en Vigo, pensamos aproveitar o pequeno paréntese de liberdade conquistada que supón a folga xeral, para atoparnos e ir xuntas, a idea non é máis que discurrir polo espazo público expresándonos e reflexionando (da forma máis ruidosa posíbel) un pouco máis alá da reforma laboral e os recortes vindeiros...

Este xoves quedamos con quen queira acompañarnos ás 11h no quiosco da Praza dos Cabalos, a idea é participar na mani unitaria da CXT, CUT e CNT que sairá desa praza ás 11:30h.

A nosa proposta é facer un grupo ruidoso dentro da mesma, polo que animamos a todas a levar vuvuzelas, carracas, silbatos, cacerolas, bombos, ou o elemento ruidoso preferido, tamén é un bo día para levar unha pancarta propia, coa reivindicación persoal e intransferíbel que se queira compartir co resto do mundo...



Agora reproducimos o comunicado da Asociación de Sen Papeis da Coruña sobre a folga:

MANIFESTO DA ASOCIACIÓN SEN PAPEIS DA CORUÑA FRONTE Á GREVE XERAL DO 29M

A Asociación Sen Papeis da Coruña inclúese nesta LOITA, inclúese nesta GREVE XERAL… Apoiamos ao Bloque Autónomo porque ninguén nos representa, só nós mesmas… Moitas non estamos na rúa tan só pola ab...usiva e unútil Reforma Laboral… Estamos por un cambio profundo… Non queremos reformas! Queremos un cambio radical de abaixo cara a arriba e de dentro cara fóra! E ese cambio, ese camiño, queremos construílo nós!
Tamén vemos convinte lembrar que a greve é tan só unha das ferramentas desta loita, ferramenta necesaria, mais non suficiente. Debemos encher a nosa cotidianidade de accións e proxectos autoxestionados para construír ese outro mundo posible no que cabemos todas e todos!
Queremos reivindicar a transversalidade QUE DEBE ACOMPAÑAR ao grande traballo que queda por diante e que vén de moitos anos atrás; pois A REVOLUCIÓN SERÁ MIGRANTE OU NON SERÁ! SERÁ
FEMINISTA OU NON SERÁ! SERÁ PRECARIA OU NON SERÁ! SERÁ AUTÓNOMA OU NON SERÁ! SERÁ HUMANA OU NON SERÁ!
Non podemos esquecer que non estamos fronte a unha crise puntual, senón ante un sistema, o capitalista patriarcal, que agonizante, pretende manter os privilexios dunha porcentaxe mínima da poboación mundial fronte á maioría explotada, humillada, ignorada, enganada…
Sinalemos tamén a hipocrisía deste sistema que se enriquece a costa do traballo precario e escravo das persoas migrantes e despois lles chama “ilegais” chegando a criminalizar ás persoas sen papeis, ás que polo que demostran, deixan de considerar persoas.
Cabe lembrar tamén que o colonialismo non pasou á historia! Existe unha criminalización de xentes valentes de países expoliados por reclamar o seu, por reclamar a soberanía alimentaria e negarse a que se denigre ecoloxicamente a súa terra en pro do consumo voraz de occidente, fronte a isto berramos: QUEN É O PIRATA?
Aproveitamos para insistir na NECESIDADE de saber o que é e o que supón a SOBERANÍA PARA TODOS OS POBOS DO MUNDO.
Reinvindicamos unha LOITA EMPÁTICA, unha LOITA SOLIDARIA, na que profundicemos sobre os motivos e consecuencias da situación actual que veñen de moi lonxe, non só dos últimos 5 anos. Reivindicamos a UNIÓN desde hoxe e aquí dos colectivos que conforman o BLOQUE AUTÓNOMO para intermesturarnos e darnos
forza mutua, porque a miña loita é a túa, porque a túa loita é a miña... PORQUE TODAS SOMOS
MIGRANTES!
Aínda que, como apuntabamos antes, a situación das persoas migrantes e sen papeis é VERGOÑENTA, INXUSTA e INDIGNANTE DENDE SEMPRE, queremos deixar información sobre os acontecementos recentes que afectan psicolóxica, corporal e emocionalmente ás persoas migrantes sen papeis adicadas á venda ambulante e ao top manta nesta cidade, así como ao resto de xente que amamos a estas persoas e loitamos con elas porque
consideramos que sobrevivir non é delito nen competencia desleal!
O acoso por parte da policía, dirixida á súa vez por unha clase política e algunha Asociación de Comerciantes DESHUMANIZADA, IGNORANTE E CRUEL, É INTENSÍSIMO, ISTO NON SE PODE ATURAR! E todas somos responsables á hora de tomar medidas!
En sucesivas ocasións o REINO DE ESPANHA TEN SIDO CONDENADO POR ESTE TIPO DE PRÁCTICAS. As preocupacións expresadas por organismos internacionais (Axencia dos Dereitos Fundamentais da UE, Comité da ONU contra a Tortura) pola falta de estatísticas oficiais en relación ás prácticas racistas e
discriminatorias no Reino de Espanha así como polas actuacións dos corpos policiais nos espazos públicos baseadas no perfil racial das persoas identificadas.
Neste respecto a Asociación Sen Papeis da Coruña denunciou os feitos protagonizados por axentes sen escrúpulos que persiguen, ameazan e maltratan a persoas coma ti, persoas coma min…. Persoas que un bo día, decidiron marchar a buscar a vida a terras lonxanas… Lembras? Como a túa avoa, ou túa nai, ou teu pai, ou teu tío, ou túa irmá, ou ti mesma….. persoas cheas de vida e ilusións, que nos regalan novos sabores, novos cantos, novas formas de ver a vida. Así que precisamos folgos! ánimo! afecto! Pero sobre todo implicación e apoio, porque insistimos, esta
loita é de todas e todos!

NINGUNHA PERSOA É ILEGAL!! NON Á PRECARIEDADE SOCIAL!!
Contacto Asociación Sen Papeis da Coruña: senpapeiscorunha@gmail.com


Acudiremos á mani covocada por CGT e CUT ás 12:30h que sae da Plaza de Portugal e logo comeremos no Obelisco, onde temos moito que dicir........ ÚNETE! DIFUNDE!

Seguiremos informando de estas e outras convocatorias para a Folga do 29M.
Leer más...

27 mar 2012

Okupación da facultade de Historia en Compostela cara a Folga Xeral


Reproducimos a seguinte breve mensaxe chagada ao noso correo. Completámola cun panfleto ao respecto aparecido hoxe en Indymedia Galiza (orixinal aquí) que engadimos máis abaixo:

Hoxe decidiuse okupar a facultade de historia, por parte do estudantado e outros colectivos e individualidades de compostela, de cara a axitación da folga xeral. Haberá palestras, debates, proxeccións e outras actividades . PASA, PARTICIPA E DIFUNDE A TODA A VASCA

26/03 A PARTIRES DAS 11:00 PALESTRA SOBRE A REFORMA LABORAL. SEGUIREMOS INFORMANDO

Feche na Facultade de Historia
A precarizaçom e privatizaçom em todos os ámbitos sociais vai em aumento ao mesmo ritmo que o número de desempregadas e precarizadas. Mediante recurtes sociais como a reforma laboral recem aprobada o poder cada vez mostra a sua face mais fascista. É só umha peça mais da engrangem à que nos vemos submetidas: banca, patronal, partidos e sindicatos do regime condenam-nos ainda mais à escravitude moderna. Monicreques de ETT´s, sobrevivintes a contratos-lixo, habitantes dum país em proceso de destruiçom ambiental e cultural, vítimas da ditadura policial videovigiada, vivemos umha época na qual nom podemos ficar impassíveis. Ou o seu presente de miseria ou outra cousa.
Desde o 26 de Marzo ocupamos a facultade de história umha assembleia de estudantes e precárias. Juntamo-nos com o fim de unir esforços e criar um espaço de dissidência ante o contexto de degradaçom em aumento que vivemos, um espaço em construcçom permanente que nom remata na greve geral, mais bem comezou e continuará tomando as ruas da nossa cidade mediante a assembleia e a acçom directa. Se o seu modelo é a selva capitalista, o nosso será o a dumha comunidade que se defende e autogestiona os seus recursos. Entre todas podemos.
Leer más...

