[Salave, Asturies] "La Voz de la Mina" exemplo de Servilismo e Manipulaçom.

Neste vrao tivem a oportunidade de conhecer, melhor do que já conhecia, a zona occidental de Asturies e mais em concreto o concelho de Tapia de Casariego, onde fica ubicada a vila e o lugar de Salave: umha zona costeira de espectacular beleça que vive da ganderia e da pesca (além do turismo) e que na altura fica inzada de faixas e cartazes com a lenda "Oro No". Som o Corcoesto asturiám na medida que, lá também, e desde já há 4 anos, umha empresa de capital canadiano, com o "enganoso" nome de Asturgold/EMC, pretende destruir a zona co galho dumha mina de ouro com a oposiçom da maioria das persoas do lugar agrupadas no colectivo "Oro No".

Nestes dias, tal como contam as activistas anti-mina no seu blogue, a Confederaçom Hidrográfica do Cantábrico (CHC) dictou um novo informe negativo e desfavorável á nova documentaçom técnica apresentada por AsturGold/EMC na Avaliaçom de Impacto para este projecto (e vam já 3 informes desfavoraveis da CHC aos intereses dos empresários). Curiosamente, na web da empresa canadiana disfarçada de astur, dim valorar positivamente o estado actual da tramitaçom em base a "ausência de dados técnicos que invalidem o futuro desenvolvimento da iniciativa mineira" (???).

Mas o meu interés em publicar acá e hoje em Abordaxe estas minhas reflexons, vam mais lá de denostar este projecto. O que me animou a tratar o tema é um outro aspecto no que Salave asemelha-se a Corcoesto: a teima dum "jornalucho", que se di galego, em fazer as beiras aos empresários do ramo mineiro e prestar-se a manipular e tergiversar a informaçom ao tempo que busca culpabilizar às activistas anti-mina, ou melhor dito pro-vida (nada a ver com os hipócritas opusinos antiaborto), da falha de criaçom de emprego na zona pola sua culpa; quando os estudos mais rigurosos alertam que a mina de ouro trairia como consequência a destruiçom dos medios de vida actuais desta maravilhosa zona. Nada novo já que temos falado delo ao nos referir á actuaçom deste "jornalucho" como vozeiro dos intereses dos empresários do projecto (felismente paralisado) da mina de Corcoesto.

A mina de ouro de Salave constitue um exemplo de desenvolvimento insustentável que nom só nom sacaria da crise as moradoras da zona senom que seria umha hipoteca a futuro e se entraria numha crise permanente ao deixar devastada a comarca. O enorme benefício que obteria a empresa mineira privada se contrapom á criaçom duns poucos empregos durante uns poucos anos, empregos perigosos e especializados que apenas dariam trabalho á mam de obra local que carece da formaçom requerida. E ao remate dos trabalhos extractivos (10-12 anos como muito) só ficaria contaminaçom, destruiçom e nula riqueza.

Mas quando alguém cobra por mentir, enganar e tergiversar os feitos, é doado atopar nos mass merdas artigos de opiniom e "opinadores" da mais baixa ralea, como é o caso do correspondente do jornalucho em questom para Ribadeo (a escasos 17 Km de Salave), José Alonso, quem na ediçom de ontem titulava assim o seu esperpento de artigo: "Dos mil gallegos optan a un trabajo en una mina de oro de Asturias" e acto seguido umha loa e alabanças ao bo fazer da empresa com ánimos destruitores, que foi quem de disponibilizar na sua web um simples questionário para optar a um emprego e como consequência de-lo já levam mais de 11000 curriculuns recebidos (2000 de-les galegos), para de seguido culpabilizar às activistas anti-mina de que ainda nom começara a funcionar e a dar trabalhos: "solo la oposición de colectivos como Oro No, con la presentación de alegaciones, recursos y demandas, explica que a estas alturas la mina no esté ya en marcha".

Numha outra coluna da mesma página do bódrio jornalístico, fazia-se um alegato pro-mina e pro-empresa, carregando as tintas contra a intolerância das activistas, que estám a fazer case inviável tam estupendo projecto que acabaria com o paro da comarca e, se me apuras, de toda Asturies: "Durante los últimos cuatro años AsturGold lleva invertidos cerca de 20 millones de dólares en los estudios, pero su planteamiento inicial se ha venido abajo por la oposición que ha encontrado. Tuvo que abandonar la idea inicial de explotar una mina a cielo abierto, optando por una subterránea con una galería de 2,7 kilómetros, y tuvo que renunciar a la utilización de cianuro en el tratamiento de mineral y a la instalación de balsas líquidas de estériles. Pese a los cambios, Oro No tiene claro que llegará a los tribunales para impedir la mina".

Nom vou pôr os enlaces aos esperpentos de "La Voz de la Mina", mas constitue tudo um exemplo de como a manipulaçom, a tergiversaçom e o servilismo mediático seguem avançando sem causar rubor nem vergonha a quem assina tal "desaguisados".

Assdo: "O Virginiano"
Leer más...

[Alemania] Chamado dende o Campamento en defensa do Bosque Ham­bach e visita policial

A defensa do Bosque Hambach, ubicado perto de Colonia, é unha luita que leva xa mais de 2 anos en activo pola defensa deste patrimonio natural dunha das paraxes máis antigas da Europa e contra das pretensións capitalistas de construir nele a maior mina de carbón marrón a ceo aberto do continente. Varias compas do estado español están lá colabourando na mesma e con motivo delo, participan do blogue do proxecto (http://bosquehambach.blogsport.de/) na súa versión en castelán, onde están a publicar as súas impresións e dan conta das actividades programadas no seu seno e dos aconteceres do día a día. Alén, unha desas compas, nos enviou ao noso correo a última actualización na que denuncian a presencia da policía nos arredores do campamento, e que colamos despois de traducir. Alén, noutro correo nos enviara un convite para o evento que se está preparando para fi­na­is deste mes de setem­bro e co­men­zos de outub­ro (do 26 de setem­bro ao 6 de outub­ro) en Skills­ha­ring Camp, un en­con­tro aber­to a cal­queira persoa in­te­resa­da que se rea­li­zará no cam­pa­men­to prin­ci­pal e no bos­que e con­tará con palestras e pre­sen­ta­cións, obradoiros prácticos, de­ba­tes, pro­xec­cións, con­cer­tos etc.

Coincidindo co día escollido para unha celebración oficial na que representantes de RWE (a empresa que está detrás da grande explotación mineira que ameaza o bosque) xunto con políticxs locais pensaban inaugurar un novo tramo de autoestrada (construída co obxectivo de seguir facilitando a expansión da mina), esta mañá, o campamento de resistencia no bosque de Hambach espertábase cunha desagradable sorpresa. Efectivos policiais rodearon o campamento para controlar os movementos dos que alí se encontraban, mentres impedían a xente saír (non se podía acceder ao cuarto de baño, nin á cociña freegana, nin a outras instalacións situadas dentro do bosque, nas inmediacións do campamento). Ao mesmo tempo, un continxente de aprox. 100 madeiros invadía o bosque, retirando as barricadas que se construíran nalgúns sendeiros e tratando de desaloxar tamén unha das okupaciones do bosque (Beech Town) onde hai unha cabana nunha árbore e diferentes lugares para durmir a rentes de chan. A policía esnaquizou todo o que habia a rentes de chan, e mobilizáronse unidades de escalada.

Por agora, o campamento segue rodeado. Os madeiros empurraron unha compa cando lles preguntou que querían pero non se produciron altercados notables ata agora, e a mañá intentou transcorrer con "normalidade" (se ben a maioría por seguridade ocultabamos o noso rostro). Estamos á espera de novos feitos.

Para máis información, permanecede atentxs ao blog do campamento, onde iremos actualizando con novas noticias e feitos que poidan suceder ao longo do día.

pdt.- Dicer que no blogue apontan que as 15 horas xa non ficaban policías nen outrxs in­imi­gxs no bos­que. Un coche da se­gu­ri­dade pri­va­da de RWE es­ta­ba pa­san­do sobre as bar­ri­ca­das re­ti­ra­das pero todo ficou tran­qui­lo. As ac­tua­li­za­cións se darán un de­scan­so por agora. Se hai máis acción, ac­tua­li­za­re­mos de novo.
Leer más...

[Ecuador] A un ano do exterminio da Iniciativa Yasuní-ITT, seguimos na loita pola vida - Manifesto de YASunidos

Colamos información facilitada pola ANA, recollida na web AmazoniaporlaVida :

Yasuní, na Amazonía ecuatoriana, foi cualificado por científicos de todo o mundo, como a zona de maior biodiversidade do planeta. Só dentro dunha hectárea do Yasuní atopáronse 644 especies de árbores. Hai tantas especies de árbores e arbustos nunha hectárea do Yasuní como existen árbores nativos en toda América do Norte. Este parque foi no seu momento declarado Reserva Mundial da Biósfera pola UNESCO .

A Reserva da Biosfera é tamén o fogar do pobo indígena Huaorani e dos pobos en illamento voluntario. Trátase dos últimos seres libres do Ecuador, auténticos guerreiros, os que viven nas denominadas "sociedades da abundancia", pois producen o mínimo suficiente para satisfacer as súas necesidades. O pobo Huaorani, é cazador e recolector e require dunha extensión grande para manter as súas practicas de produción e consumo. A súa condición de cazadores recolectores obrígalles a moverse nun vasto territorio; nos primeiros anos do século pasado movíanse entre o Napo e o Curaray. A presión da apropiación do territorio por parte das compañías petroleras, a través das concesións; dos madereros, a través da compra de bosques; dos colonos que se posesionan das leiras; do Estado que declara terras de colonización, etc., reduciu a zona de movemento dos Huaos ao área do Tivacuno-Curaray.

O pobo indígena Huaorani iniciaron contacto co mundo occidental en 1958 a través dos misioneros evangelistas do Instituto Lingüístico de Verán (ILV), o traballo da misión evangélica consistiu en despexar a zona para que as petroleras entrasen.

Agora veñen de facer público o seu seguinte Comunicado:

Logo de catro décadas de explotación petrolera; de dúas décadas e media de loitas contra a contaminación provocada por esta; do mesmo número de anos de pelexar pola preservación do Yasuní; de seis anos de soñar coa promesa de deixar o petróleo no subsuelo; de seis meses de suar a posta en práctica do noso dereito á participación política recollendo tres cuartos de millón de firmas; de trinta días de ver como arrasaron coa vontade de todo un país.

Logo dun ano de existencia...

Yasunidos, un colectivo de colectivos comprometidos coa vida, a defensa dos dereitos humanos e da natureza, declarámosnos/declarámonos: ecologistas, anticapitalistas, antiimperialistas, antiextractivistas, apartidistas, empeñados en inventar novas formas de facer política e en rescatar a política mesma das sucias mans dos "políticos" que manexan e manexaron o noso país á súa conveniencia, co fin de beneficiarse e beneficiar a un minúsculo grupo de xente en prexuízo de quen vivimos neste país.

Unha vez evidenciado que o modelo de democracia delegativa que nos impoñen non funciona para a "maioría", é dicir a suma das diversas minorías (quedou demostrado cando desapareceron o 60% das nosas firmas), invitamos á sociedade a reinventar a democracia, as democracias, que como a biodiversidade do Yasuní son múltiples, mega-diversas, porque diversas son as necesidades da poboación ecuatoriana.

A democracia non pode ser unha soa, por que o Ecuador é plurinacional e multicultural, somos diversos, con xente e pobos distintos e respondemos a nosas propias especificidades culturais, urbanas ou rurales, xuvenís ou de xénero, de distintas rexións continentales ou insulares. Por isto, demandamos e invitamos a toda a sociedade a participar activamente, a reiventar os nosos espazos de resistencia, na cama, nas casas e na rúa e vencer os medos e ataduras impostas por esas institucións que mañosamente manipulan á súa antojo e o dos grupos encaramados no poder o que eles chaman "gobernar democráticamente".

Convocamos á sociedade enteira a repensar o noso país, non creemos en salvadores nin caudillos, e menos en quen nos mentiron ofrecéndonos "revolución".

Invitamos a todos os ecuatorianos e ecuatorianas a convocar, non a unha consulta, senón a decenas, centos de consultas populares, de debates e de accións, que debuxen os novos camiños polos que deberá transitar o Ecuador; camiños que miren nos soños e necesidades de todos e todas, porque estamos seguros que un país para todos, constrúese entre todos.

Neste andar de construír e descubrir novas formas de facer política, continuaremos atentos, vixiantes e críticos do uso e o manexo do poder, seguiremos denunciando os abusos contra a natureza, os pobos e demais especies que a habitan e os riscos aos que llos expón; pero ademais esixindo e articulando accións contra o consumo que demanda extracción, repensando as nosas accións cotiás de forma colectiva e organizada para boicotear as industrias que viven do petróleo e os seus derivados.

Non abandonamos a loita polo Yasuní, estamos máis firmes que nunca, porque o Yasuní xa non só é o lugar máis biodiverso do planeta, agora, o Yasuní é o lugar da mega diversidad das resistencias.

Non celebramos nada, porque ningún exterminio, de ideas, persoas, plantas ou animais, debe ser celebrado, pero si nos sentimos serenamente satisfeitos polo construído este primeiro ano e comprometidos cun futuro que é de todos, e vivímolo con alegría e esperanza de seguir aportando e construíndo.

YASunidos
Leer más...

[Triacastela] ASC "O Iribio" denuncia trato de favor das institucións con Cementos Cosmos e á súa mina a ceo aberto

Limos no DiarioLiberdade esta nova e recollémola da fonte orixinaria do blogue da Asociación Socio-Cultural "O Iribio":

A asociación ven de informar sobre o incumprimento dos requisitos e condicións de obrigado cumprimento que establece a licencia outorgada a nivel municipal e a total inacción do Concello de Triacastela para facelas cumprir, e ven de denunciar a explotación mineira de Cementos Cosmos ante a Policía Autonómica.

Aínda que a citada autorización activouse o pasado 1 de agosto, non foi ata 12 días despois e tras abondosas dificultades impostas polo Concello que ‘O Iribio’ puido consultar o expediente de maneira completa, a partires do que, tras a análise detida do texto, solicitou á autoridade municipal a inmediata paralización da actividade de Cementos Cosmos na canteira de Vilavella ao constatar o flagrante incumplimento da filial de Votorantim dos condicionantes impostos ás tarefas mineiras.

A licenza establece que determinadas cuestións son previas ao reinicio da actividade extractiva. Entre elas están diversas autorizacións previas da Confederación Hidrográfica Miño-Sil, que aínda non foran concedidas, como a autorización para o vertido de augas no cauce do río de Teixido, a preceptiva autorización para actividades e obras dentro do Dominio Público Hidráulico, un proxecto que contemple medidas estabilizadoras de taludes, un proxecto para sistemas de drenaxe e depuración das augas de escorrentía ou a execución dun expediente sancionador pola afectación directa de Cementos Comos ao dominio público hidráulico. Doutra banda, a licenza municipal tamén esixe a presentación na Dirección Xeral de Patrimonio Cultural dun «Plano de protección e conservación do xacemento arqueolóxico da Cova de Eirós», por agora inexistente, ao igual que un novo proxecto de explotación que se axuste aos criterios de protección do Camiño de Santiago, que deberá ser verificado e autorizado por dito organismo.

Dende a Asociación ‘O Iribio’ solicitouse ao Concello de Triacasteca o exercicio efectivo das súas competencias en materia urbanística, esixindo o cumprimento do disposto na Lei do Solo (Lei 9/2002 e sucesivas modificacións) e no Regulamento de Disciplina Urbanística (Decreto 28/1999) que obriga á suspensión inmediata das actividades que non se axusten ao disposto na licenza municipal, a incoar un expediente de reposición da legalidade e a adoptar medidas cautelares coa a suspensión dos subministros de auga, electricidade, telefonía e incluso o precintado das instalacións en caso de reincidencia. Legalmente, estas son medidas de aplicación inmediata que a alcaldía tería que executar de oficio nun prazo máximo de 24 horas.

Sen embargo, a alcaldesa de Triacastela, Olga Iglesias Fontal (*), desatende a petición da asociación e segue a permitir a actividade mineira de Cementos Cosmos en condicións de lilegalidade, ao non axustarse ao que ela mesma dispuxo días antes.

DENUNCIA ANTE A POLICÍA AUTONÓMICA

Ante esta situación, o día 18 de agosto ‘O Iribio’ denunciou os feitos diante da Policía Autonómica de Lugo, á que corresponden as competencias de ámbito urbanístico como a a inspección das actividades sometidas á ordenación ou disciplina da Comunidade Autónoma, neste caso o incumprimento do disposto na licenza municipal.

A día de hoxe, a policía autonómica inspeccionou as actividades de Cementos Cosmos en Triacastela, e entregóuselle por parte da asociación diversa documentación para adxuntar a dita denuncia.

Dende a Asocciación Socio-Cultural O Iribio denunciamos o constante trato de favor das institucións públicas a Cementos Cosmos ao permitirlle todo tipo de ilegalidades mediante políticas de «feitos consumados» nas que denuncias, demandas de inspeccións e peticións de información constantemente son desatendidas.

Triacastela, 20 de agosto de 2014

...............................
(*)Nota de Abordaxe.- Olga Iglesias Fontal é alcaldesa de Triacastela polo PP (alén de ser a presidenta deste partido desta localidade luguesa) e tambén Deputada nas cortes españolas onde é membro da Comisión de Agricultura, Alimentación e Medio Ambiente
Leer más...

[Sanxenxo] A policia local retira as faixas de SOS Panadeira trala "visita" de Rajoy

A xente organizada no colectivo cidadá "SOS Panadeira" segue a sofrer a represión por procurar un ben social para esta vila mariñeira como é o de manter o dereito a disfrutar das praias urbanas de "A Panadeira" e "Os Barcos" en loita contra un xigante representado polo Club Naútico dirixido polo regatista Pedro Campos Calvo-Sotelo, amiguísimo de JuanCar, con quen compartilla a afición à vela, e do mesmo Rajoy ( o seu irmán Luis, morto hai pouco, fora membro destacado do clube) quen, neste martes pasado, foi a estrela do acto de entrega ao Club Náutico de Sanxenxo da placa de bronce do Mérito Deportivo, concedido polo Consello Superior de Deportes; acto do que algúns medios só destacan a súa teima en seguir pronunciando Sangenjo, ao estilo madrileño, e no que Rajoy, arropado polo presi da Xunta, Alberto Núñez Feijóo; a presi do Parlamentiño, Pilar Rojo; o mandatario provincial, Rafael Louzán, e a alcaldesa, Catalina González, (todas do PP, como non) tivo palabras de especial atención para Pedro Campos: «Es muy importante superar las dificultades que encontramos en el camino, y Pedro sabe muy bien de qué estoy hablando», alén de asegurar que: «Sangenjo es para mí, mi pequeña patria y la de mi familia. Mi hermano fue vicepresidente de este club y mi cuñada ha estado en la directiva. Para mi es extraordinario estar aquí».

Ese mesmo martes, a plataforma "SOS Panadeira" se concentrara na praia ás 11:30' da mañán e despois, durante o acto da entrega do premio (a última hora da tarde), se personaran nas proximidades do Náutico sen portar faixas nen empregar nengún elemento sonoro, mais aínda así, foran desprazadas polas forzas de seguridade a máis de cen metros do lugar do acto. Ao día seguinte, onte mércores, e tal como nos dan conta nun seu correo: A policía local, según informaron, por orde de Salvador Durán, primeiro tenente de alcalde, procederon a retirar as faixas de SOS na zona portuaria pois o parecer incumpren a normativa municipal sobre publicidade. Ante esta maxadería de calificar de publicidade o que non e senón o lexitimo exercicio por parte dos veciños dos dereitos fundamentais recollidos na Constitución en defensa das praias públicas, queremos facer as seguintes Manifestacións:

1- Se algúnha publicidade representaban as pancartas era a de avisar os futuros compradores de que sobre a obra ilegal dos novos pantaláns pende unha sentencia xudicial e que non viñeran despois co conto de compradores de boa fe. ¿entra esta publicidade na casuística da normativa municipal?.

2- A auténtica razón da orde de retirar as pancartas é que “afean” a conduta disciplicente dos responsables da defensa dos bens públicos, xa que os asistentes poden comprobar que teñen que ser os veciños os que fagan o traballo que os votantes lles encargaron a eles nas urnas.

3- Non nos estraña nada que isto ocorra tras saber que o concellal de Medio ambiente, Xosé Luís Rodríguez, cenou no Náutico con Pedro Campos, Félix de la Calle e Saulo Martínez, onde o marisco, o bo viño e as risas non escasearon. Así defende “O puma” o Medio Ambiente, cenando con quen o depreda. Unha vergonza, aínda que non nos sorprende coñecendo a personaxe.

4- Certamente non esperábamos dos representantes públicos axuda de ningún tipo, pero polo menos podían deixarnos facer o seu traballo -polo que eles cobran- de defender os bens públicos, pero nin iso. En vez delo envíannos dúas patrullas da Policía Local, como antes enviáronnos da Subdelegación a Garda Civil.

5- Pedimos a “estes representantes” públicos que abandonen xa a súa hipocrisía e dobre faz e deixan de “apoiar” os veciños na súa defensa das praias. Estamos máis que fartos de tanta falsidade (*).

(*) SOS Pânadeira fai mención a hipocrasía da alcaldia, que dilles que teñen razón na súa loita pero xa se ve para quen tiran os seus intereses.

Noticia presentada por Xan do Can

Máis información en Abordaxe sobre esta loita veciñal
Leer más...

[Alemania] Documental HAMBASCHER FORST

O compa do blogue Rebelión de las Palabras en colaboración con a peña do blogue Instinto Salvaje veñen de poñer a disposición (con subtítulos en castelán) este documental sobre a luita polo bosque de Hambasch (Hambascher Forst, en alemán):



Hambasch é un bosque preto da cidade alemá de Colonia, e que se encontra dentro dos plans de construción (ou mellor dito, de destrución) dunha empresa chamada RWE, a cal pretende converter a superficie do bosque nun xigantesco burato, ao establecer alí unha mina a ceo aberto de carbón marrón, un dos minerais máis contaminantes e perigosos no seu uso como recursos enerxéticos. En resposta a esta catástrofe aparentemente inminente, grupos de activistas, recollendo a testemuña doutros exemplos de resistencia anteriores no bosque, teñen okupado varias áreas deste construíndo campamentos onde, entre tendas de campaña e cabanas nas árbores, constrúen e experimentan aquí e agora unha forma distinta de vivir, de relacionarse e de enfrontarse ás imposicións dun sistema asasino e delirante que se empeña en converter en mercadoría ou en eliminar todo o que encontra ao seu paso, toleado pola insaciable sede de beneficios e sen mostrar o menor respecto pola vida.

A enerxía que supostamente vai ser producida con estas pedriñas de carbón nin sequera irá destinada a subministrar electricidade a fogares particulares, senón que se dirixirá principalmente á grande industria da zona, a cal se centra maiormente na fabricación e exportación de armas. É dicir, que a industria armamentística que produce os instrumentos que logo exércitos de todo o mundo utilizarán para os seus xenocidios, necesita agora da devastación dunha enésima paraxe natural de incalculable valor e beleza, aínda que iso implique a contaminación do aire e os acuíferos, a esterilidade irreversible de todos os terreos, o masacre da biodiversidade rematando coa flora e a fauna da zona, e o máis importante, a expropiación e desafiuzamento das vivendas ás persoas que viven en vilas da zona e que se ven forzadas a aceptar un realoxamento nas grandes metrópoles ou en cidades máis pequenas onde calquera proxecto de autoabastecemento e de vida como a que levaron ata agora resulta practicamente imposible.

Este documental, realizado de forma autoxestionada polas propias persoas que participan desta loita, foi producido en 2013, antes de que outro desaloxo rematase outra vez con parte da acampada, feito que foi respondido con diferentes accións de bloqueo e sabotaxe, así como tamén con novas okupaciones. Nel, podemos ver xs propixs activistas relatándonos por que se mobilizan, por que foron vivir ao bosque, por que non poden tolerar que RWE complete os seus plans, e cales son os seus sentimentos, os seus sonos, as súas esperanzas e as súas miserias. Unha viaxe ao corazón dunha comunidade de individualidades que xuntando os seus esforzos e colectivizando a súa creatividade deu un paso adiante e se decatou de que é posible conspirar e loitar máis alá do formigón e as ruínas que este mundo infecto deixa ao seu paso.

Pola liberación da Terra, polo fin das agresións ao ámbito e a devastación tecnoindustrial, sexa dende a cidade ou dende os bosques, acción directa e autoorganización!
Leer más...

[Columbia Británica] Rebenta unha balsa nunha mina de ouro canadense orixinando unha vertedura tóxica a gran escala

Recollemos esta información do rebentón do dique de contención da balsa mineira, do blogue da Plataforma cidadá "Salvemos Cabana", só días despois de saber por un falsimedio que Edgewater, o grupo promotor da minería de Ouro en Corcoesto, non tirara a toalla do seu propósito de encher Galiza (o cinturón aurífero Malpica-Tui) de minarias contaminantes e que se incorporara en 21 de outubro de 2103 na cúpula da Cámara Mineira galega (órgano consultivo e executivo da Administración, tutelado e promovido pola Consellería de Economía e Industria) como única vocal da cadeira denominada “outros”; xusto 6 días despois de que de que Feijóo anunciara no debate sobre o estado da autonomía o arquivo definitivo do expediente de Corcoesto e cando se estaba en plena tramitación, por parte da Xunta, da reforma da lei de ordenación da minería de Galiza (ainda pendente de debate no parlamentiño), que define a estratexia do colectivo e respalda unha legalización masiva, tal como se dera a coñecer, en maio de 2013, parte do seu contido, que incluía perlas do tipo “o sector mineiro é pioneiro na protección do medio ambiente” e da a benvida ás multinacionais, onde, nun lugar destacado, dabase por feito que o proxecto de Edgewater xa se declarara “proxecto estratéxico”.

O accidente da empresa Imperial Metals Corp. propiedade do executivo petroleiro Murray Edwards, sucedeu a primeira hora da mañá do luns 4 de agosto, cando rebentou o dique de contención da balsa mineira e un aluvión de máis de cinco millóns de metros cúbicos de lodos tóxicos inundou todo ao seu paso. O mediodía do martes, a compañía afirmou que a situación estaba "estabilizada", aínda que as autoridades cortaron o acceso ao perímetro por motivos de seguridade e o subministro de auga potable á poboación próxima ás localidades de Quesnel Lake, Polley Lake, Hazeltine Creek e Cariboo Creek, ampliándoa a todos os residentes nas inmediacións do Quesnel Cariboo e outros ríos.

Imperial Metals Corp., propietaria da mina Mount Polley, afirmou descoñecer os motivos da ruptura da balsa e víuse obrigada a suspender operacións nunha explotación que pretendía producir durante este ano 47.000 onzas de ouro, 44 millóns de libras de cobre e 120.000 onzas de prata a partir dun concentrado polimetálico.

De acordo cos datos preliminares do Inventario de Medio do Consello Canadense de Emisións Contaminantes, a mina Mount Polley xerou un total de 406.122 kg de arsénico, 177.041 de chumbo e 3.114 de mercurio entre os seus refugallos tan só en 2013.

As autoridades valoraron negativamente o feito nun comunicado. "Este é un incidente grave que non debería ter acontecido", afirmou Bill Bennet, Ministro de Enerxía e Minas da Columbia Británica. Os analistas, pola súa banda, consideraron a vertedura como un feito "moi negativo" e avanzaron que podería custar á mineira máis de dosciendos millóns de dólares tan só en compensación de danos.
Leer más...

[Balboa] 29 Agosto - 4 Setembro .- Obradoiros de Bioconstrucción, Autoconstrucción de Instrumentos Electrónicos e Festival

Colamos (e traducimos) esta información recibida na nosa caixa de correos e agradecemos o envío à persoa que o fixo:

Información das organizadoras da Asociación Cultural Vibra:

Este ano queremos levar a cabo unha serie de talleres de longa duración durante o fin de semana previo ao festival e, quen poida/queira, alongue a súa estanza ata o comezo deste. Os talleres (de bioconstrucción e autoconstrución de instrumentos electrónicos) levaranse a cabo entre o 29 de Agosto e o 1 de Setembro, e o festival comezará o 3. Estamos pendentes de ver se é posible levarse a cabo un taller de instalacións audiovisuais interactivas entre o 1 e o 4 de Setembro. En fin, que esperamos que vos interese e, se non, agradeceriamos moito (moito) se nos botades un cabo coa difusión para conseguir o financiamento e facelos posibles.



Quedan 30 días para o peche de inscricións aos talleres e saber se podemos levar a cabo o proxecto ZINÉTICO!

Inscricións aos talleres de BIOCONSTRUCCIÓN (20 prazas) e ELECTRÓNICA LIBRE (15 prazas) a través da plataforma VERKAMI

Apúntate e/ou difunde!

29 Agosto - 1 Setembro en Balboa

Talleres e instalacións no Val de Balboa en torno á CULTURA LIBRE e algo de COMPARTICIÓN grazas á colaboración de moitas persoas.

É unha iniciativa que combina a formación en bioconstrucción e en autoconstrución de instrumentos electrónicos, a cargo dos colectivos CANYA VIVA* e FAMILIAR** cuns días de convivencia no Val e rutas pola montaña, dinamizando e valorando o rural e aprendendo da artesanía e costumes locais...

Podes colaborar escoitándoo, apuntándote, conseguindo o video didácticodocumental
ou simplemente difundindo esta iniciativa.

Mil Grazas!

ZI-NÉ-TI-CO
Leer más...

[Gavdos - Grécia] Respostas do povo contra decissom de desfazer-se das armas químicas de Síria na bacia do Mediterrâneo Oriental.

Neste post publicamos um texto informativo sobre as diferentes acçons levadas a cabo e um comunicado da recém criada Assembleia Aberta de Visitantes, Habitantes e Trabalhadores de Gavdos (uma ilhota ao sul da ilha de Creta (1)) contra a hidrólise (2) das armas químicas da Síria no Mediterrâneo. Os meios de desinformaçom de massa, as supostas ONGs ambientalistas e os representantes governamentais silenciam sistematicamente o feito da hidrólise das armas químicas e os perigos que ela tem, utilizando (publicando) exclusivamente investigaçons científicas manipuladas. O Mediterrâneo, um mar fechado que conecta três continentes e dezenas de povos e culturas, se converteu na tumba dos refugiados de suas guerras, na tumba da riqueza marinha, enquanto que agora está se convertendo em um depósito de resíduos e armas químicas perigosos.

Ambos textos nos forom facilitados pola ANA:

No final de semana de 19 a 20 de julho, desde Gavdos nos informamos do bloqueio de dois dias da base da OTAN em Suda, Creta, comunicando com amigxs e companheirxs que participaram no bloqueio. No domingo, 20 de julho, pola noite decidimos colar cartazes em todas as tendas, restaurantes e cafeterias de Gavdos, com um chamado aberto para a segunda-feira, 21 de julho, com o fim de debater e organizar as formas da continuaçom da luta.

Na segunda e terça feiras, 21 e 22 de julho, realizaram-se as primeiras reunions da Assembleia Aberta, e foram tomadas as seguintes decisons:

1. Distribuir um texto de contrainformaçom em Gavdos;

2. Colocar cartazes no porto contra os produtos químicos, e combinar esta acçom com acçons de contrainformaçom;

3. Organizar e realizar acçons, e divulgá-las, assim que se faga pública nossa oposiçom ao experimento da hidrólise, e nossa solidariedade activa com quem participam desta mesma luta;

4. Salvaguardar o caráter antihierárquico desta reuniom espontânea, e assinar os textos e as acçons dela como “Assembleia Aberta de Visitantes, Habitantes e trabalhadorxs de Gavdos”;

5. Traduzir o texto que segue para os idiomas principais que falam xs turistas, para que assim se informem da hidrólise e a luta contra ela. Desde a quarta-feira, 23 de julho, é distribuído aos visitantes da ilha.

No sábado, 26 de julho, celebrou-se em Gavdos, na localidade de Faros, um concerto com a participaçom de músicos que se encontravam na ilha, sob o título demanda principal “Notas do Sul – Nom aos produtos químicos” (ver foto).

Continuamos!

Comunicado da Assembleia Aberta.- Nom aos productos químicos da guerra

“Acaso a cançom do mar se acaba na costa ou nos coraçons dos que a escutam?” Kahlil Gibran

Esta vez os centros de Poder político, militar e econômico globais decidiram desfazer-se de suas armas químicas na bacia do Mediterrâneo Oriental.

Os meios de desinformaçom de massa, as supostas ONGs ambientalistas e os representantes governamentais silenciam sistematicamente o feito da hidrólise das armas químicas e os perigos que ela tem, utilizando (publicando) exclusivamente investigaçons científicas manipuladas.

Na actualidade o governo grego contribui com a nova divisom geopolítica da riqueza do mundo. Apoia militar e economicamente a operaçom da destruiçom das armas químicas da guerra da Síria, produzidas e vendidas polos países capitalistas poderosos. E tudo isto ocorre no interior do país, em meio dumha austeridade econômica com relaçom aos bens públicos sociais, demostrando que a submissom do governo à nova ordem das desigualdades e da exploraçom constitui umha decisom política tomada com conhecimento de causa. A água, a saúde, a energia, a terra, a educaçom, e tudo o que é bem público, está no ponto de mira da gestom depredadora dos governantes e de seus aliados.

Assim, a água, um bem natural público, essencial para toda forma de vida, se converte em objecto de exploraçom ímpia (nefasta), com consequências incalculáveis para tudo o que está vivo. O Mediterrâneo, um mar fechado que conecta três continentes e dezenas de povos e culturas, se converteu na tumba dos refugiados de suas guerras, na tumba da riqueza marinha, enquanto que agora está se convertendo em um depósito de resíduos e armas químicas perigosos.

Faz vários meses se ouvem vozes de protesto, se realizam acçons de resistência, se escrevem textos informativos e se coloca em marcha medidas institucionais para a prevençom do experimento da hidrólise.

Ante o silêncio ensurdecedor dos soberanos, e o silenciamento de nossas vozes, declaramos que vamos resistir por todos os meios, dumha maneira activa e em solidariedade com quem apreciam a vida e lutam por sua proteçom.

“A cançom do mar nom vai acabar...”.

Nom a suas guerras. Nom aos productos químicos de suas guerras. Nom aos experimentos do Capital, que semeiam a morte para que se enriqueçam os poucos. Nom à venda dos bens públicos. Nom ao absolutismo econômico que promove o saque da natureza, ao sacrifício e a destruiçom da riqueza natural do planeta com a colaboraçom dos Estados, o paraestatal e as indústrias. Nom à indigência e a escravizaçom da natureza e do homem.

Vamos estar frente a vós!

Assembleia Aberta de Visitantes, Habitantes e Trabalhadorxs de Gavdos

[1] Gavdos é umha ilha na que há um ano se produzira um forte sismo de magnitude 6.1 (ver acá)
[2] A chamada polos meios de desinformaçom “neutralizaçom” das armas químicas da Síria. Se trata de um processo sumamente perigoso e nada “neutro”.
Leer más...

[Rússia] Sam Petersburgo: Acçons direitas em defesa do parque Aleksándrino

Informa ANA:

Em 15 de maio de 2014 a justiça determinara a ilegalidade das construçons no recinto do parque, mesmo assim a constructora “Voin– V” (Guerreiro) nom parou suas obras. Os órganos municipais encontram-se inertes e nom reagem às reclamaçons dos/as moradores/as.

Como resposta a esta situaçom, anarquistas de Sam Petersburgo começaram umha série de acçons directas em defesa do parque Aleksándrino e de objectos do patrimônio histórico e cultural da cidade que se encontram no parque:

Na noite de 9 de julho foi destruído um dos tractores de “Voin– V” como acçom de protesto, o que intensificou o conflicto.

Em 19 de julho, um grupo de anarquistas da Acçom Autônoma – Piter (Sam Petersburgo) e do Bloco Negro Verde, junto com activistas de movimentos sociais da cidade, realizaram umha mobilizaçom colectiva no parque Aleksándrino. Com esta acçom buscavam chamar a atençom ao problema da especulaçom imobiliária e da destruiçom do patrimônio natural e histórico desta cidade em benefício dalgumhas constructoras.
Leer más...

[Sanxenxo] A chularia do RC Naútico de Pedro Campos

Para quen isto subscribe e por circunstancias vitais propias que non veñen ao caso, a actitude chulesca e prepotente do "amiguísimo do ex-rei Juan Carlos", o regatista nauta Pedro Campos Calvo-Sotelo, non sorprende. É a típica actitude de quen se sinte por riba da "plebe" e fai ouvidos surdos as demandas do "populacho" en aras de ser "El" un ente ampliamente superior con espléndidas relacións con a "jet set" da alta liñaxe. Fillo de Marcial Campos, quen se fixera, tirando de artimañas e triquiñuelas, con a titularidade privada do uso das augas termais públicas da viziñanza de Cuntis e das que falaremos nun outro momento (se ben a información ao respeito deste roubo consentido está na rede para quen teña inquedanzas de saber máis agora), e sobriño, por parte de nai, de Leopoldo Calvo-Sotelo, quen fora presidente do goberno español despois do golpe de estado de Tejero; e neto do diputado ultrafascista José Calvo Sotelo, o "Protomártir do Movimento Nacional", quen fixera chamados á revolta militar contra a república antes de ser axusticiado con dois disparos na súa caluga na madrugada do 13 de xullo de 1936 por un grupo de Guardas de Asalto e de militantes socialistas e de quen Dolores Ibárruri, “La Pasionaria”, dixera antes de ser "liquidado": “Pensando en su señoría encuentro justificado todo, incluso el atentado que le prive de la vida”. 10 anos despois, no 18 de xullo de 1946, Franco otorgaralle o Ducado de Calvo Sotelo, a título póstumo.

Con ese currículum vitae só por razóns de berce, non é extraño que a paixón pola vela do seu pai fora transmitida ao seu quinto fillo, de quen non se coñece máis "habilidades" que a de ser unha das personaxes chave na vinculación de JuanCar con o mundo da vela (mesmo falabase dele como o "representante" do Rei) e a quen se relaciona con os espléndidos turbios negocios de Urdangarín. Mais dexemos iso tambén para outra, non sen antes adiantar que hai fontes que din que o noso Pedro acadou uns 30 millóns de euros tras a súa participación en dúas edicións da Volvo Ocean Race (VOR) con o patrocinio de Telefónica.

Ao que ía era a dar pábulo a información facilitada pola Plataforma SOS Panadeira, con este video onde podese ver como, empregados e alunos do Club Náutico de Sanxenxo, baixan 3 catamaráns pola rampa da praia pública de Iriña, en troques de facelo pola rampa de acceso do porto, e como son remolcados por unha motora pilotada por Carlos Agra, empregado fidel de Campos, pasando a escasos centímetros de bañistas, nun momento no que o forte vento empurraba os barcos á praia, con o conseguinte perigo para estas. Non se pasou nada, pero é a actitude chulesca dos prepotentes o que raia xa no despotismo, de quen fai o que lle peta con o beneplácito da alcaldesa, quen prefire mirar para outro lado e facer ouvidos surdos as demandas da viciñanza; mesmo como en tempos de Franco.



asdo: Tancredo Tantonto para Abordaxe
Leer más...

[Bolívia] A Hipocrisia de Evo e a sua lei da "Pachamama"

Rula estes dias pela rede umha notícia populista segundo a qual o Evo Morales é o máximo defensor da Terra depois de criar umha nova lei que amplifica a que aprovara há dois anos e que considera a "Pachamama", a "Mãe Terra”, um sistema vivente com direitos, como se fosse umha pessoa, entre eles o direito à vida, à diversidade, à água, ao ar limpo, ao equilíbrio, à restauraçom e a viver livre de contaminaçom. Agora e suspeitosamente a só uns meses das eleiçons presidencias de 12 de outubro, vem de criar a figura da Defensoria da Mãe Terra, a qual tem a obriga de proteger os direitos da Terra, embora todas as autoridades do Estado devam fazê-lo; ou seja nada novo baixo o sol boliviano.

Mesmo a lei nom esclarece quando começará a funcionar essa Defensoria; pero ecologistas de salom e "podemistas" já defundirom pola rede esta "fantástica iniciativa" tildando ao Evo de pouco menos que o heroe mundial na defessa da Terra e voltam a destacar o feito de que se opusera abertamente aos acordos tomados durante a cimeira climática das Naçons Unidas em dezembro de 2010, pois considerou que nom eram contundentes para frear os danos da mudança climática.

Entre os destaques desta lei, figura que estabelece que as “terras da Naçom serám dotadas, distribuídas e redistribuídas de maneira equitativa com prioridade para as mulheres, povos indígenas originários, camponeses, comunidades interculturais e afro-bolivianas que nom as possuam". E propom-se a eliminaçom da concentraçom da propriedade da terra ou latifúndio e outros componentes da Mãe Terra em mãos de proprietários agrários.

Mas, o que nom contam estes ecologistas, é que há menos de um mês indígenas bolivianos denunciaram atropelos do Governo de Evo Morales contra as suas terras durante umha reuniom paralela ao G77+China que se realizou em Bolívia, e donde se manifestaram junto a indígenas amazónicos de vários paises em demanda, que curioso, de respeito á Mãe Terra e os seus Direitos, além de denunciar que o governo de Evo os criminaliza para impedir os seus protestos em contra de projectos que afectam as suas vidas e terras, como no caso da construçom dumha auto-estrada que acabaria com o TIPNIS (Território Indígena e Parque Nacional Isiboro-Secure), razom pola que as compas anarquistas Nina Mansilla e Henry Zegarrundo foram presas.

A nova lei da hipocrisia também estabelece a regulaçom e o controle da “estrangeirizaçom na propriedade”, bem como o acesso e aproveitamento dos componentes da Mãe Terra, e considera que as actividades econômicas como a mineira e a petroleira devem ser contempladas nessa lei. Dito assim sem mais soa moi bem, e se lhe engades ainda ameaças do tipo: "aqueles que causarem danos de forma accidental ou premeditada à Mãe Terra ou a seus “sistemas de vida” devem garantir a reabilitaçom das áreas, sem deixar de se submeter a outras responsabilidades legais" e além declaras que "os delitos relacionados com a Mãe Terra som “imprescritíveis”, e nom lhes será aplicado a eles o benefício da suspensom condicional da pena e que os reincidentes terám sançons mais graves", pois como que "fetém tio guai". Isso sim nom di nada de proibir minerias nem extraçons petrolíferas, só fala de regula-las, algo que, sem ir mais longe, também esta regulado acá ao igual que estám penalizadas as actividades daninas. Vamos que nom aporta nengumha salvagarda especial á Pachamama. Já publicaramos em Abordaxe a opiniom de Julieta Ojeada do colectivo "Mujeres Creando" no que dizia que: "Ficou evidente para nós que Evo nom vai ser um homem que respeita a natureza, quer dizer, que respeita a “Pachamama”, como tinha proposto em seu discurso. Seu governo tem um projecto desenvolvimentista, um mau projecto desenvolvimentista". É como dizer que as criançinhas palestinas tenhem direitos reconhecidos internacionalmente, mas isso nom assegura que os disparos de assassinos israelitas se leva a vida de mais de 45 nenos e nenas em só uns dias.

A verdade é que Evo Morales é um hipócrita defessor da Mãe Terra nos foros internacionais e mesmo algumhas das suas iniciativas forom acolhidas pola ONU, pero no seu pais afronta questonamentos de grupos de indígenas amazónicos e andinos que se distanciarom do seu governo e falam de total falha de coerência com os seus discursos na ONU. A este respeito vos recomendo a leitura deste artículo (em castelám) de Patricia Alandia titulado "Debatiendo con la abuela", no que fai umha analise do governo de Evo Morales e a sua actitude para com os povos indígenas, e donde di que "o “mandar obedecendo ao povo” convirtiu-se no “queiram ou nom queiram”, no “sí ou sí” e a violência verbal agora é marca de prepotência e autoritarismo.

Redactado por Tancredo Tantonto para Abordaxe.
..............................

Nota de Abordaxe.- Indicar que para fazer mais entendível a excelente crónica de Patricia Alandia, quando ao princípio fala de Doria Medina, refere-se ao político, empresario, ex ministro e várias veces candidato presidencial pola socialdemócrata "Frente de Unidad Nacional", e quando ao final menta a Fernando Vargas refire-se ao dirigente do Territorio Indígena Parque Nacional Isiboro Sécure (TIPNIS), quem foi proclamado como candidato á presidência polo Partido Verde.

Mais informaçom em Abordaxe sobre Evo e a repressom contra o TIPNIS por ordem cronológico:

- 1/6/2012 Ofensiva repressiva contra anarquistas!! (Outro caso bombas??)

- 5/3/2013 Outra montagem contra anarquistas na terra de Evo Morales

- 20/3/2013 Poesia de Henry, preso anarquista na Bolívia de Evo

- 7/5/2013 Fanzine e Calendário em Solidariedade com Henry Zegarrundo, agora em arresto domiciliário

Leer más...

A prima de Felipe VI de Borbón forrarase cun pelotazo urbanístico en Lanzarote

Colamos e traducimos de Canarias Semanal:

Felipe VI non tivo multitudes apaludindo, pese ao empeño dos falsimedios e da alcaldesa madrileña, a asitencia aos actos nas rúas foi máis ben patética para os seus intereses (un éxito para os nosos). E como agasallo real, colamos esta noticia, que se ben saltou aos medios canarios hai uns días, non é moi coñecida na península, pero que como din en Canarias Semanal: esta noticia volveu poñer de manifesto ata que punto pode resultar beneficioso pertencer á familia real no Estado español.

En Lanzarote, onde os casos de corrupción relacionados co desenvolvemento urbanístico chegaron a converterse nun lamentable sinal de identidade da Illa, o grupo de Goberno do concello de Yaiza tivo a ben proporcionar un negocio redondo á parella formada polo arquitecto Carlos Morales e Alexia de Grecia, prima por parte de nai de Felipe de Borbón.

Así o denuncia o xornal dixital Diario de Lanzarote.com, que recorda como Carlos Morales foi imputado no marco do Caso Unión pola construción ilegal dunha 'mansión' de máis de 1.500 metros nunha franxa de terreo rústico, grazas a unha licenza concedida polo ex alcalde deste municipio concejero José Francisco Reyes.

Tanto o arquitecto como o ex primeiro edil foron imputados, despois de que a licenza da casa fose investigada pola Unidade Central Operativa (UCO) da Garda Civil. Actualmente, o ex primeiro edil continúa imputado por "vulnerar as máis básicas regras" da "normativa urbanística aplicable" ao dar licenzas sen informe xurídico e sen o ditame "preceptivo e vinculante" do Cabildo. Ao marido da aristócrata emparentada co aspirante á coroa de España (N de A: agora xa rei), non obstante, arquivóuselle a causa penal en marzo do ano pasado. A pesar de que o xulgado encargado do caso recoñeceu que "as obras executadas" sobre o paseo de Puerto Calero eran "claramente ilegais", e que "nunca se debeu autorizar a súa construción", limitouse a pedir á Axencia de Protección do Medio Urbano e Natural (Apmun) que "lle abrise un expediente".

UN PLAN XERAL DE ORDENACIÓN Á MEDIDA DE ALEXIA DE GRECIA E O SEU ESPOSO

Lonxe de ter que responder polas súas actuacións ilegais, o arquitecto e a súa esposa foron agora incriblemente beneficiado polo novo Plan Xeral de Ordenación (PXO) de Yaiza, como promotor dunha das poucas bolsas de chan que se recualifican en todo o municipio, coa posibilidade de construír máis de 60 vivendas.

