7 mar 2014

[Chile] Semana de axitación e solidariedade revolucionaria con os/as presos/as da guerra social en Santiago.

Recollemos esta información da web Rojoscuro sobre os 7 actos-mitines realizados na semana do 10 ao 16 de febreiro en diversos pontos de Santiago de Chile co gallo de solidarizarse con os/as compañeiros/as presos/as, informando sobre a súa situación actual nas prisións, entregando volantes e alguns apuntamentos sobre os cárceres extraídos do coñecido libro “Anarquismo y Cárceles” do venezolano Rodolfo Montes de Oca, que colamos a continuación:

"Os cárceres nun principio non foron concibidos como a institución de castigo por excelencia do Estado. Pola contra, os cárceres aparecen como un mecanismo para asegurar o transgresor ata tanto se ditase e cumprise a pena (expulsión, pena de morte, mutilación, galeras, entre outras). É dicir, a prisión foi creada como unha medida procesual e non como unha instancia de castigo pola sociedade.


É con pasar dos tempos e coa chegada do modelo capitalista, e da sociedade clasista que a sostén, que os cárceres pasan de ser lugares de espera -mentres se conmutaba a sentenza- a lugares onde se cumpriría a pena e onde o individuo debería rehabilitarse mentres purgaba as súas culpas. Esta nova realidade e natureza dos cárceres leva ao movemento anarquista, amante da liberdade e a solidariedade, a cuestionar fortemente a esencia das prisións, pois a idea libertaria entendeu que como movemento social e político non podía permitir que un ser humano, por máis danos e erros que tivese cometido, fose privado da súa Liberdade.

Os cárceres modernos teñen como fin ultimo, dúas cousas primordiais que son, a reforma do infractor e a de impedir a repetición do acto antisocial. Pero realmente o cárcere rehabilita os que nela entran? A resposta de moitos, baseados nas súas propias experiencias, coñecementos e nas estatísticas, dirían un rotundo non.

As prisións do mundo convertéronse en verdadeiras escolas do delito. A historia demostrou que na maioría dos casos cando alguén sae do cárcere, á parte de volver a ela, volve con cargos máis graves que cos que entrou por primeira vez, demostrando así o fracaso da suposta rehabilitación social que trata de lograr o sistema carcerario cos infractores.

Dende a perspectiva libertaria, non soamente é imposible reformar unha persoa, senón que moito mais imposible é reformar aquelas persoas que caeron presas polo seu activismo político, pois, que están en prisión por actividades ou delitos inspirados nalgunha actividade política.

Para o anarquismo os cárceres a miúdo son usados polo poder e os Estados (sen distinción de ningún tipo dende as democracias burguesas ata os mal chamados Estados socialistas) como instrumentos represivos para amedrentar a todo tipo de disidencia que prolifere dentro do seu territorio. Segundo a lóxica libertaria, as prisións son instrumentos usados polo poder para allear e escarmentar os que decidan cambiar o estado das cousas.

Despois de varias críticas é necesario que, como anarquistas, pensemos en novas formas de organización social, alleas a todo tipo de privación de liberdade. Xuntar, crear, combater, propoñer e sobre todo pensar e actualizar o pensamento libertario é unha tarefa fundamental e primordial que deben cumprir todos os antiautoritarios. O camiño é longo e os días curtos, e débese ter claro que é imposible realizar un cambio social sen un verdadeiro cuestionamento ao sistema carcerario. Pola contra, seguiremos camiñando no círculo vicioso dos vexamens do Estado/Capital".


Mitins:

Luns 10: O primeiro mitin realizámolo no metro Blanqueado (na comuna de Quinta Normal), en solidariedade con Víctor Montoya, o compañeiro encóntrase recluído no cárcere de Puente Alto e vincúlano co atentado dunha bomba caseira ao cuartel de policías de Las Vizcachas o 9 de febreiro do ano 2013, está formalizado baixo a Lei Antiterrorista.

Martes 11: O segundo mitin realizámolo no metro Rondizzoni, en solidariedade con José Miguel Sánchez Jiménez. O compañeiro que se encontra recluído na ex Penitenciaria foi un membro activo da loita contra a ditadura, sendo parte da guerrilla do F.P.M.R., indiferente á "transición democrática" continúa loitando, sendo detido e condenado a 20 anos de prisión ao encontrárselles uns fusís de guerra e por participar en diferentes accións. Durante a súa longa estadía no cárcere levou a cabo distintas mobilizacións reivindicativas, na actualidade declárase como anarquista.