Ataque explosivo contra escola de negocios en Barcelona

Hai uns días a prensa comercial recollía a noticia da deflagración dun pequeno enxeño explosivo nunha sala de estudo das instalacións da escola de negocios ESADE de Barcelona. O edificio, situado no barrio rico de Pedralbes, foi desaloxado durante varias horas malia que a explosión non causou danos persoais nin materiais (noticia en "Culmine" aquí).
Se isto sucedía na mañá do pasado día 22, onte un comunicado anónimo aparecido en Indymedia Barcelona (aquí) reivindicaba e explicaba a acción. Reproducímolo a continuación en castelán tal e como apareceu o orixinal:

A lo largo de estos últimos tiempos, se ha generalizado en Europa la protesta en la calle contra los ataques de los estados capitalistas a nuestras condiciones de vida. Pese a las huelgas, las acciones y las manifestaciones masivas, pese a los movimientos amplios que ni siquiera han planteado grandes aspiraciones revolucionarias, sino tan solo una defensa de unas mínimas necesidades básicas, los estados han respondido con inmovilismo.
Apelando a confusas formulaciones económicas, números, estadísticas y conceptos abstractos, han pretendido situar el origen del problema en realidades inalcanzables y metafísicas. Sin embargo, el origen, las causas de nuestros problemas cotidianos, no tienen ningún fundamento metafísico. La miseria, la explotación, la represión, el abuso sistematizado, son fruto de estructuras muy concretas, de decisiones concretas tomadas por personas concretas, que tienen intereses concretos.
Una de estas estructuras tiene el nombre de Escuela Superior de Administración y Dirección de Empresas (ESADE). Enclavada en pleno barrio rico de Pedralbes, este centro produce en cadena los dirigentes que día a día ordenan, gestionan y se benefician de la destrucción de las vidas de la inmensa mayoría de la población. Cada año, este centro lanza al mundo los depredadores sociales que durante el resto de su vida se dedicarán a saquear y pisotear a los y las explotadas de este país, desde sus puestos en las instituciones (incluso la misma presidencia de la Generalitat, como es el caso de Artur Mas) o en las grandes empresas.
Frente a un contexto de profundización de la explotación y la precariedad, frente a este nuevo y gravísimo ataque que supone la última Reforma Laboral, nosotros hemos decidido responder señalando a los responsables de la situación que padecemos. Por eso, el pasado miércoles 21 de marzo decidimos llevar a cabo el ataque que obligó a interrumpir el funcionamiento del centro y proceder a su desalojo. La acción estaba específicamente diseñada (por el lugar de la colocación del artefacto, por las características cualitativas y cuantitativas del material explosivo utilizado, etc.) para no causar heridos. Nuestro objetivo, a parte de señalar todo un entramado social de explotadores, era sabotear la ofensiva e insultante paz social que se vive en los barrios ricos, totalmente herméticos y ajenos a la angustia y el sufrimiento que generan sus decisiones y privilegios.
Llegados a este punto, lanzamos una pregunta para la reflexión. Si la prensa ha apuntado que estudiantes, profesores y vecinos de la zona, pasaron ¿Cómo podemos calificar lo que viven cada día los que habitan en los barrios pobres? Si ser desalojado de tu centro de estudio unas horas es , como se supone que debemos llamar lo que sienten las miles de personas desahuciadas, las que duermen en la calle, las que son psiquiatrizadas por no aguantar la presión, las que son brutalmente apaleadas por protestar incluso pacíficamente? ¿Cómo se llama lo que sufren los excluidos torturados en las cárceles y en los Centros de Internamiento para Extranjeros? ¿Cómo llaman los periodistas a lo que han vivido, viven, y seguirán viviendo los familiares de los asesinados por la policía?
Si nosotros les hemos dado “un susto”, ¿qué nos están haciendo ellos?
Nosotros, y cada vez más gente, tenemos claro quiénes son los verdaderos terroristas. Son los que la prensa define como personas honorables, los que tienen sus lujosos despachos en la Plaza Sant Jaume o en la Avenida Diagonal, los que viven en mansiones de Pedralbes y Sant Cugat, y llevan a sus hijos a ESADE. Son los que, incluso teniéndolo todo, se atreven a sobrepasar sus propios límites legales y robar más de lo que en teoría les toca según sus propias reglas….
Nosotros advertimos que si el Estado no está dispuesto a retroceder en sus ataques, tampoco lo estaremos nosotros a retroceder en nuestra resistencia. Si ellos están dispuestos a recuperar para nosotros políticas y condiciones de vida del siglo pasado, nosotros estaremos dispuestos a desempolvar para ellos las armas y tácticas de aquella época. Y si creen que pasarán por encima de nosotros, no ya de nuestro grupo, sino de toda la sociedad, sin que haya resistencia, sin que haya rebelión, es que no conocen la historia de este pueblo.
LA LUCHA ES EL ÚNICO CAMINO
Barcelona (La Rosa de Foc), Estado Español, marzo del 2012


C.R.
Leer más...

26 mar 2012

O assassinato dumha mulher por dois polícias. Um outro caso ailhado??


Vimos de conhecer graças ao diário mallorcadiario do assassinato dumha mulher, umha turista alemana de 65 anos, que tivo lugar este domingo passado sobre as 10.30 horas da manhá, numha estrada malhorquina, quando a mulher circulava junto a várias ciclistas de nacionalidade alemana e foi arrolhada polo inspector da polícia R.D.G., de 37 anos de edad e polo agente C.J.G.C., de 33, ambos membros da Brigada Provincial da Policia Judicial, que derom-se à fuga e com umha alta tasa de alcol ingerido e quem, segundo o comunicado emitido esta mesma maná polos responsaveis deste corpo em Malhorca, estavam “fora de Serviço” no momento do atropelo, se bem o siniestro foi indo ao volante dum coche oficial de incógnito, um Fiat Bravo de cor gris sem nengumha sinal que o identificara como coche policial.

Como digemos os dois fideis servidores da lei e da orde derom-se a fuga e pouco depois eram detidos pola Guardia Civil tras ser acusados do atropelo mortal, de omisiom do deber de socorro e de conduzir baixo os efeitos do alcol tras registrar umhas tasas moi superiores às permitidas: 1,15 e 0,58 mg. Cabe dizer que, nos primeiros momentos, à hora de informar do siniestro a Guardia Civil ocultou que os culpàveis eram polícias.

Algumhas testemunhas detalharom que o veículo “ia dando bandaços“. Outras explicarom que os agentes foram vistos às 7 e meia da manhá saindo dum conhecido “after hours” de Palma, e mesmo há quem conta que um dos agentes detidos já tivera outros incidentes em acto de serviço por consumo elevado de alcol e era conhecido por éste hábito dentro do seu colectivo.

Como diziamos no titular: Um outro caso ailhado???

Informaçom redactada e traduzida por Edu tirando do mallorcadiario
Leer más...

23 mar 2012

PARA PODER MIRARNOS AOS OLLOS

Reproducimos o seginte chamamento a un "BLOQUE NEGRO NA MANIFESTACIÓN DO 29" que chegou ao noso correo (a foto, dunha folga nos anos 30, puxémola nós):

PARA PODER MIRARNOS AOS OLLOS

O poder non se vai desintegrar voluntariamente. O sistema que tende a aillarte, explotarte, e arrodearte dunha miseria opulenta e tóxica, non vai caer por si solo. Aínda máis: en tempos de crise, cando a máquina non funciona ben, estréitase o cerco da dominación. Máis explotación, máis aillamento, máis miseria. De agora en diante as únicas ofertas de traballo que atoparás son de madero ou escravo. Loitar por manter a miseria ou contra ela?

Hoxe por hoxe a posibilidade de desmantelar o Sistema semella moi lonxana. Pero a dicotomía cada vez é máis clara: ou aceptamos o disciplinamento crecente ata non se sabe qué límite (guerra, dictadura...), ou o enfrontamos.

Pero confésoo: xa non me gustaba cando funcionaba «ben». Non loito por un grao «aceptable» de explotación, toxicidade, e miseria afectiva. Quero a súa completa desaparición. Para iso creo necesario un amplio desorde que paralice e faga irreversible a volta ao funcionamento da Máquina. É unha grande tarefa, pero acaso hai outro modo?

Non vai chegar un día no que de repente, unha chea de xente se decida a acabar con esta miseria e actúe dun modo certero e efectivo. Unha tarefa tan inmensa precisa de coñecementos, dunha experiencia vivida, dun percorrido.

O modo de conseguilo é xerar trastornos crecentes. Para entorpecer o normal funcionamento do sistema e dificultar ou impedir a súa recuperación. Dun xeito progresivo, aproveitar as diferentes ocasións para dar un pasiño máis. Aprender tamén a xerar novas oportunidades de negar o que nos nega, contra toda autoridade. Tamén contra as autoridades “aprendidas” que levan consigo as ataduras morais nas que nos formamos como persoas.

Vencer o aillamento e facer calar a voz que di “xs outrxs aceptan”. Non estás sóx, hai máis persoas nas que a rabia contra este sistema destructivo xa prendeu e xa están decididxs a actuar. As accións fan ás persoas. E as accións xuntan ás persoas.

Un percorrido para aprender a facelo, para aprender a paralizar o sistema e atopar ocasións de destruir as súas infraestructuras. Para darnos o tempo e mirarnos aos ollos.

ISTO NON CAE SE NON EMPUXAMOS
POR UN BLOQUE NEGRO NA MANIFESTACIÓN DO 29


Leer más...

LEMBRAMOS: HOXE 23 - Concerto para a biblioteca anarquista en CSO Palavea [Corunha]


Leer más...

Asamblea Anarquista Lucense convoca Manifa no día da Folga

Lembramos tambén a convocatoria dunha manifestación "Contra o capitalismo, pola Folga Salvaxe" às 18:00h na praza de Cervantes de Santiago de Compostela (anunciada acá neste mesmo blogue) Leer más...

