Recollemos do blogue "David Blanco, Queremos saber la Verdad" criado por familiares e amizades de David para exixir a reapertura deste caso e o esclarecemento dos feitos que acabaron con a morte (asasinato?) deste mozo na comisaria de Natahoyo de Xixón en 26 de decembro de 2008. Agora e co gallo da manifestación contra a impunidade policial que se celebrou nesa cidade asturiana na noite do 26 de decembro de 2013 (no 5 cabodano da sua morte), o seu pai e a súa nai, veñen de tirar este Comunicado criticando a continua manipulación dos feitos dende a morte de David e a recén actitude deste falsimedio e do seu fotografo-redactor na crónica publicada ao respeito da manifa (leer acá). Ademais no blogue dan unha introducción na que explican que "Antes e durante a manifestación se lle dixo ao fotógrafo de "El Comercio", que alí se dera cita e que en nengún momento amosou acreditación algunha, que ninguén chamara a prensa e que non querían que se publicara nada. A nosa petición foi ignorada rotundamente e non só iso, senón que a noticia volveu a ser comentada na súa edición dixital dende a iñorancia e a maldade gratuita, cousa que perxudica o noso estado anímico por estas datas. Escribemos a seguinte carta á dirección do diario e, ante as nosas dúbidas sobre si se ia chegar a publicar ou non, decidimos darlle difusión polos nosos propios medios". Esfrozo ao que nos sumamos en Abordaxe colando o seu Comunicado à ìntegra (e traducido):
Á atención da dirección do Diario “El Comercio” a día 5 de Xaneiro de 2014:
Dende o seo da familia de David Blanco vémonos obrigados a escribir este texto a raíz da actitude reprochable en todos os sentidos e as faltas de respecto reiteradas que dende a redacción deste xornal e por mediación directa dos seus empregados nos vimos obrigados a sufrir dende o mesmo día que vimos aparecer os restos mortais do noso fillo no tanatorio.
En todo momento fomos reticentes a falar cos medios de comunicación en xeral, fosen da empresa que fosen, a razón do trato recibido dende o comezo, despois de presenciar abusos tan graves pola súa banda como, entre outros, ver como intentaban entrar a gravar o corpo do noso fillo no ataúde sen ningún tipo de escrúpulo nin consentimento apenas quince horas despois de que tivésemos constancia da súa morte.
A día de hoxe somos plenamente conscientes de como soubestes aproveitarvos da nosa dor e debilidade para lograr sacarnos un puñado de palabras que non eran máis que o reflexo da nosa angustia e impotencia e que non tiñan ningunha base máis que a rabia contida e o shock que nos impedía actuar con claridade, coa única intención de manipulalas ao voso antollo para contaminar a morte do noso fillo dun morbo absurdo e enfermizo que facilitase a difamación da súa persoa, e por extensión a nosa, a dos seus seres próximos.
Así mesmo coñecemos como soubestes premer e enganar a nosa filla para conseguir unha fotografía do seu irmán coa súa compañeira e fillo, que no momento en que foi tomada, o noso neto apenas tiña 9 meses de idade.
Tambén soubestes ignorar a lei de protección de menores que vos impide publicar o rostro do bebe ao descuberto sen o consentimento familiar.
A raíz da publicación da devandita foto na edición dixital do voso diario tivemos que sofrer fortes humillacións sobre a base dos comentarios publicados de carácter vexatorio e gratuíto cara ao menor e o seu pai.
Supoñemos que no momento en que publicastes a devandita foto tamén erades conscientes da nosa falta de recursos económicos para emprender accións legais contra o voso xornal pola recalcitrante violación da integridade do menor.
Non son estas, nin de lonxe, nosos únicos motivos para a queixa. Analizando as cousas dende a perspectiva actual, que nos permite poder asimilar practicamente a totalidade da información que publicastes no seu día, e sendo honestos na medida das nosas posibilidades consideramos como un feito lamentable que non tivésedes ningún tipo de inconveniente en achacar a morte do noso fillo a unha diversidade de causas tan extensa: Morte natural? Enfisema pulmonar? Morte súbita? Cannabis?... Ou como publicastes nesta última noticia posterior á manifestación do pasado xoves 26 de Decembro de 2013: "Consumo prolongado de substancias estupefacientes".
Acaso credes que somos parvos? Que chupamos o dedo? Tamén afirmades rotundamente e sen ningunha base para facelo, posto que nós non falamos convosco do tema en ningún momento, que nós os familiares "Rexeitan a versión dos medios forenses que apuntaron que a morte foi consecuencia de substancias estupefacientes".
Os familiares e amigos non só rexeitamos a versión dos forenses, posto que na autopsia oficiaron dous e en Toxicoloxía de Madrid, e tras ler o seu informe, atrevémonos a pensar que oficiou algún máis, lamentamos informarvos de que os devanditos informes, lonxe de achacar a morte ao consumo de drogas, simplemente formulan esta causa como unha posibilidade máis entre outras moitas, e que as drogas que nos informes parecen, salvo o cannabis que non se considera causa de morte máis que no voso xornal, non son outra cousa máis que drogas legais que baixo o disfrace legalista da medicación se utilizan para ter controlada a rebeldía dos pobres detidos que non teñen ningún peso neste modelo de xustiza.
Sentimos tamén informar de que non só rexeitamos a versión dos forenses, senón que non nos cremos nin un ápice da versión policial nin da sentenza xudicial que lonxe de tomar medidas drásticas sobre os sucesos que acontecían por aquela época e que no barrio eran un segredo a voces, non fai senón aumentar o raio de alcance e o grao de influencia da espiral de impunidade da que se poden permitir o luxo de facer gala día a día certos membros do funcionariado español.
Tamén se afirma rotundamente na vosa noticia "Os seus achegados non queren que o caso se esqueza" cando iso non é en absoluto verdade, e de selo, é unha das nosas máis modestas reivindicacións.
Como claramente podía lerse na nosa pancarta "QUEREMOS SABER A VERDADE 5 ANOS DESPOIS", "POLO ESCLARECEMENTO DA SÚA MORTE", queremos saber que sucedeu a madrugada da súa detención. O porqué daquel despregamento policial, como, cando e porqué morreu, que fixeron coa súa roupa e obxectos persoais, e, tamén, o porqué do aspecto que presentaba o corpo do noso fillo cando puidemos velo parcialmente no tanatorio.
Tampouco queremos nin quixemos en ningún momento beneficiarnos da morte do noso fillo por moito que se diga, ou a algún premio nobel se atreva a afirmar dende o anonimato e a tranquilidade que lle proporciona o novo refuxio de covardes e mentireiros que é, hoxe en día, Internet.
O que non queremos é que volva presenciarse ningún fotógrafo nin xornalista de ningún xornal nas nosas convocatorias, nin moito menos que volvades a publicar nada relacionado com nós nin sobre o noso fillo, posto que nos parece deplorable que aínda non puidésemos ter o duelo nin o respecto que merece calquera familia que perdese un rapaz de 22 anos baixo calquera circunstancia.
Para concluír simplemente dicir que, despois de toda a dor que nos causou este diario teñan vostedes o detalle de dignarse a ler e publicar esta carta para a que tivemos que reabrir feridas que nunca chegaron a cicatrizar.
Grazas a toda a xente que se segue interesando polo caso e esperemos que respeteis as nosas peticións e vos advertimos que seguiremos loitando ata o final.
Colado e traducido x eDu
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario