O venres 17 de maio cumpríronse 100 días dende o comezo da folga de fame na Baía de Guantánamo que volveu capturar a atención internacional respecto á prisión no estranxeiro que o presidente Obama prometera pechar hai cinco anos cando era candidato.
Os funcionarios militares din que o xoves 16 dos 166 detidos 102 estaban a participar na folga. Os avogados din que a cantidade é máis próxima a 130.
Dende que a folga de fame comezou, grupos internacionais que inclúen o Parlamento Europeo, a Comisión Interamericana de Dereitos Humanos, o Alto Comisionado das Nacións Unidas para os Dereitos Humanos e varias nacións con detidos en Guantánamo, aumentaron a presión sobre o goberno de Obama para que libere os detidos ou peche por completo a prisión.
Como a folga continúa pasado o seu centésimo día, presentamos catro dos feitos máis inquietantes sobre a situación en Guantánamo.
1. A tortura da alimentación forzosa
Trinta dos 166 prisioneiros recluídos en Guantánamo son sometidos á alimentación forzosa, unha práctica que a Oficina de Dereitos Humanos da ONU considera tortura e violación do dereito internacional. Durante esta semana, a ACLU [Unión Estadounidense de Liberdades Civís], así como varias organizacións de dereitos humanos, enviaron unha carta ao Secretario de Defensa Chuck Hagel urxíndolle a que se deixe de alimentar á forza os presos de Guantánamo.
Mentres os militares din que sería "inhumano" deixar que os prisioneiros se maten por inanición, varios grupos de dereitos humanos e médicos non están de acordo.
"Baixo esas circunstancias, seguir adiante e alimentar á forza unha persoa non só é unha violación ética senón que pode chegar ao nivel de tortura ou maltrato", dixo Peter Maurer, xefe do Comité Internacional da Cruz Vermella.
O procedemento de alimentación forzosa consiste na introdución dun tubo polo nariz do prisioneiro, pasando polas foxas nasais, a garganta ata chegar ao estómago. O proceso inflixe severas dores e malestar. Segundo unha análise de documentos militares realizada por Al Jazeera [1], obrigan os prisioneiros "a levar máscaras sobre as súas bocas mentres están sentados encadeados a unha cadeira ata dúas horas" mentres bombean un suplemento nutritivo ao seu estómago. "Ao final do procedemento levantan ao preso da cadeira e lévanlle a unha 'cela seca', sen auga corrente", explica Al Jazeera. "Entón un garda observa o detido durante 45-60 minutos 'por se dese sinais de vomitar ou intentase inducir o vómito'. Se o prisioneiro vomita devólvenlle á cadeira de alimentación".
2. Supostos intentos de "quebrar" os presos en folga de fame
Apareceron varios informes de que os gardas de Guantánamo están a maltratar presos en folga de fame nun esforzo por "quebralos". Os avogados do prisioneiro iemení Musaab ao-Madhwani din que os gardas premen os folguistas negándolles a auga potable, obrigándoos a beber auga da chave non potable e mantendo as súas celas a temperaturas "extremadamente frías", informa AFP [2]. Nunha queixa, os avogados dixeron: "Cando Musaab e os seus compañeiros presos solicitaron auga potable, os gardas dixéronlles que bebesen das billas... a falta de auga potable xa causou a algúns prisioneiros problemas renais, urinarios e estomacais. "
Outro avogado dixo a RT [3] que os gardas sacan os detidos en folga de fame dos espazos comúns e os obrigan a vivir en celas illadas para quebrar o seu espírito.
3. Máis da metade dos presos de Guantánamo foron aprobados para a súa liberación. Un noventa por cento nin sequera foron acusados de crimes.
Oitenta e seis de 166 prisioneiros en Guantánamo xa foron aprobados para a súa liberación, pero as barreiras legais e burocráticas mantéñenos en detención indefinida. Ante todo, o Congreso impuxo restricións ás transferencias de detidos, esixindo probas de que os posibles transferidos non formularían xamais unha ameaza á seguridade nacional de EUA no futuro. Nunha conferencia de prensa do pasado mes, o presidente Obama reiterou este feito, dicindo que "necesitará algo de axuda do Congreso". Non obstante, como sinalaron varios comentaristas, o Congreso tamén outorgou a Obama o poder de utilizar dispensas para transferir detidos, un poder que non exerceu nin unha soa vez.
As cousas son complicadas polos 56 nacionais iemenís detidos en Guantánamo. Como explicou Alex Kane de AlterNet [4] Iemen é "un forte aliado de EUA que tamén ten un problema con Al Qaida na Península Arábica, un grupo que planeou ataques contra EUA Despois da suspensión dunha conspiración terrorista en 2009 que supostamente se orixinou en Iemen, o goberno de Obama decidiu suspender a repatriación de detidos a Iemen".
4. Ningunha alternativa agás un ataúde
Infórmase de que a folga de fame comezou como unha reacción polo maltrato dos gardas da prisión aos exemplares del Corán dos detidos. Pero como sinalaron diversos comentaristas, organizacións e os propios detidos, iso foi só un momento clave. A folga é o resultado das grandes frustracións dos prisioneiros por telos afastados das súas familias en condicións inhumanas, algúns dende hai máis de 11 anos.
"Os funcionarios din que dous detidos intentaron suicidarse dende o comezo da folga".
"Os presos non están a pasar fame para converterse en mártires... o fan porque están desesperados", dixo Wells Dixon, un avogado que representa cinco detidos de Guantánamo. "Están desesperados por liberarse de Guantánamo. Non ven ningunha alternativa á parte de saír nun ataúde. É o resultado final".
Samir Naji ao Hasan Moqbel, mediante un chamado telefónico ao seu avogado, explicou que a folga de fame está impulsada por unha mentalidade de último recurso nun artigo de opinión para o New York Times [5] do pasado mes:
"Agora a situación é desesperada. Todos os detidos están a sufrir profundamente... hei vomitado sangue.
E non hai fin á vista do noso encarceramento. A decisión que tomamos é negarnos a inxerir alimentos e arriscar a morte cada día.
Só espero que debido á dor que estamos a sufrir, os ollos do mundo volvan dirixirse cara a Guantánamo antes de que sexa demasiado tarde".
Notas:
[1] Análise de documentos militares realizada por Al Jazeera
[2] Maltrato a presos, informa AFP
[3] Maltrato a presos, informa RT
[4] A particularidade de Iemen
[5] Artigo de opinión no New York Times
No hay comentarios:
Publicar un comentario