Con moita alegría saudamos afectuosamente a José Miguel Sánchez Jiménez quen xa se encontraría na rúa tras cumprir a súa condena o pasado 27 de febreiro, forza compañeiro, esperamos vernos na rúa dando a pelexa contra o Estado/Capital. (ver información sobre a súa saída á rúa en PublicaciónRefractario)

Mércores 12: O terceiro mitin realizámolo no metro Toesca en solidariedade con Alberto Nicolás Olivares Fuenzalida, o compañeiro encóntrase recluído na ex Penitenciaria, foi parte da guerrilla do F.P.M.R. e foi prisioneiro político dos 90'. Na actualidade encóntrase cumprindo condena por distintas expropiacións. Durante a súa longa estadía no cárcere levou a cabo distintas mobilizacións reivindicativas, é parte do "Colectivo 22 de Enero" e na actualidade declárase como anarquista.

Xoves 13: O cuarto mitin realizámolo no metro Pedrero en solidariedade con Mónica Caballero e Francisco del Solar, ambas compañeiras detidas no estado español en novembro do ano 2013, acusados de ser parte do "Comando Insurreccional Mateo Morral" e de atentar con bombas caseiras diferentes igrexas. Mónica encóntrase no cárcere de Brieva (Avila) baixo o réxime F.I.E.S., mentres que Francisco se encontra no cárcere de Navalcarnero baixo o réxime F.I.E.S., encontrándose en prisión preventiva.

Venres 14: O quinto mitin realizámolo aos arredores do Cárcere de Alta Seguridade (CAS) en solidariedade con Hans Niemeyer e polos compañeiros recluídos baixo o "Caso Security", o compañeiro Hans encóntrase condenado a 5 anos e 300 días baixo a lei de control de armas e danos tras ser acusado de atentar cunha bomba caseira o día 30 de novembro do ano 2013 a un banco BCI na comuna de Macul. Mentres os compañeiros do "Caso Security" están a ser acusados da expropiación ao banco Security en pleno centro de Santiago o día 18 de outubro do ano 2007 e da morte do policía Luís Moyano tras un enfrontamento armado. O día 25 de marzo do ano 2014 definirase a situación deles, ante aquilo faise un chamado a unha "Xornada de Axitación Internacionalista" dende o 14 ao 25 de marzo, da cal nos facemos participes.

Sábado 15: O sexto mitin realizámolo no metro Cumming en solidariedade con Hermes González e Alfonso Alvial os que foron detidos nas proximidades dun Banco Estado na comuna de Pudahuel tras un intento de expropiación, o cal foi frustrado por un garda de seguridade que asasinou ao noso compañeiro Sebastián Oversluij. Os compañeiros encóntranse recluídos na Sección de Máxima Seguridade do Cárcere de Alta Seguridade (CAS) formalizados por roubo con intimidación e porte de arma de fogo.

Domingo 16: O sétimo e último mitin realizámolo na Praza de Armas de San Bernardo en solidariedade cos/ás compañeiros/ás detidos/as na loita na rúa os días 11 e 12 de Setembro do ano 2013 nos disturbios por unha nova conmemoración do Golpe de Estado. Solidarizamos con aqueles/ás que esperan xuízo e polo noso compañeiro Diego Ríos quen leva burlando 5 anos ao poder (recordemos que a nai de Diego deu aviso á policía logo de encontrar no seu departamento materiais para a fabricación de explosivos).

Máis alá das diferenzas que mantemos con algúns/unhas compañeiros/as, irmandámonos coas súas prácticas, co constante ataque ao Estado/Capital, os seus símbolos e aos que os resgardan. Os/as nosos/as compañeiros/as viven o encerro cotián, e os/as bastardos/as ao servizo do poder non se deteñen, por iso cremos que a solidariedade debe deixar de ser unha palabra en abstracción e ao igual que a loita contra o poder, non debe ter pausas, debe ser parte das nosas vidas, na práctica e non só no discurso. A axitación e a solidariedade son algo primordial para a anarquía e levarémola a cabo ata que todos/as os/as nosos/as compañeiros/as estean fóra das prisións.

¡ QUE A SOLIDARIEDADE SE VOLVA COTIÁ!!
¡ LIBERDADE AOS/AS PRESOS/AS DA GUERRA SOCIAL!!
¡ NINGÚN MINUTO DE SUBMISIÓN, TODA UNHA VIDA DE COMBATE!!

COLECTIVO LOITA REVOLUCIONARIA.

INDIVIDUALIDADES AFÍNS.

No hay comentarios:

Publicar un comentario