22 mar 2012

Comedor popular para familares e amigxs de presxs (Lugo)

Chegounos o correo o seguinte cartaz:

Comedor popular para familiares e amigxs de presxs + debate sobre a problemática dos familiares. Sábado 24 Marzo, 15h Centro Social Vagalume, Rúa Noreas nº5 Lugo Leer más...

1º Aniversario do C.S.A La Madriguera (Ponferrada)

Un correo chegado o noso blog infórmanos de que este sábado 24 de Marzo o centro social ponferradino La Madriguera celebra o seu primeiro aniversario. Haberá música en directo, xogos, tarta e moitas sorpresas máis... Ademáis concerto do incombustible cantautor punk Bitxobola.

Noutro correo infórmannos tamén do seu novo taller de serigrafía:



Leer más...

Reflexions em torno da Luita contra as Torturas, os Maus Tratos e Abusos Penitenciários, por Baldomero Lara.

Recolhemos de Tokata estas reflexons de Baldo, preso anarquista:

Anarkia compas!!

Ante tudo agradecer-vos a vossa participaçom e compromiso com esta árdua luita contra os abusos, as torturas e a impunidade que as amparam. Espero e desejo que encaixedes do mesmo modo as minhas gratitudes como as críticas que vos prantejo, desde a minha humilde opiniom e com ánimo constructivo.

(De seguido colamos o seu texto no seu idioma original:)
Bien es cierto que vamos avanzando y creciendo en ella y prueba esta afirmación las represalias y obstáculos que nos interponen. Yo en este ámbito destacaría que debemos hacer hincapié en solventar los problemas de comunicación ya que la institución carcelaria, haciendo abuso de sus funciones, nos impide la fluidez de los contactos entre nosotrxs. Para ello, en cada protesta/demanda debemos exponer en términos claros y en mayusculas, que la administración penitenciaria debe velar por la protección de nuestros derechos civiles, políticos y sociales. Que ésta es una protesta dentro del marco legal del ejercicio civil de asociación/sindicalización u organización. Política, conforme a que nuestra protesta confronta pacífica y razonadamente la política penitenciaria de control. Social en cuanto a que las relaciones sociales no solo han de ser preservadas, sino que además la administración carcelaria debe potenciarla en su funcionalidad de socialización. Por todo esto y muchas razones que aun dejo en el tintero no se nos pueden intervenir, restringir o impedir las comunicaciones. La “prevención por razones de seguridad” es un argumento genérico fuera de contexto dado que esta sindicalización/asociación colectiva son derechos fundamentales amparados tanto en la constitución del estado, como en los pactos internacionales que tipifican derechos fundamentales inherentes a las personas. Por esto, claro queda que la “prevención de seguridad” es hacia salvaguardar sus culos de las responsabilidades penales de sus torturas, abusos, prevaricaciones, etc.

Otra cosa que aluden como motivación, al menos en mi caso, al menos en mi caso, es la militancia anarquista. La libertad ideológica es un derecho fundamental y la persecución y acoso ante esta es delito penal prescrito por sus leyes. En mi caso particular y muy probablemente en la gran mayoría de vosotrxs, las sentencias que nos mantienen encerrados no nos limitan dichos derechos. Pese a todo esto nos encontramos ante intervenciones, restricciones, robos de correo, etc. Cada prisión y cada conducción nos supone un volver a empezar con la lucha legalista y las confrontaciones con lxs carcelerxs y directivxs para recuperar en cierto modo algún respeto a esto.

Yo planteo una confrontación directa al Congreso de los diputados ante estos abusos y para ello hacerlo a nivel individual dentro, a nivel colectivo fuera y por supuesto difundir a través de las webs nacionales e internacionales estos abusos. Debemos pedir responsabilidades si continúan en esta línea. Para ello tenemos que ponerlo en conocimiento de los organismos de prevención contra las torturas de Estrasburgo y Ginebra. Controlar los recibos de correos enviados y recibidos y denunciar cada robo de carta.

Fuera, nuestrxs compañerxs y solidarixs contribuyen a recaudar apestoso dinero para financiarnos abogadxs, y este sistema que os he expuesto es su metodo de agotamiento. La respuesta que os he planteado es la más eficaz ante esto. Demandar circulares/instrucciones de gobierno contra estos abusos.

Lxs abogadxs que disponemos se ven saturadxs y limitadxs por sus códigos éticos del gremio, por ello tanto nosotrxs, lxs presxs, como vosotrxs lxs del cuarto grado tenemos que emplearnos en ilustrarnos, instruirnos y combatir los abusos que dan opacidad a las torturas de un modo activo, implicándonos en ir sacando adelante esta campaña.

Yo no tengo ni el graduado escolar, durante toda mi condena no me han dado acceso a realizar estudios “por razones de seguridad FIES”, y aun así he aprendido autodidácticamente la autodefensa, por ello no soy partidario de que nos lo den todo hecho. Si sabemos escribir una carta a un compa, podemos hacer denuncias, sacar las copias al exterior y fuera se apoyará y difundirá. La solidaridad y el apoyo mutuo nos irá haciendo crecer.

Otra cosa que no comparto para nada son las autodefiniciones que algunxs hacen de si mismxs. Yo ya he detectado a alguno que ofende haciendose llamar anarquista. Esto es contraproducente, y dar cancha a quien lo hace por cualquier razón de interés personal es otra estupidez contraproducente y en perjuicio del colectivo. Llámese “presxs en lucha” o como se quiera pero que no desprestigie e insulte a la Anarquía. Queda dicho.

También veo que personas afines a la lucha se prestan a apoyarnos, para ellxs con mi gratitud les pido que aporten sus medios y superen sus miedos. Por ejemplo, pro DDHH que no se vea intimidado por denunciar pública y oficialmente las limitaciones que les vienen planteando las cárceles cuando se interesan por casos de torturas y abusos, como impidiendo el acceso a las personas. Una atribución económica “subvención” no es un soborno/chantaje. Por esto deben vencer el miedo a la criminalización del Estado y luchar con tenacidad contra las torturas y los abusos.

A las personas izquierdistas o socialistas/comunistas que se suman o sumarían, les animo a que lo hagan y Socorro Rojo aporte sus medios, conocimientos e infrastructuras a esta campaña de protesta y demanda por un observatorio ciudadano que persiga y controle las torturas y los abusos. De igual modo, ellxs también tienen a muchas personas entre estos muros. Sobre las asociaciones de “caritas” siendo estas las que más cobertura tienen en prisión su implicación sería esencial si tuviesen la determinación de luchar en consciencia contra esto y repudiendo ese askeroso dinero que el gobierno les paga de los impuestos IRPF que pagan lxs vecinxs que de una forma u otra viven la prisión, la tortura y el abuso, y cuando menos viven bajo el miedo a ellas.

Coherencia e impetu ante las torturas y los abusos. Además, para estxs, les hablo de muchas personas a las que podrían y deberían apoyar, liberándonos a lxs anarquistas de hacer de hermanitxs de la caridad con personas que por el hecho de que luchan a su modo contra las torturas y abusos que viven, y se ven solas y desatendidas.

También quiero hacer otro llamamiento solidario a lxs estudiantes universitarixs tanto de sociología, medicina, psicología, psiquiatría, etc. se ofrezcan a componer comisiones de investigación independientes de prisiones. Mediante asambleas formar sus composiciones y dirigir escritos demandando la participación según sus territorialidades, Sevilla, Salamanca, Madrid, Barna, etc. en la investigación contra las torturas y abusos en prisiones.
Demandada a la Comisión de peticiones del Congreso de los Diputados
EXP./Registro nº 280/000621/0000
Trasladada al Defensor del pueblo con nº EXP 280/003358/0000 (Baldomero Lara Sánchez)

Con el argumento de que tanto el Congreso como el Defensor del Pueblo deben facilitar estas comisiones ciudadanas no sujetas a instituciones ni subvenciones para erradicar la lacra de las torturas y los abusos. Dando acceso a personas, departamentos y expedientes.

También es vital que se efectúen entrevistas confidenciales con encuestas sobre torturas, abusos, malos tratos vividos, presenciados, tanto en prisión como en comisaría, centros de menores y extranjeros. Para que la comisión ciudadana valore.

Las personas víctimas de torturas y abusos que denuncien ante esta comisión, deberán ser amparadas, y mediante libros fotográficos de reconocimientos ir detectando a quienes las practican/practicaron y no han prescrito, así como también desvelar a quienes las encubrieron.

Hay que tener en cuenta que a veces lxs carcelerxs practican abusos/torturas con el afán de que lxs trasladen a otra prisión ya que saben que no les abriran causa lxs supervisorxs dado que conocen a su vez trapos sucios de estxs.

Cambiando un poco de tema, en estas 3 ultimas semanas he estado en 2 modulos diferentes, en el 5 de Algeciras, con más o menos 100 personas donde reuní 43 adhesiones por firmas, nombres y NIS, y en el 10 de 106 personas reuní 48 firmas y adhesiones.