O PGO aprobado polo grupo de Goberno de Gladis Acuña - do PIL - cualifica como chan urbanizable sectorizado non ordenado a franxa de chan de 85.000 metros cadrados que separan as urbanizacións de Puerto Calero e Cortijo Viejo. Segundo a información proporcionada por Diario de Lanzarote.com, nesa franxa de terreo, na que non se podía construír, o matrimonio formado por Carlos Morales e Alexia de Grecia comprou 5.134 metros o 11 de abril de 2005 e outros 5.135 metros o 18 de outubro do mesmo ano, a través da sociedade Island Kowledge on Settlement.

Agora á privilexiada parella abondaralle presentar un documento no que se defina onde irán as vilas e onde as rúas para que o Concello dea vía libre á súa execución.

Ata a data, a zona estaba vedada a novas construcións por unha disposición do Plan Xeral de Yaiza de 1973, aínda vixente, que establecía a obriga de deixar unha franxa de 50 metros de zona verde nos bordos das futuras urbanizacións, para evitar a sensación de masificación.

DESBOTADAS AS ALEGACIÓNS CONTRA O POLÉMICO PXO

O polémico PXO que permitirá a Alexia de Grecia e Carlos Morales multiplicar o seu patrimonio contou coa necesaria aprobación do Goberno de Canarias, que desbotou as alegacións presentadas para impedir a recualificación dos terreos entre Puerto Calero por entidades como a Fundación César Manrique (FCM) e Transparencia Urbanística (O TEU), partidos como Alternativa Ciudadana e, paradoxalmente, o propio PSOE, que forma parte do propio Executivo rexional.

Nas alegacións, a Fundación César Manrique destacou que se estaba "incumprindo" a lexislación e Transparencia Urbanística denunciou que a recualificación estaba "forzada polas situacións urbanísticas irregulares".

Non obstante, o equipo redactor do PXO alega que os terreos "carecen na actualidade de valor ambiental algún" e "a súa consideración como chan urbanizable responde a unha estrutura territorial lóxica que elimine os baleiros" entre chans "xa transformados ou en avanzado estado de transformación".
Leer más...

[Sanxenxo] Últimas noticias de SOS Panadeira

Envíaronos un correo de alguén implicada en SOS Panadeira onde se nos pede que se podemos nos fixeramos "eco do que realmente pasa en Sanxenxo estos dias e como uns poucos escollidos se saltan todalas regras do xogo e da Xustiza e campan o seu antollo". Acedemos gostosas a elo e aproveitamos para animar a seguir o exemplo e que nos enviedes das vosas vilas, cidades, montes, areais,... toda a información sobre as loitas pola defensa da terra e da vida en contra dos auténticos terroristas que veñen disfrazados de "xente ben" para chuchar de nós, o pobo, todo canto poidan con o apoio dos partidos no poder, auténticas mafias do capital destruitivo.

Xa hai un tempo informáramos desta loita popular e contábamos que Sanxenxo estaba a ferver, pois a veciñanza deste vila costeira levaba meses protestando contra a construción de novos amarres para embarcacións de ricos nas praias urbanas de "A Panadeira" e "Os Barcos". Agora colamos os videos e os enlaces ao seu blogue onde dan conta das últimas triquiñuelas dos usurpadores da vontade popular; pois como di a persoa que é a nosa informante: que se sepa a noticia tan importante, non o dubidedes, pasade os videos ou pasade o blog que se vexa o caciquismo e o mirar para outro lado.

- Nota Informativa do 4 de xuño "Isto non é realismo máxico. Isto está sucedendo en Sanxenxo"
- Nota Informativa do 4 de xuño Proposta de Candidaturas aos premios Atila de Ecoloxistas en Acción
- Comunicado 10 de xuño


Leer más...

[Montes de Moaña] Mañán Sábado con saída as 11:00' - 1º ROTEIRO CONTRA O DESDOBRAMENTO DO CORREDOR

Damos pulo a esta convocatoria:

A Plataforma en Defensa dos Montes do Morrazo organiza este sábado, 14 de xuño, o 1º roteiro en contra do desdobramento en autovía do corredor de alta capacidade do Morrazo pola zona afectada dos montes de Moaña.

O roteiro, circular, sairá ás 11 da mañá do igrexario de San Martiño (Moaña) tendo previsto o seu remate ao redor das 13:30h. O percorrido que será guiado por un membro da Plataforma en Defensa dos Montes do Morrazo pasará por Xalde, os Montes de Moaña, a área recreativa e miradoiro do Cruceiro ata chegar de novo ao punto de saída, o igrexario de san Martiño.

Aconsellamos, por responsabilidade, ética e polo reducido tamaño do aparcadoiro no adro da igrexa, a todas aquelas persoas que se acheguen en vehículo privado que traten de compartir o mesmo ata enchelo.

Para chegar ao punto de saída:

Desde Moaña: subir á redonda do Portal do Almacén pola estrada PO-313 Marín-Moaña, collendo na Porta do Cego a redonda de desvio pola estrada EP-1104 Abelendo-Coiro.
Desde Cangas: acceder pola estrada EP-1001 de Castrillón ou a EP-1003 de Espirito Santo até Coiro.
Desde Bueu: pola estrada a Cangas PO-551, collendo o desvio da EP-1001 desde a Madalena a Coiro.
Nos tres casos, coller a antes citada EP-1104 polo desvío da Ameixoada. Unha vez collida esa estrada hai que chegar até onde está situado, á súa beira, o Supermercado Budiño e o centro sociocultural de San Martiño, coller o vial anexo de subida ao igrexario (sinalizado como Igrexa de San Martiño, Románico s. XII, Ben de Interese Cultural).

Este é o primeiro de tres roteiros circulares contra o desdobramento do corredor, xa que o 29 de xuño está programado o segundo polos montes de Meira e o 13 de xullo o terceiro polos montes de Domaio.

POLA PROTECCIÓN DOS MONTES DO MORRAZO
MÁIS TRANSPORTE COLECTIVO E MENOS AUTOVÍAS
NON AO DESDOBRAMENTO DO CORREDOR DO MORRAZO
Leer más...

[Compostela] Sábado 14 ás 18:00 Acto en Solidariedade con Marie Mason e Eric McDavid, no CSO Escarnio e Maldizer.

O acto consistirá nunha palestra para presentar o caso dxs compas "ecoanarquistas" Marie Mason e Eric McDavid, actualmente encarceladxs en EE.UU. por loitar en defensa da Terra e a natureza. Falarase sobre o caso de ambos, o que os levou ata esta situación, e como foron traizoadxs por aquelxs en quen confiaron. Tamén se informará sobre cal é a súa situación actual e como podemos axudar na solidariedade internacional.

Haberá material informativo do caso para o seu reparto e distribución.

O evento pretende ser unha contribución solidaria á xornada do "11 de xunho", que dende xa fai uns anos serve de referencia globalmente para a realización de actos e accións de solidariedade cxs anarquistas presxs de longa condena. Por problemas de axenda do CSO este acto terá lugar o día 14, aínda que procede da convocatoria para o 11 de xunho, da que tedes máis información aquí: http://june11.org

Que este tipo de actos se extendan e a solidariedade se faga patente dentro e fora dos muros.

Pola liberación total e a anarquía!
Leer más...

[O Grobe] Sábado 7, 22:30'- V Festival da Figueira do Meco - Non ao campo de Golf, pola defensa do Monte.

Un ano máis e van... a peña da Asociación Cultural "A Figheira do Meco" organizan este Festival na Siradella, chova ou faga sol ( no rockodromo da Siradella estaremos a cuberto!) . Musicarán a noite Os Desterrados Rock Jallejo, Folkolicos Folkis, Kaootik, Brutal e Herr Container. Como sempre a entrada é debalde, haberá postos de comida, bebida, artesanía e merchandise (recordan que está aberto a quen queiran montar un posto sempre que non sexa de comida e bebida).

