27 abr 2010

Esta semana sera la revision del jucio de Giannis Dimitrakis

El 16 de enero del 2006, un grupo de cuatro personas deciden atracar la sucursal del banco nacional griego en la calle Solonos, en el centro de Atenas. Un atraco sin violencia alguna, como afirman los testigos que estaban presentes este día, fue transformado en un increíble y aterrorizante thriller de dimensiones épicas, una grieta en el tiempo que cambio la vida de decenas de personas, un punto neurálgico en la historia de un entero espacio político. Y esto a causa del incomparable “heroísmo” del policía - guardia del susodicho banco, quien decidió que debía perseguir a los actuantes a cualquier coste, porque en su código de valores, el dinero asegurado de un banco vale más que cualquier otra cosa. Incluso más que una vida humana...De otra manera, como ha dicho Einstein, dos cosas son ilimitadas: el universo y la estupidez humana, y aún así, de lo primero no hay certeza...



El resultado del exceso de valentía del tipo en particular y de sus otros colegas que se precipitaron en contribuir a la “pía” obra, fue que la calle Panepistimiou se convirtió a plena luz del día en lugar de prácticas de tiro donde los maderos tiraron al blanco sobre objetivos vivos, en contraste con los perseguidos que nunca usaron su armamento...Un vendedor de cupones, por poco muerto y un ensangrentado y moribundo atracador que yace en el suelo y recibe las “esmeradas” patadas de los uniformados, cierran el telón de la primera escena.



La segunda escena se abre con el nombre y la identidad del herido yacente: Giannis Dimitrakis, anarquista. Y así comienza la paranoia de la persecución. El poder lanza un ataque frontal al movimiento anarquista. Compañeros secuestrados en la calle, rodeados y apuntados por las armas de los maderos, terminan en la comisaría central de GADA. Giannis recibe las nada amistosas visitas del architerrorista juez de instrucción I. Diotis en la unidad de cuidados intensivos del hospital. Los mass media calumnian, humillan y hacen estrictamente trizas su carne, al igual que a su familia y amigos. Tres amigos y compañeros suyos son cuidadosamente seleccionados en base a su perfil (presencia continua en el movimiento antiautoritario, perseverancia en sus acciones contra los enemigos de la libertad) para completar el puzle. Les ponen en búsqueda y captura. Los compañeros Simos y Marios Seisidis y Gregoris Tsironis son empujados a la clandestinidad. La serie de “los atracadores – terroristas rojinegros” solo acababa de empezar...



Año y medio después, Giannis fue procesado como miembro de una organización criminal, por ese y otros seis atracos. Aunque durante el proceso se vino abajo la trama de “la organización” y resultó inocente de los otros atracos, los jueces, deseosos de aplastar el espíritu coherente del mismo que se sentó frente a ellos defendiendo su acción, y de ejemplificar a los futuros Dimitrakis, le condenaron a la aniquiladora pena de 35 años.



Cuatro años han pasado del atraco a la sucursal de la calle Solonos. En esos cuatro años, Giannis ha sido trasladado de cárcel en cárcel, ha luchado en contra de ellas, ha vivido bajo miserables condiciones de vida, ha visto figurar su nombre repetidamente en los periódicos. Este 28 de abril, será la revisión de su condena.



En estos cuatros años él y nosotros hemos visto a los compañeros puestos en búsqueda y captura ser considerados sospechosos de cualquier acontecimiento, desde atracos de bancos hasta colocaciones de bombas y ataques a comisarías de policías. Les hicieron blancos de diana en deplorables artículos y finalmente el conocido malhechor M. Xrisojoidis puso precio a sus cabezas, en un nuevo, igual de salvaje, y no tan lejano oeste... Pero nosotros queremos seguir creyendo que la sociedad se negara a colaborar y a volverse chivata



En estos cuatro años hemos visto a los archicapitalistas del poder robar desvergonzadamente y legalmente nuestra libertad, el aire que respiramos, nuestros ingresos y por supuesto el dinero público, sin que NUNCA ni tan siquiera UNO de ellos, de esos mismos que condenaron a Giannis a 35 años de cárcel, vaya a rendir cuentas por ello.



En estos cuatro años hemos visto y vivido las reiteradas acciones criminales del poder contra los que luchan, los trabajadores, los indigentes bajo la forma de asesinatos, acosos, encarcelamientos, palizas, despidos, pogroms. Hemos visto como la represión se dispara, adopta el dogma de tolerancia cero y de la culpabilidad “hasta que se demuestre lo contrario”. Vemos un poder aterrado que focaliza y criminaliza por completo el movimiento antiautoritario, intentando evitar la conexión y la difusión de sus ideas y prácticas en una sociedad que está al borde de...de qué? Porque somos románticos, queremos seguir creyendo que esta está al borde de un nuevo, esta vez más extraordinario y más grande Diciembre. Quizás marzo, quizás julio...