Creo que esto es algo que debemos hacer todxs lxs de dentro. Sacarlas fuera para que se remitan a los organismos, Congreso de los Diputados y Estrasburgo/Ginebra en aval de nuestra demanda. También debemos visualizar casos y sacarlos, con nombres y apellidos. Esto si aun no lo he hecho es porque aun no veo posibilidad de ofrecer garantías contra las represalias. En breve lo haré.

Pido que desde fuera os apliquéis todo lo posible en el tema de realizar las protestas/ demandas a los organismos y en la difusión en las webs (esta quizá sea nuestra mayor fuerza por el momento).

Desde aquí confiamos mucho en vosotrxs, conocemos los límites, quizá vosotrxs no conozcáis los nuestros o ambos los magnifiquemos. La esencia del problema es la que ya todxs conocemos, superar los miedos y traspasar los límites.

La lucha implica sufrimiento y frustración. No luchar no nos libera de ellos sino que además nos genera impotencia y desidia. El problema al igual que la solución es cosa de todxs.

LUCHEMOS JUNTXS CONTRA LAS TORTURAS Y ABUSOS INSTITUCIONALES
SIEMPRE INCONDICIONAL Y SIN FIANZA

BALDO
Leer más...

21 mar 2012

Abdellah El Asli, um jovem marroquino termina na UVI em estado de paraplegia tras ser detido pola polícia em Guadalajara

Abdellah El Asli, de 33 anos de idade, fora detido em 1 de março, a falha de saber o que se passou entre a sua detençom e translado à esquadra policial e o seu ingresso no hospital, dado que Abdellah fica entubado em estado grave e sem poder contar e pola sua banda nem a polícia nem a delegaçom do governo declaram nada, Nadia Otmani, presidenta da Asociaçom de Mulheres Marroquinas "Al-Amal", quem viajou esta fim de semana passada a Guadalajara para conhecer de primeira mão a situaçom e falar com os amigos de Abdellah, explica como aconteceu a sua detençom: "Ocorreu em 1 de março sobre as 21:00 horas. Abdellah El Asli estava com os seus amigos num campo de futebol da localidade, onde soem reunir-se com frequência para jogar ou parlar. Sobre essa hora, dois agentes da polícia à paisana achegaram-se "direitinhos a ele descartando ao resto de moços com quem conversava para pedir-lhe a documentaçom". Ao estar indocumentado, chamaram a umha patrulha para que o levara.

De 21:00 às 23:00 estivo na esquadra da polícia e minutos depois foi transladado ao hospital onde houve de ser operado ao instante após apresentar umha lesom completa a nível cervical. Como dizemos, a dia de hoje, seguem a desconhecer-se as causas polas que este moço que se encontrava em perfeitas condiçons físicas, num intervalo de só duas horas, terminou no hospital de Guadalajara.

Os seus companheiros de piso e amigos, Braim, Hicham, Daniel e Pedro, pensaram que "ia a estar dois dias detido e que depois iam-no soltar", como ocorreu noutros casos similares de imigrantes em situaçom de irregularidade que som detidos pola polícia, mas cinco dias depois, em 6 de março, ao seguir sem notícias acudiram à esquadra policial para perguntar por ele "com nome e apelidos" e, segundo detalha Hicham "lá diziram-nos que lhe expulsaram a Marrocos".

"Nom figera nada, nom é agressivo, pediram-lhe os papeis e nom foi nada do outro mundo", relata o seu companheiro de piso. "Que se passou?", continua a perguntar-se Hicham. "Dizerom-nos na esquadra da polícia tras comprova-lo que fora expulso a Marrocos".

Em 15 de março desde o hospital, ao ver que em duas semanas nom aparecia nengumha amizade nem familiar para visitar-lhe e vindo o estado de saúde grave no que se atopava, Nadia Otmani relata que "alguém do pessoal do centro pujo-se em contacto com um amigo de seu que estava empadroado junto a ele em Múrcia (última localidade na que o jovem se empadroara antes de se transladar a Guadalajara) e foi este quem puido pôr-se em contacto com os companheiros de piso de Abdellah.

No passado venres 16, ao conhecer onde ficava, os amigos de Abdellah foram visitar-lhe à UVI. Nadia Otmani também quijo acudir às instalaçons hospitalárias para conhecer o caso. "Os médicos digerom-me que nom me podiam dar informaçom de quem o levara ao hospital nem nada referente à sua chegada ao centro", afirma Nadia.

Abdellah atopa-se em estado grave, entubado, polo que nom pode falar nem dar a conhecer a sua versom dos feitos. Alem, com esta lesom medular, o jovem ficou paraplégico. Nadia afirma, que desde há mais de dez anos trabalha contra qualquer tipo de violência particularmente cara aos imigrantes, afirma sentir-se pouco apoiada neste tipo de casos: "Onde estám os demais? Nom o sei. E se isto lhe passara a um espanhol em Marrocos?".

As identificaçons racistas, é umha temática de actualidade estatal. Os controis que se realizam a diário no estado espanhol saiam à luz no passado mês de dezembro da mão dum informe de Amnistia Internacional que demonstrava o fundamento do que vários colectivos cidadão vinham denunciando e documentando desde há anos. "A polícia pode parar a alguém que nom 'semelhe espanhol' até quatro vezes no mesmo dia” afirmava o informe e mesmo matiza José María Benito, porta-voz do sindicato de polícias SUP :"é umha costume deste pais que os chefes policiais deam ordem de identificar sem respeitar os requerimentos para faze-lo", que, explica, som três: casos de constância de delito, momentos nos que se pretende evitar que se cometa um delito e casos nos que se pretenda dar umha sançom administrativa. Nenhum destes três casos derom-se na detençom de Abdellah.

Fronte a esta situaçom Nadia Otmani sublinha que o jovem "estava no campo de futebol, nom estamos a falar dumha peleja nem de nenhum acto delitivo. Se agora nenhum imigrante pode ir a nenhum campo de futebol…", a presidenta da asociaçom Al Amal nom termina de explicar-se como após ser detido durante duas horas acabara "como um cam num hospital sozinho e quando perguntamos a polícia diz que fora expulso”. Segundo o desenrolo dos feitos e até que nom se tivo constância, a notícia só saltou aos meios marroquinos e agora nos espanhois da mão de Madrid2noticias (de onde colamos e traduzimos esta notícia).

Quando os companheiros de Abdellah souberom da sua situaçom chamaram à Embaixada marroquina, pero desligaram-lhe o telefone "por falha de entendimento ou porque nom queriam saber do tema" afirma Nadia Otmani quem deu o primeiro passo denunciando os feitos publicamente antes de iniciar acçons legais. Além, também estam-se a planear emitir umha carta ao ministro do Interior.

O último que se sabe até agora é que Nadia Otmani voltou a visitar a Abdellah ao hospital e segundo conta sairam à luz novas testemunhas e puido falar com o médico, quem confirmou-lhe que ainda segue em estado crítico e apresenta dificuldades respiratórias. Além assegura Ormani, no mesmo dia da sua detençom, sobre as 22:30 da noite achegara-se um advogado até a mesma esquadra da polícia onde se atopava o jovem e "nom lhe deixaram passar".

Pola sua banda a esquadra de polícia de Guadalajara, informou a Madrid2noticias que nom tinham notícias do caso e derom largas até que os atenda o chefe de imprensa. E a delegaçom do Governo de Castilla-La Mancha, afirmou-lhes que o caso está a ser investigado e que "estám mui tranquilos com as forças da polícia da localidade". O seu Gabinete de imprensa declarou que nom existe data de finalizaçom da investigaçom assim como tampouco estabelecerám um comunicado oficial, senom que respostarám a todo-los meios que o desejem umha vez concluido o trabalho.

O vindouro 31 de março, a asociaçom Al Amal e outras na defensa dos direitos dos imigrantes e o “Foro de Marroquíes de España” convocam umha manifestaçom em Guadalajara (ainda nom se especifica o lugar) de 14:30 a 17:30 horas baixo a lenda 'Pedimos justiça para Abdellah El Asli um jovem marroquino'.

Informaçom colada de madrid2noticias
Leer más...

Morre um outro interno de Bonxe.- Emilio Antonio Pena Luaces, de 33 anos

A família de Emilio Antonio Pena Luaces, de 33 anos, interno de Bonxe que faleceu de doença durante umha saída autorizada, denuncia que o médico do centro penitenciário nom lhe prestou assistência devida e pede que se depurem responsabilidades pola sua morte.

Tal e como explicam os familiares na denúncia -apresentada na passada quarta-feira junto da Guarda Civil de Lugo-, no dia 20 de julho de 2011, Emilio sentiu-se mal e foi ao médico do centro, que lhe diagnosticou umha gastroenterite e o pujo a dieta.

Umha semana mais tarde, como estava cada vez pior, com fortes dores abdominais e sem parar de vomitar, pediu ser examinado novamente, «mas o médico lhe dixo que nom tinha tempo porque era mui tarde e que tomasse mais soro», afirmam membros da família.