No seu cartaz posiciónanse contra as pretensións de construir un campo de golf na Siradella, ao que tanto dende A Figheira como dende a Plataforma Veciñal contra o Campo de Golf na Siradella, como do Colectivo Ecoloxista do Salnés dan a entender que os motivos para estar en contra da construcción dun campo de golf na Siradella son claros: a alteración drástica da paisaxe, o forte consumo de auga, a reducción do solo dunar e contaminación do habitat (Rede Natura 2000), a perda de biodiversidade, a privatización de terreos públicos e comunais.. O Grobe precisa moitas cousas antes que OUTRO campo de golf, consideramos intolerable que administracións públicas (a Deputación Provincial e parte da corporación municipal) apoien un campo de golf, cando ditos esforzos deberían ir encamiñados a corrixir ditas carencias. Especialmente cando XA HAI campos na Toxa e Meis, e outro proxectado en Noalla. Nos concellos galegos con golf non se constata un “despegue económico” nin un incremento considerable de visitantes asociado ao campo. Así mesmo, o número de empregos creados noutros campos de golf galegos é moi inferior ao que se está a prometer (nalgúns casos ata 10 veces menor!).

Non ao campo de golfos!

Máis información:

Folleto "NON CAIAS NO BURATO":

Actividade da "Plataforma NON AO CAMPO DE GOLF NA SIRADELLA" 2009-2014
Leer más...

"O sangue derramado" . Unha ONG contabiliza 908 activistas ambientalistas de todo o mundo asasinadas nos últimos dez anos

"Nunca foi tan importante protexer o medio, e nunca tivo unhas consecuencias tan mortais". Con esta frase arranca o documento "Medio mortal: Informe sobre o aumento do número de asasinatos de defensores do medio e a terra", realizado pola ONG Global Witness, que consiste nun seguimento sobre casos criminais acontecidos en distintas partes do mundo durante o período 2002-2013 (acá en inglés).

A cifra que manexa esta ONG en total é de 908 cidadás asasinadas por enfrontarse ao saqueo ambiental se ben aclara que "é practicamente seguro que se desen máis casos, pero é difícil encontrar a información pertinente debido á natureza do problema, e é aínda máis difícil verificala". De feito causa estrañeza que non haxa nengún caso rexistrado nos países do chamado 1º mundo occidental desenvolvido, de onde proceden as empresas que son as grandes culpábeis dese saqueo.

A cantidade de mortes do ano 2012 triplicou á de 2002. E nos últimos catro anos, a taxa aumentou a duas activistas asasinadas por semana. Dos 908 casos rexistrados, só 10 foron xulgados e sentenciados. Ademais, a ONG resalta o rol que cumpren as forzas policiais á hora de enfrontarse ante estas problemáticas: "A miúdo, os defensores enfróntanse ás ameazas precisamente das persoas que deberían protexelos: en varios casos víronse implicados membros das forzas de seguridade do estado, que adoitan colaborar con empresas e propietarios particulares de terras".

O informe sinala (sic): "Moitas das vítimas son persoas correntes que combaten o acaparamento de terra, as operacións mineiras e o comercio industrial de madeira; persoas ás que se adoita expulsar dos seus fogares e que se ven gravemente ameazadas pola devastación ambiental". Sobre as comunidades orixinarias, formula que en moitos casos, "os seus dereitos sobre a terra non quedan recoñecidos nin na lexislación nin na práctica, co cal se expoñen á explotación por parte de poderosos intereses económicos que os catalogan como 'contrarios ao desenvolvemento'".

Como dados "curiosos" cabe sinalar que o 50% deses homicidios aconteceron en Brasil, con un total de 448 asasinatos, a maioría membros dos “sen terra”, ocupantes ilegais e integrantes de comunidades orixinarias. Nun cómodo segundo lugar, aparece outro país latinoamericano, Honduras, con 109 casos, onde de 2010 a 2012, superaron os 25 homicidios anuais.

A seguinte táboa enumera a cantidade de asasinatos por países:

eDu segundo información recollida do artigo "La sangre derramada" autoría de Lea Ross e publicado na web arxentina Ecoscordoba
Leer más...

[Asturies] "Son Amigos, No Comida" Publicación en apoio a protectoras animais

A distribuidora alternativa "La Cruz Negra" de Uvieu, Asturiés veñen de tirar o libro "Son Amigos, No Comida" a prol da Liberación Animal; mais deixemos que sexan elas mesmas quen promocionen o seu producto, polo que colamos o texto que nos enviaron para promover a venda do libro nunha plataforma de "Crowdfunding" e destinar o 70% do recaudado a protectoras de animais de Asturies:

Somos a distribuidora "La Cruz Negra", somos unha distribuidora alternativa sen nengún ánimo de lucro de Uvieu, Asturies. Con muito traballo e esforzo escrebemos un pequeno libro chamado "Son Amigos, No Comida", é un libro de tan só 52 páxinas a prol da liberación animal, isto quere dicer, que cremos que os animais teñen uns direitos fundamentais cuio deber como seres humanos que somos, é protexer a toda costa; neste pequeno libro comentamos brevemente as atrocidades á que se ven submetidos a gran maioría dos animais nas granxas industriais, circos, acuarios, e multitude de lugares que, en definitiva, son o reflexo da man máis cruel do ser humano. Queremos sair adiante con a publicación deste libro non só para intentar facilitar dun xeito estructurado, sinxelo e breve a situación á que se ven submetidos unha boa parte dos animais (que é descoñecida por unha porcentaxe moi alta da poboación) senon tambén para amosar o noso apoio económico con o 70% do recaudado grazas á venta do respectivo libro a iniciativas tan enriquecedoras e gratificantes como ben poden ser as protectoras de animais de Asturies, dado que éstas en muitísimas ocasións vense limitadas de medios e poden verse na obriga de fechar, o que suporía o desamparo dos animais que forman parte da respectiva protectora.

En resumo, a publicación deste libro vai exclusivamente dirixida a prestar apoio económico a unha das protectoras de Asturies; porque todo animal ten direito a ter un fogar, estar con os seus, ser coidado e ter unha vida plena e feliz.

Enlace á plataforma de "Crowdfunding"

La Cruz Negra - Distribuidora.
Leer más...

[Grécia] Comunicado da Coordenaçom da Luta Anti-Mineraçom de Calcídica, sobre a anulaçom do evento neonazista em Ierissós

Ontem publicamos em Abordaxe os videos e a crónica de como várias antifascistas e moradoras desta cidade grega, a quem a comparamos com a nossa Corcoesto, escorrentaram aos neonazistas de Mencer Dourado que pretendiam dar um mitim. Na notícia apontavamos ao final que "em breve iremos publicar o comunicado da Coordenaçom de Luita Contra a Extraçom de Ouro em Calcídica", e hoje chegou-nos tal comunicado da mam da Agência de Notícias Anarquistas - ANA, e que colamos á íntegra:

Nem em Ierissós nem em nengumha parte

Som indesejados.

Num momento em que já lançaram novas perseguiçons contra o movimento que se opom à instalaçom dumha mineradora de ouro em Calcídica, Mencer Dourado anuncia a apresentaçom de seus candidatos nas próximas eleiçons num evento na cidade de Ierissós.

Quem acredita que a muleta ultradireitista do sistema selecciona aleatoriamente a hora e o local do evento? Ninguém.

Simplesmente é mais umha tentativa de difamar o movimento, mais umha chantagem. O que querem conseguir é apresentar-nos como pessoas que ficam de braços cruzados frente aos assassinos comuns. No entanto, nom vamos consentir.

Nós, pessoas que estám luitando por nossas vidas, nunca legitimaremos a uns assassinos de sangue frio, que apoiam o Estado com suas declaraçons e acçons e que, por sua vez, som apoiados por ele. A resistência do movimento é massiva e generalizada contra qualquer um que se volte contra a vida e a liberdade, contra aqueles que violam o direito à diversidade, contra aqueles que promovem o medo para passarem ao poder.

Nunca tivemos medo e nem teremos agora. Mais umha vez vamos expulsá-los de nossa regiom, uns assassinos sistêmicos, e declaramos que o que vam conseguir aqueles que tentam aterrorizar-nos é fortalecer a nossa determinaçom.

Coordenaçom de Ierissós e Comitê de Luta de Megali Panaguiá Contra a Mineradora de Ouro
Leer más...