En estos cuatros años manifestamos claramente nuestra solidaridad con los compañeros buscados y naturalmente con Giannis Dimitrakis. Nos posicionamos a su lado, con el total respeto que nos inspira su inquebrantable lucha y su carácter íntegro. Sin embargo, aparte de románticos, somos también testarudos, EXIGIMOS AHORA SU TOTAL LIBERACIÓN.



NI UNA SOLA HORA MÁS GIANNIS EN LA CARCEL.
EL 28 DE ABRIL, ESTAREMOS TODOS EN LOS JUZGADOS.
27 DE ABRIL DIA DE SOLIDARIDAD PANHELÉNICO.
Leer más...

24 abr 2010

Día mundial en solidariedade cos animais en laboratorios


O termo “vivisección” deriva do latín vivus, vivo, e sectio-onis, corte, isto é, a realización de cortes ou diseccións nun organismo vivo. Practicou-se –con defensores e detractores– ao longo de toda a historia, tanto en animais humanos como non humanos. Na antigüedade, inclusive se realizaron viviseccións en condeadxs a morte ou en presxs.

As estadísticas din que dos animais utilizados para a vivisección, aproximadamente o 60% son destinados a probas de cosmética, o 30% a probas militares e un 10% para medicinha. E isto sen ter en conta as prácticas que se realizan nalgunhas faculdades e os experimentos levados acabo pola industria tabacaleira.
Para elaborar cosméticos, espumas de afeitar, champús e dentífricos son introducidos a presión no estómago dos animais; fan-lhes inhalar tintas para o pelo; sustancias volátiles son rociadas sobre pel e olhos -test Draize- Outras probas, como a da dose letal -DL50-, causan terribles feridas e inclusive a morte. En ocasións, estes experimentos agóchan-se tras lendas como: “clí­nicamente testado” ou “testeado bajo control dermatológico”.
Os experimentos militares van dirixidos máis que nada a probar os efectos de gases velenosos, efectos da descompresión, danos por armas explosivas, queimaduras e radiacións, xa que evalúan sobre o terreo as armas novas e as técnicas quirúrxicas.

Outra responsable é a industria tabacaleira, que utiliza a experimentación en animais para probar a toxicidade da nicotina e o alquitrán nos animais antes de lanzar ao mercado diversas clases de cigarrillos. Os experimentos rondan entre forzar a cans a fumar o fume dos cigarros para comprobar os efectos do tabaquismo no funcionamiento sexual, ata administrar nicotina a ratas, vía intravenosa, de maneira constante.

No caso das investigacións médicas sóe-se defender a experimentación en animais alegando que esta práctica implica enormes beneficios para xs humanxs,un alegato mui hipócrita se se ten en conta que a vivisección constitúe un claro e evidente erro, xa que non se poden trasladar os resultados obtidos dunha especie a outra, e incluso a veces nin entre individuos da mesma especie. Mas o certo é que está-se a empregar umha relación de dominación dxs humanxs cara o resto de animais non humanxs...

Non máis torturas, non máis experimentos, que os deixen vivir en paz!!
Contra toda autoridade!!!

[info extraída de salvajes.entodaspartes.net]
Leer más...

23 abr 2010

Tamara foi posta em liberdade em 22 de Abril

Reproduzimos texto de http://tamaraalacalle.blogspot.com/:

Alegramo-nos muito da liberdade de Tamara, nom conhecemos os aspectos jurídicos para esta e suponhemos que ainda haverá que se enfrontar a um longo processo judicial.

Que a luta contra a prisom contínue...

Abaixo os muros
Leer más...

19 abr 2010

Cronica de la concentracion solidaria




O pasado Domingo 18 de abril ás doce da mañá, ao redor de 30 persoas concentrámonos en Vigo (Galiza) ao carón do mercado do barrio do calvario para solidarizarnos e informar á cidadanía sobre a situación da compañeira anarquista Tamara.
Sen chegar a entender moi ben porqué se convocan cousas como estas para un domingo, saímos á rúa coas nosas pancartas, bandeiras negras e foguetes; repartindo entre as persoas que pasaban por ésta céntrica rúa peonil uns 420 panfletos en galego que explicaban a situación da compañeira.
Engadir que durante a semana pasada e no marco das séptimas xornadas anarquistas galegas realizáronse 5 palestras informativas en diferentes cidades sobre a situación da compañeira.
TAMARA A RÚA, A LOITA CONTINUA


Leer más...

15 abr 2010

TranXgenia. A história do verme e o milho

Interesante documental catalám sobre os transgénicos

TranXgenia. A história do verme e o milho. from Amaranta Herrero on Vimeo.


Leer más...