Nesse mesmo dia, Emíliuo saiu da prisom para desfrutar de umha saída autorizada de três dias e foi para casa da mai, onde explicou aos familiares que levava dias mui doente. «Vimo-lo tam mal», explica a sua irmá Susana, «que chamamos o 061 e a ambulancia decidiu o transladar de imediato a Urgências». Emílio chegou ao hospital com insuficiencia respiratória e pancreatite aguda, polo que ingressou na UCI, onde morreu o 3 de agosto.

As irmás do falecido asseguram que a assistência que tivo o irmao em Bonxe sempre foi deficiente. «Nom lhe davam os medicamentos para a diabetes e no expediente aparecia diagnoticado um cancro de pulmom que nom tinha”. No informe do hospital figura que padecia hepatite, e no entanto no centro nunca lha detetaram e estava em contato com o resto de doentes.

Pola sua banda, o director do centro penitenciário de Bonxe, Modesto Gutiérrez, tratou de justificar esta morte declarando aos méios quee Emilio Antonio Pena era umha pessoa toxicómana «que nom se coidava e nom fazia caso às indicaçons médicas». E mesmo afirmou que Emílio tivera umha gastroenterite e que saira do centro «em boas condiçons».

A Emilio -que levava quatro anos em prisom por roubo e lesions- falhavam-lhe apenas cinco meses para sair em liberdade.

Informaçom colada de derechopenitenciario.com
Leer más...

O goberno quere endurecer os delitos de desobediencia e resistencia á autoridade

Os ministerios de Interior e de Xustiza anuncian a súa intención de endurecer os delitos de resistencia e de desobediencia á autoridade como método "disuasorio" dos incidentes nas rúas. Así o anunciou o ministro do interior na súa última comparecencia ante a comisión do senado do seu departamento, facendo referencia ás recentes protestas de estudantes en Valencia para xustificar a súa decisión. Nun alarde de demagoxia sen parangón, o ministro referiuse ás "vexacións e insultos" proferidas por "manifestantes violentos" (agora o insultar convérteo a un en violento?) para explicar as motivacións do endurecemento penal. Ou sexa, que se un antidisturbios te rebenta a cabeza, iso non é violencia, pero se ti despois lle recriminas ou insultas entón ti si que es violento e mereces sancións aínda máis duras que as actuais (de seis meses a un ano por resistencia ou desobediencia grave ás forzas da orde hoxe en día).
Pero as declaracións deste suxeito alcanzaron o grao do esperpéntico ao asegurar que o actual sistema penal español é "moi garantista", cando este é o país da unión europea con máis poboación encarcerada por habitante e cun dos códigos penais máis duros do continente (máis información ao respecto neste mesmo blog aquí).
Pero a verdade é que esta noticia non é en absoluto sorprendente, os tempos de maior conflitividade social que sen dúbida se aveciñan exixen un aumento na escalada represiva por parte do poder. A democracia, como xa demostrou en innumerables ocasións, só é "branda" e "tolerante" cando o fluxo de capitais non ten apenas oposición, nunca tivo reparos en endurecerse ata o extremo da ditadura cando o "status quo" se ve ameazado.
É por todo isto que en EEUU, berce da democracia e líder indiscutible de "occidente", recentemente aprobaron unha nova lei, denominada HR 347, que prevé duras penas de cárcere polo simple feito de participar en protestas ou manifestacións. Así, quen entre ou permaneza en calquera edificio ou terreo sen a autorización do goberno podería enfrontarse ata a dez anos entre reixas. Mesmo porque outra persoa denuncie que alguén ten intención de protestar pode rematar un no cárcere. Tamén polo feito de que o servizo secreto se encontre nun lugar poderían xa arrestar a todos os que protesten na zona.
Con estas medidas a administración supostamente progresista de Obama pretende enfrontar a máis que previsible escalada de protestas do "inimigo interno" que, polo de agora, toma corpo no movemento "occupy" que, relativamente similar aos máis autóctonos indignados (aínda que quizais non tan figureiros en canto ao sempiterno temita da "violencia") se estenden por todo o territorio norteamericano.

C. Ribas

Elaborado con información da prensa comercial.
En canto ao tema da lei HR347 de estados unidos podedes informarvos mellor aquí en RT ou aquí en Rebelión.



Leer más...

20 mar 2012

Recordatorio do Xantador pro-presos do C.S.O. Palavea (Coruña)

Lembramos que desde hai xa máis dun mes tódolos mércores disfrutamos dos suculentos xantadores veganos en apoio as persoas presas no Centro social Okupado de Palavea (rúa Río Quintas 31, N-550 xunto a discoteca OH Coruña). Así que todos os mércores, a iso das 14:30 horas, comida solidaria cos represaliados do sistema e os seus conseguintes debates informais anti-represivos de sobremesa.
Nesta vindeira cita gastronómico-solidaria decidiremos o destino do bote recaudado ata o de agora. As propostas son: para presxs sen papeis ou para presxs en loita.

Como non todo vai ser protestar ¡desta vez loitaremos comendo!
¡Arriba os garfos!¡Abaixo os muros!

Blog do C.S.O. Palavea: http://okupacorunha.wordpress.com/

Leer más...

19 mar 2012

Mortes baixo custodia no estado español (2010- 2011)

Aproveitamos a recente noticia do falecemento dun preso, de iniciais J.M., que apareceu colgado o pasado 15 de marzo na prisión de Basauri no W.C. da súa cela (noticía no boletín Tokata aquí) para dar publicidade ao arrepiante reconto de "mortes baixo custodia" no estado español dos anos 2010 e 2011 recompilado polo "Centro de Documentación contra la Tortura (CDDT)". Publicámolo en castelán tal e como o encontramos no blog do CDDT de onde nós extraemos a noticia (orixinal aquí). Ademais cabe dizer que en xaneiro deste ano 2012 e tal como publicamos acá neste mesmo blogue, xá morreran 7 persoas nesta situación e duas mais das que tivemos constancia en marzo como tambén publicamos acolá. Procuraremos actualiza-la macabra listaxe en breves.

Muertes bajo custodia en el Estado español

Muertes bajo custodia durante el año 2011

En lo que va del año 2011, tenemos noticia de 43 personas muertas mientras se encontraban bajo custodia, (otras siete murieron en el transcurso de operaciones policiales): La última, por ahora, una mujer de 41 años, subsahariana, que murió de meningitis el 19 de diciembre, en el Centro de Internamiento de Extranjeros de Aluche (Madrid).

Desde el 1 de enero de 2001, tenemos constancia de 866 personas que han muertos en estas circunstancias.

Somos conscientes de que muchas de ellas no merecen reproche penal, pero ¿Cuándo y cómo se pondrá fin a esta situación?

Muertes bajo custodia en 2011

• Prisiones (30)

• Policía Nacional (5)

• Guardia Civil (0)

• Policía Local (3)

• Ertzaintza (0)

• Mossos d’Esquadra (1)

• Centros de Menores (4)

Por su parte los Serveis Penitenciaris de la Generalitat de Catalunya, com competencias en las prisiones en Catalanya y con una sexta parte de la población presa del Estado) reconocen que en la década de 2001 a 2010, han fallecida 619 personas que estaban bajo su custodia)

Estos son sólo son los casos que conocemos, otras informaciones sobre fallecimientos en prisión no han podido ser, hasta ahora, contrastadas ¿Cuantas muertes bajo custodia se han producido?.
------------
Muertes en centros penitenciarios durante el año 2011

1.- Enero.- En fecha que no hemos podido determinar, falleció una persona en la cárcel de Sevilla 2. Según la versión oficial, la muerte fue debida a una sobredosis.

2.- 17 de enero.- Un hombre falleció en la prisión barcelonesa de Lledoners, al parecer, según fuentes oficiales, por una sobredosis. Otro preso tuvo que ser trasladado al Hospital de Sant Joan de Dè, en Manresa, donde fue atendido por una sobredosis.

3.- 20 de enero.- R.P., murió en el Hospital Clínico Universitario de Puerto Real (Cádiz) a donde había sido trasladado desde la cárcel gaditana de Puerto III.

4.- 20 de febrero.- Un hombre de 28 años de edad, murió en la celda que ocupaba de la cárcel gaditana de Puerto de Santa María III. La versión oficial indica una sobredosis como causa de la muerte.

5.- 20 de febrero.- Un hombre de 32 años, apareció muerto en la celda que ocupaba en la prisión salmantina de Topas. Como en casos anteriores, la versión oficial establece una sobredosis como causa de la muerte.

6.- 9 de marzo.- Un hombre, de 30 años de edad, murió en la prisión sevillana de Morón de la Frontera (Sevilla 2), al parecer por sobredosis. El fallecido estaba siguiendo un tratamiento con metadona para deshabituarse.

7.- 18 de marzo.- ICI falleció en el módulo 8 de la cárcel zaragozana de Zuera.

8.- 23 de marzo.- L.D.M., de 73 años de edad, murió en la prisión barcelonesa de Lledorens. La familia de L.D.M., que se encontraba gravemente enfermo, había solicitado que se le diese la libertad provisional sin resultados.