13 abr 2010

CONCENTRACION EN VIGO EN SOLIDARIDAD CON TAMARA H. H.


Leer más...

Jornadas sobre vivenda à margem do capitalismo


A próxima fim-de-semana (17 e 18 de abril) o centro social Sem um Cam organiza as jornadas sobre vivenda à margem do capitalismo. as jornadas estám estruturadas em várias mesas nas que poderemos conhecer as experiências das pessoas participantes; também haverá obradoiros prácticos.
os jantares tanto de sábado como de domingo serám comunitários e na rua. é preciso termos umha ideia aproximada de quanta gente vai participar neles, assim, se podes confirma a tua assistência.

Texto enviado ao noso correo
Leer más...

Juízo a Núria Pórtulas no Supremo - Actos solidários


Hoje, terça feira, martes 13 de abril de 2010 se realiza a vista pública do recurso à sentência da Audiência Nacional apresentado no Tribunal Supremo.

Última hora: Em Girona duas pessoas penduram-se a umha árbore em solidariedade com Núria

Comunicado da assembleia de apoio a Núria

A partir disto iniciará-se a deliberaçom deste tribunal, que num periodo aproximado de tres semanas comunicará a sua resoluçom. O resultado desta resoluçom pode ser:

- Absoluçom!!!!!!!!!!!!!
- Inferior a 2 anos, ainda mantendo a acusaçom de "tentativa de colabouraçom com organizaçom terrorista", neste caso Núria nom entraria em prisom (por carecer de antecedentes) mas ficaria fichada
- Mantimento da sentência: 2 anos e 6 meses, com o que entraria em prisom umha semana mais tarde (aproximadamente)
- Em nengum caso poderá ser superior a dois anos e meio de cárcere, dado que a fiscalia nom apresentou recurso à sentência da Audiência Nacional.

Desde a campanha de apoio a Núria Pórtulas, umha vez mais aproveitamos para denunciar que em todo este processo nom se julgarom em nengum momento nem feitos nem acçons senom ideias e formas diferentes de vida no sistema estabelecido. Umha evidência delo é a sentência abstracta (tentativa de colabouraçom), onde detrás desta visualiza-se a estratégia de medo e control social sobre todas aquelas que se movem pola luta social, e por tanto é umha forma que tem o estado de imputar a quém amole.

Seguimos exigindo a dimissom dos responsáveis políticos e a liberdade real e sem condiçons de Núria Pórtulas.

Mais informaçom em http://elsud.org/nuria/
Leer más...

4 abr 2010

Bomba contra el Banco Nación y expropiación a un dirigente gremial en Buenos Aires (Argentina)


El atentado explosivo contra el Banco Nación de Buenos Aires tuvo lugar la madrugada del martes 30 y fue reivindicado por la Pandilla Vandalika Teodoro Suarez.
El asalto se llevó a cabo el día 26 de marzo, también en Buenos Aires, por el Nucleo Simón Radowitzky.

Comunicado de la expropiación:

En el dia 26 de marzo nuestro grupo de compañeros acratas hemos recuperado dinero y un arma de manos del corrupto dirigente gremial Amadeo Genta y su maton cuando los asaltamos en V. Devoto.

Nucleo Simón Radowitzky

Comunicado del atentado explosivo:

En la madruga del martes 30, nos aprovechamos de las fisuras ke este sistema genera, demostrando ke su seguridad tambien falla, hemos detonado una de nuestras cargas en uno de su bancos (banco nacion, entre lavalle y florida, microcentro de buenos aires), ubicado en pleno centro de su podrida ciudad.

Kon esto pretendemos kontribuir a la destruxion del dinero y la sociedad ke lo sustenta, karcelaria, policial, kapitalista y alienante, para esto es necesario volar cada uno de sus pilares, ke la mantienen en pie.
Ya ke por mas ke se esfuerzen en fortalecerce y hacerce inviolables, siempre dejan fisuras para entrar atakar y desaparecer.
es imposible saber ke esta haciendo tu vecino en este momento, puede ke se este preparando para ir a trabajar, o ke este preparando alguna carga kacera para hacer volar una oficina, komercio, o kulkier lugar donde se fortalezka esta sociedad.
Estamos en todas partes, les hacemos la guerra, hacemos una llamado a todxs lxs vandalxs anonimxs encapuchadxs y otras criaturas…. hagamos de la destruxion una fiesta kon musika de explociones y cristales rotos.

POR LA ACELERACION DE LA KAIDA, LA LIBERACION DE LXS PRESXS, LA EJEKUCION DE KARCELERXS Y POLICIAS. MUERTE A MACRI Y LOS ESTADOS POLICIALES.

Pandilla Vandalika Teodoro Suarez


Fuente: afilandonuestrasvidas.blogspot.com
Leer más...