9.- 4 de abril.- J.M.E.Q., de 33 años, falleció en la cárcel zaragozana de Zuera, al caer de una silla y golpearse la cabeza contra el suelo. La familia solicitó copia de la autopsia y ver la grabación de las cámaras de videovigilancia, pero no tuvo acceso a esta información (El Juzgado de Instrucción 8 de Zaragoza rechazó la petición de las grabaciones y archivó la causa)

10.- 8 de abril.- M.A.M.R, de 23 años y de la republica Dominicana, murió en la cárcel madrileña de Estremera después de ser reducido por un numeroso grupo de funcionarios.

11.- 20 de abril.- Un joven de 28 años, murió en una celda de la cárcel gaditana de Puerto de Santa María. IIPP no se ha pronunciado sobre la posible causa de la muerte.

12.- 20 de abril.- G.B.C., de 48 años de edad y origen búlgaro, apareció ahorcado en el módulo de la prisión de Mallorca en el que se encontraba preso.

13.- 26 de abril.- P.H., que se encontraba en tercer grado en la prisión barcelonesa de Wad Ras, con la obligación de dormir en la prisión, se suicidó el 26 de abril en su domicilio.

14.- 2 de junio.- J.L.G.C. de 39 años, murió en una celda de la prisión gaditana de Puerto III. Fuentes penitenciarias achacaron el fallecimiento a un infarto.

15.- 6 de junio.- V.P., murió en una celda de la cárcel de Jaén. Los primeros datos, según IIPP, apuntan a una sobredosis.

16.- 21 de junio.- A.V.T., murió en el Hospital de Santa María de Lleida, donde fue ingresado procedente de la cárcel de Ponent. A.V.T. fue detenido el 29 de mayo por agentes de la Guardia Urbana de Lleida, sufriendo graves lesiones que obligaron a su traslado a la enfermería de la prisión. Y posteriormente al Hospital, donde falleció. Antes de morir, A.V.T. interpuso una querella por torturas contra los agentes que le detuvieron.

17.- 24 de julio.- T.H., ciudadano marroquí, de 41 años, murió en el Hospital Obispo Polanco de Teruel, después de haber protagonizado una huelga de hambre en la prisión de Teruel, que se prolongó cinco meses.

18.- 2 de agosto.- J.R.R., murió en la cárcel gaditana de Puerto III, tras ser agredido por otro preso en el módulo 15, de Aislamiento. Con anterioridad a esta agresión, varios presos del módulo 15 habían solicitado el traslado del agresor a un centro especializado por sufrir graves problemas psicológicos y psiquiátricos y suponía un riesgo para él mismo y demás presos en el módulo. Las peticiones de estos presos fueron ignoradas.

19.- 7 de agosto.- J.L.P.G., de 40 años de edad, murió en la cárcel alavesa de Nanclares de la Oca, tras ser agredido por otro preso con un estado de salud mental muy deteriorado, pero que no estaba recibiendo tratamiento especializado.

20.- 22 de agosto.- Un hombre de 25 años de edad, apareció muerto en una celda de la prisión sevillana de Morón de la Frontera. Según fuentes de II PP, la causa de la muerte fue una sobredosis de metadona.

21.- 28 de agosto.-, S.S.P. , de 25 años de edad, murió en la prisión catalana de Lledoners, al parecer por una sobredosis. El fallecido estaba incluido en un tratamiento terapéutico para acabar con su adicción a las drogas.

22.- 4 de octubre.- Un joven de 24 años murió en una celda de la cárcel alicantina de Villena, según la versión oficial, la causa pudo ser una sobredosis.

23.- 18 de octubre .- JTT, de 76 años, murió en el Hospital Penitenciario de Terrassa, dependiente de la prisión barcelonesa de Quatre Camins, a donde había sido trasladado a causa de su estado de salud.

24.- 1 de noviembre.- Una persona murió en el módulo de ingreso de la prisión granadina de Albolote. Fuentes oficiales indicaban como posible causa de la muerte una sobredosis de medicamentos.

25.- 8 de noviembre Una segunda persona murió en la prisión de Albolote, esta vez en el módulo 4, y, según fuentes penitenciarias, la causa pudo ser una sobredosis de medicamentos.

26.- 8 de noviembre.- Un preso apareció ahorcado, posible suicidio) en el módulo 5 de la cárcel de Zuera (Zaragoza)

27.- 11 de Noviembre.- J.B.K. murió en uno de los patios de la cárcel asturiana de Villabona como consecuencia de la agresión sufrida por parte de otro preso. Días después, el 30 de ese mismo mes, un funcionario de la prisión fue detenido como presunto instigador de la agresión que causó la muerte de J. Tras prestar declaración en el Juzgado de Instrucción nº 4 de Oviedo, fue inculpado, decretándose decretada su libertad provisional libertad provisional.

28.- Diciembre.- A primeros de diciembre, sin que hayamos podido confirmar la fecha, H. Murió en la prisión leonesa de Mansilla de las Mulas. H. Padecía cirrosis.

29.- 8 de diciembre.- un hombre de 30 años de edad, apareció muerto en el interior de una celda de la cárcel de Palma de Mallorca. Se desconoce la causa de la muerte.

30.- 12 de diciembre.- A.D., ciudadano marroquí, que apareció ahorcado en las duchas de la enfermería de la prisión madrileña de Soto del Real.
Otras muertes

Por su parte los Serveis Penitenciaris de la Generalitat de Catalunya, con competencias en las prisiones en Catalanya (con una sexta parte de la población presa del Estado) reconocen que en los primeros once meses del año 2011, 33 personas fallecieron cuando se encontraban bajo su custodia , de las cuales únicamente tres se incluyen en la relación que sigue.
Pendientes de confirmar

Además de estas muertes, durante el año 2011 hemos recibido noticias de varias muertes en diversos Centros Penitenciarios (Brians, A Lama, Ponent, Mansilla de Las Mulas, Puerto III, ...) que estamos pendientes de comprobación.
Muertes en dependencias policiales o actuaciones policiales durante el año 2011

31.- 22 de marzo.- Un ciudadano portugués, de 30 años de edad, apareció muerto en un calabozo de la Comisaría de Policía Nacional de Mérida (Badajoz).

32.- 23 de marzo.- Un joven marroquí, apareció ahorcado en un calabozo de la comisaría de Policía local de Lora del Río (Sevilla) Según la información oficial, el joven pudo haberse ahorcado utilizando, para quitarse la vida, una camiseta de manga larga.

33.- 4 de junio.- N.V. ciudadano ecuatoriano, de 45 años de edad, murió cuando tras ser detenido por agentes de la Policía Local de Miranda de Ebro (Burgos).

34.- 18 de junio.- S.S. joven marroquí de 22 años, apareció ahorcado en una celda de la comisaría de la Policía Local de Aranjuez (Madrid).

35.- 22 de junio.- A.C.G., murió en una celda de la Comisaría de Vallecas, Madrid, del Cuerpo Nacional de Policía, Según la denuncia presentada, A.C.G. murió tras pedir reiteradamente ser atendida por un médico, a lo que los funcionarios de la comisaría hicieron caso omiso.

36.- 20 de agosto.- Un hombre de 32 años de edad, murió en el interior de un vehículo policial, tras ser detenido por agentes de la Policía Nacional en Málaga. Al parecer la causa de la muerte fue una sobredosis.

37.- 4 de octubre.- M. el M. De 34 años y de nacionalidad marroquí, murió en el Hospital Sant Joan de Dèu, de Manresa (Barcelona), después de ser detenido el 30 de agosto por agentes de los Mossos d’Esquadra en Manresa

38.- 13 de noviembre.- G.A., un joven de origen colombiano, de 20 años, apareció ahorcado en la celda que ocupaba en la Comisaría ele Cuerpo Nacional de Policía de Elda (Alicante)

39.- 19 de diciembre.- Una mujer subsahariana, de 41 años, murió por meningitis en el Centro de Internamiento de Extranjeros de Aluche (Madrid)

Muertes en huida de las FSE’s durante el año 2011

Paralelamente a estas muertes, hemos tenido conocimiento de otros fallecimientos sucedidos en el transcurso de diversas operaciones policiales, entre ellas:

a.- 8 de enero.- Un niño de 16 años de edad, M.R.L. de origen marroquí, caía al vacío desde un quinto piso, cuando huía de agentes de la Policía Local de Salt, (Girona)después de que fuera descubierto conduciendo una motocicleta, al parecer robada. M.R.L. murió el 20 de enero, tras permanecer ingresado en la Unidad de Cuidados intensivos del Hospital de Josep Trueba, de Girona.

b.- 17 de enero.- R.D.R. de 35 años de edad y nacionalidad colombiana, falleció tras lanzarse al mar, en la localidad cántabra de Castro Urdiales, cuando agentes de la Guardia Civil trataron de identificarle.

c.-9 de febrero.- Un hombre de 32 años, de origen rumano, murió ahogado en una acequia de la localidad palentina de Magaz de Pisuerga. Esta persona cayó al interior de la acequia, golpeándose en la cabeza, cuando huía de agentes de la Guardia Civil que investigaban un robo en una Chatarrería. La muerte se produjo por fractura del hueso temporal derecho.

d.- 4 de marzo.- Un hombre de 55 años, agente de policía en segunda actividad, murió en Fuengirola -Málaga- en el transcurso de un tiroteo con agentes del Grupo de Operaciones Especiales de la Policía Nacional. El fallecido había atracado, al parecer, una entidad bancaria. Durante el tiroteo, un agente de los GEO resultó herido de bala.

e.- 21 de junio.- A.B. senegalés de 31 años, falleció tras caer al vacía cuando era perseguido por agentes de la Policía Local de Calviá, en Magaluf, Mallorca.

f.- 12 de julio.- R.G.R. murió en Jaén, cuando intentaba huir de agentes de la Policía, poco después de haber asesinado poco antes a una mujer, según fuentes policiales.

g.- 22 de noviembre.- Un hombre de unos 30 años murió en Madrid en el Hospital 12 de Octubre, al que fue trasladado el día anterior tras recibir, en la cabeza, un disparo efectuado por un agente de la Policía Local de Getafe. Una segunda persona resultó alcanzada en la cabeza por otro disparo policial en el mismo incidente.

A falta de otra información, estos 7 casos no han sido incluidos en el total de fallecimientos bajo custodia de los que se informa al principio.
Muertes en Centros de Menores

40.- 9 de julio.- R.B. de 19 años, murió en el Centro de Internamiento de Menores Teresa de Calcuta, en Brea del Tajo, Madrid. LA familia, disconforme con la versión oficial, ha solicitado una segunda autopsia.

41-43.- 15 de agosto.- Tres menores de edad, de 3, 9 y 14 años, murieron en el centro de acogida y atención a discapacitados de la localidad vallisoletana de Boecillo. Los tres menores murieron asfixiados por la monitora encargada de atenderles.
________________________________________
Muertes bajo custodia durante el año 2010

Durante el pasado año 2010, tuvimos noticia de 113 personas muertas mientras se encontraban bajo custodia, o en el transcurso de operaciones policiales:

Muertes en centros penitenciarios durante el año 2010

1.- 2 de enero.- J., de 35 años, murió al parecer por sobredosis en la cárcel valenciana de Picassent.

2.- 13 de enero.- Dos personas murieron en la enfermería de la prisión madrileña de Estremera

3.- 15 de enero.- I.H.G. apareció ahorcado en una celda de la prisión de Albocásser (Castellón)

4.- 16 de enero.- A.P.G. de 26 años, apareció muerto en la prisión de Teixeiro (A Coruña), al parecer por suicidio.

5.- 19 de enero.- D.S., de 31 años, apareció ahorcado en la celda que ocupaba en la prisión de Sangonera, Murcia.

6.- 19 de enero.- F.J.V., de 53 años, murió en la enfermería de la prisión de Nanclares de la Oca (Álava)

7.- 26 de enero.- Un hombre murió en el módulo penitenciario del Hospital Miguel Servet, de Zaragoza.

8.- 11 de febrero.- P.O, de 44 años, murió en la prisión de Badajoz, al parecer por una sobredosis. El fallecido estaba incluido en el programa de tratamiento con metadona.

9.- 15 de febrero.- J., murió en la celda que ocupaba en la prisión de Tahíche, Lanzarote.

10.- 18 de febrero.- A.F., murió en la prisión de Morón (Sevilla-II). Fuentes oficiales hablan de una sobredosis como causa de la muerte.

11- 20 de febrero.- J.J.M.B., de 28 años, murió en la cárcel gaditana de Puerto de Santa María - II.

12.- 23 de febrero.- K., de 51 años de edad y nacionalidad alemana, apareció ahorcado en la cárcel de Tahíche, en Lanzarote.

13.- 23 de febrero.- J.M.P., de 39 años, murió en la prisión de Pereiro de Aguiar (Ourense)

14.- 24 de febrero.- J.C.G., de 29 años de edad, murió en la celda que ocupaba en la cárcel de A Lama, Pontevedra, al parecer por una sobredosis.

15.- 24 de febrero.- K. de origen magrebí y de 21 años de edad, murió en la cárcel gaditana de Puerto III, atrapado por la puerta automática de la celda que ocupaba.

16.- 3 de marzo.- M.P. de 28 años y de origen camerunés, apareció ahorcado en la celda que ocupaba de la prisión de Melilla.

17.- 11 de Marzo.- J.A. murió en la cárcel de Monterroso (Lugo), al parecer por un ataque al corazón.

18.- 15 de marzo.- Un joven de 25 años de edad, falleció en la cárcel de Tenerife II, después de que regresara de un permiso penitenciario.

19.- 15 de marzo.- Un ciudadano marroquí, fallece en la cárcel malagueña de Alhaurín de la Torre.

20.- 22 de marzo.- Un preso se suicidó en la prisión de Basauri (Bizkaia)

21.- 24 de marzo.- P. apareció muerto en la celda que ocupaba en la prisión de Salto del Negro, en Las Palmas de Gran Canaria.

22.- 26 de marzo.- J., de 40 años, murió en la prisión de Topas, Salamanca

23.- 3 de abril.- J.T, de 24 años, murió en el Hospital de Granollers, al que fue trasladado desde la prisión de Quatre Camins, donde se encontraba privado de libertad.

24.- 4 de abril.- E,L. Murió en la prisión madrileña de Estremera. La versión oficial habla de suicidio. La familia cree que fue asesinado.

25.- 12 de abril.- A., de 78 años, murió en la prisión malagueña de Alhaurín de la Torre, tras haber sido dado de Altea, ese mismo día, en la UCI del Hospital Carlos Hata.

26.- 24 de abril.- A. Apareció ahorcado en una celda de la enfermería de la prisión de Badajoz, el mismo día en que hubiera quedado en libertad si no se le hubiese aplicado la "doctrina Parot", por lo que aún le quedaban por cumplir otros cinco años más de pena.

27.- 20 de mayo.- J. de 40 años, muere en la cárcel granadina de Albolote. Según fuentes sindicales, pudo tratarse de una muerte por sobredosis.

28.- 22 de mayo.- Una mujer falleció en el Hospital Clínico de Valladolid el 22 de mayo, a donde fue trasladada, tres días antes, desde la prisión vallisoletana de Villanubla.

29.- 31 de mayo.- Un hombre de 42 años apareció ahorcado y con las venas cortadas en una celda de la cárcel gaditana de Puerto III.

30.- 8 de julio.- A.I.S., de 33 años de edad, apareció ahorcada con el cinto de la bata en una celda de la cárcel de A Lama (Pontevedra).

31.- 11 de julio.- Un hombre de 47 años, apareció muerto en la prisión alavesa de Nanclares de la Oca. La causa de la muerte pudo ser un infarto de miocardio.

32.- 13 de julio.- L.J.C., de 38 años, apareció ahorcado en una celda de la cárcel de Dueñas (Palencia).

33.- 15 de julio.- J.A.A. , de 30 años de edad, falleció en la cárcel gaditana de Puerto III, al parecer por una sobredosis.

34.- 7 de agosto.- A.C.E., de 48 años, murió en la cárcel gaditana de Puerto I, al parecer por una afección cardiaca.

35.- 10 de agosto.- J.C., de 35 años, preso en tercer grado en la cárcel gaditana de Puerto III, falleció al ser arrollado por un tren, después de que J.C. se hubiese tumbado en la vía antes del paso de tren, cuyo conductor no pudo evitar el atropello.

36.- 11 de agosto.- J.M.I.A., fue localizado muerto en la celda que ocupaba en la prisión de Morón (Sevilla)

37.- 23 de agosto.- C.C.S., de 51 años, fue encontrado muerto en una celda de la cárcel zaragozana de Zuera en la que se encontraba sometido a "limitaciones regimentales" por lo que permanecía solo y tenía que comer en su propia celda.

38.- Finales de agosto.- M.L.B. murió en una de las celdas de la prisión madrileña de Valdemoro. Al parecer la causa de la muerte fue una sobredosis.

39.- 13 de septiembre.- FJV, de 53 años, murió en la cárcel de Nanclares de la Oca (Álava), después de llevar varios días solicitando ayuda al sufrir dolor en el pecho.

40.- 20 de septiembre.- J.R. de 53 años, murió en una celda de la cárcel de Tenerife II, al parecer por un fallo cardiaco.

41.- 3 de noviembre.- R.R.M, falleció en la cárcel de A Lama (Pontevedra)

42.- 22 de noviembre.- M.G.S., de 22 años, apareció ahorcado en una celda de la cárcel de El Dueso, Cantabria).

43.- 26 de noviembre.- K.O., apareció ahorcado en la celda del módulo 6º de la cárcel gaditana de Puerto 3.

44.- 2 de diciembre.- Una persona apareció ahorcada en la celda que ocupaba en la prisión gaditana de Puerto II. El preso estaba cumpliendo una sanción que conllevaba la privación de paseos.

45.- 17 de diciembre.- Un hombre murió en la celda que ocupaba en la prisión de Palma de Mallorca. La versión oficiales que se trató de una muerte por enfermedad.

46.- 20 de diciembre.- J.V.P. murió en la prisión de A Lama (Pontevedra)

47.- 28 de diciembre.- Un hombre de 40 años, murió, al parecer por sobredosis, en la cárcel gaditana de Botafuegos.

48.- 31 de diciembre.- Un hombre de 30 años, murió en el hospital de Txangorritxu, a donde fue trasladado desde la cárcel de Nanclares de la Oca (Álava).

Fallecimientos en las prisiones dependientes de la Generalitat de Catalunya en 2010:

Según el Departament de Justícia de la Generalitat de Catalunya, durante el año 2010 fallecieron 51 personas que se encontraban bajo su custodia.

Estos datos pueden verse en: http://www.gencat.cat/justicia/estadistiques_serveis_penitenciaris/12_pob.html

De estos 51 fallecimientos, únicamente uno es recogido en la relación que antecede. Del resto, carecemos de cualquier información.

Muertes en dependencias o actuaciones policiales durante el año 2010

49.- 21 de enero.- Un hombre de 51 años, apareció ahorcado en os calabozos del cuartel de la Policía Local de Llucmajor (Mallorca)

50.- 3 de abril.- G. de 37 años, murió en los calabozos del cuartel de la Guardia Civil de Cartagena (Murcia)

51.- 13 de mayo.- Un joven marroquí, de 22 años, muere en el Centro de Internamiento de Extranjeros de Barcelona, Zona Franca.

52.- 21 de agosto.- L.A.B.M. murió en el camping de Bolnuevo (Mazarrón, Murcia) mientras era ’reducido’ y esposado por agentes de la Policía Local.

53.- 16 de octubre.- A.B., de 55 años y origen marroquí, falleció en el Centro de Internamiento de Extranjeros de Zapadores (Valencia), a donde fue conducido después de ser reconocido en el Centro de Salud de la Fuente de San Luis -los facultativos dijeron no haber encontrado nada anómalo. A.B. no llegó a ingresar en los calabozos del centro, cayendo desplomado al acceder a la Inspección central de Guardia de Zapadores.

54.- 19 de noviembre.- A.M.F., de 19 años, apareció ahorcado en una celda de la Comisaría Provincial de Málaga.

54.- 27 de noviembre.- J.C.A.V., de 28 años y nacionalidad colombiana, apareció ahorcado en una celda de la Comisaría Provincial de Málaga.

Otras muertes en intervenciones policiales

56.- 20 de enero.- V. de 22 años y nacionalidad rumana, murió cuando se precipitó al vacío tras ser detenido y esposado por agentes de la Guardia Civil -en Palma de Mallorca- cuando, al parecer, trataba de huir.

57.- 29 de junio.- Un ciudadano de Gambia, de 29 años, murió al precipitarse desde un sexto piso, en Bilbao, cuando intentaba huir de la Guardia Civil que había acudido a detenerlo.

58.- 3 de julio.- D.F., ciudadano alemán de 72 años, murió en una Playa de Palma de Mallorca, tras dispararse un tiro en la cabeza -según la versión oficial- cuando iba a ser detenido por agentes de la Policía Nacional.

59.- 5 de agosto.- M.L.V., de 52 años, falleció en las cercanías de la localidad leonesa de Arcahueja, cuando el vehículo que conducía colisionó frontalmente con un vehículo de la Policía Local que participaba en la persecución de un tercer vehículo.

60.- 7 de octubre.- Un joven argelino, que había viajado como polizón en un barco llegado al puerto de Valencia, murió ahogado, tras caer al mar cuando huía de agentes del Cuerpo Nacional de Policía.

61.- 5 de noviembre.- Un hombre de 44 años de edad, murió en la localidad granadina de Villanueva Mesía. La muerte se produjo cuando, huyendo de agentes de la Guardia Civil que le seguían por un presunto robo en el un colegio de Granada, cayó al vacío desde un tejado, con una altura de unos 15 metros.

62.- 27 de noviembre.- Un hombre murió tras caer al vacío desde la Muralla del Mar, en Cartagena, cuando huía de una patrulla de la Policía Local, después de haber participado, al parecer, en un ‘tirón’.

Muertes en Centros de Menores durante el año 2010

63.- 13 de febrero.- Y., de 17 años y origen magrebí, murió en el Hospital Universitario de Canarias, donde fue ingresado en octubre de 2009, tras precipitarse por la ventana de su celda en el centro de menores no acompañados de La Esperanza, Tenerife.

64.- 12 de diciembre.-Un niño de 15 años apareció ahorcado en el Centro de Atención Inmediata (CAI) de Tafira dependiente del Gobierno Canario, en la isla de Gran Canaria
Leer más...

17 mar 2012

Folga Salvaxe


Informáronnos da convocatoria para o vindeiro xoves 29, día da Folga Xeral, dunha manifestación "Contra o capitalismo, pola Folga Salvaxe" as 18:00h na praza de Cervantes de Santiago de Compostela.

Actualizaremos con máis detalle esta e outras convocatorias autónomas para esa xornada de loita nos próximos días.
Leer más...

15 mar 2012

Continúa o acoso policial aos migrantes nas rúas da Coruña

A Asociación Sen Papeis Da Coruña volta denunciar, por medio dun comunicado público, o incremento do acoso da policía local ao colectivo de migrantes adicados á venda ambulante na cidade.
As actividades racistas das unidades policiais dependentes do concello xa motivaron unha concurrida manifestación de repulsa o pasado mes de decembro. Isto aconteceu tras unha brutal detención na que a policía chegou a encañonar inxustificadamente a un senegalés ante os atónitos ollos dos transeúntes do centro da urbe.
As redadas racistas contra os manteiros son unha practica habitual na cidade, espoleadas pola asociación de comerciantes da Rúa Real que, con proliferación de exhabruptos xenófobos nos seus comunicados, achacan á venda ambulante a reducción de beneficios que a crise causou nas súas luxosas tendas.
Desta volta, a Asociación Sen Papeis denuncia que a reapertura dun proceso penal contra a policía polas devanditas prácticas motivou un acoso nas rúas ao denunciante que extendeuse incluso aos domicilios dos migrantes. As presións e ameazas, máis aló dos puntos de venda ambulante, realizáronas axentes tanto uniformados como de paisano.

Máis info do acoso aos migrantes neste blog: aquí e aquí.
C.R.

Colamos a continuación o comunicado ao respecto da Asociación Sen Papeis da Coruña, que nós collemos da súa páxina do facebook:


COMUNICADO DE PRENSA

A ASOCIACIÓN SEN PAPEIS DA CORUÑA AMOSA O SEU TOTAL REXEITAMENTO ANTE OS ABUSOS POLICIAIS

DESDE HAI VARIAS SEMANAS AS FINS DE SEMANA CONSTITÚENSE EN ESCENARIOS PARA O ACOSO DOS COMPAÑEIROS SENEGALESES SE ADICAN Á VENDA NA RÚA REAL. A ASOCIACIÓN TEN INICIADO PROCESOS PENAIS EN CONTRA DESTES E OUTROS FEITOS
Desde a Asociación Sen Papeis levamos meses denunciando ante as distintas Administracións, a Policía Local, os medios de comunicación e a sociedade a situación de acoso e desprotección na que se atopan as persoas adicadas á venda ambulante na cidade da Coruña. Consideramos que non se pode culpar a un colectivo, xa de por si vulnerábel e que só busca a supervivencia, da crise do pequeno comercio e dunha suposta competencia con este. Antes ben, entre outros aspectos, debemos achacar esta situación a un contexto xeral de recesión, crise de modelo comercial, falta de planificación e apoio municipais e a presenza de grandes centros comerciais do consumo controlados por poderosas multinacionais e o gran capital na cidade e na comarca.
A falta de seguimento da normativa, a inutilización dos procedementos de garantía aos intervidos, o emprego de axentes “de paisano” (para actividades para as que non están permitidos), ameazas, detencións ilegais derivadas de infraccións administrativas, subtraccións non documentadas... son prácticas habituais na Policía Local da Coruña fronte a este colectivo. Estas prácticas teñen sido obxecto de denuncia penal nos xulgados correspondentes, feito que ten incrementado o acoso policial nas condicións devanditas, toda vez que a reapertura dun dos procesos penais fixo que o acoso de policías de paisano e uniformados se dirixiran con maior intensidade sobre a persoa que denunciou estes feitos. O acoso ten lugar na rúa, fóra dos puntos de venda, chegando incluso a actuacións ilegais nas vivendas dos compañeiros migrantes.
Por iso, como xa temos feito noutras ocasións, desde a Asociación Sen Papeis da Coruña:
- manifestamos a nosa total repulsa diante destes abusos e actuacións policiais desproporcionadas, algo que faremos todas as veces que faga falta e polos medios que consideremos necesarios;
- esiximos a ruptura da Policía Local con estas prácticas ilegais, e a volta ao emprego de medios e procedementos adecuados á Lei;
- reclamamos do goberno municipal que retome a vía da legalidade e que investigue estas actuacións policiais, e que rache coas políticas de confrontación como medio de solución desta situación, apostando por instrumentos de comunicación, participación cidadá e cooperación.

Sabemos que ningunha persoa é ilegal, e sabemos que ninguén sobra nunha crise!!

Leer más...