31 ene 2010

Ataque con bomba en oficina de ex-primeiro ministro grego en Atenas


Unha pequena bomba fabricada con latas de gas para acampar estoupou na tarde do 28 no centro da cidade de Atenas, causando danos menores e ningún ferido

O artefacto foi colocado na entrada da oficina política do ex-primeiro ministro Kostas Simitis (1996-2004) en cálea de Akadimias. O edificio encóntrase preto dalgúns edificios estatais e do Parlamento, lugar onde ocorreu un ataque terrorista sen precedentes a principios deste mes, tamén sen deixar feridos.

O estalido causou un pequeno incendio e danos ao edificio que alberga a oficina.

A policía está buscando pistas que leven á captura das persoas responsables.

Grupos anarquistas que operan en Grecia aumentaron os seus ataques en contra de obxectivos políticos, policiais e financeiros desde decembro de 2008, cando un adolescente morreu a tiros por un policía, feito que ocasionou disturbios en todo o país.

Fonte: spanish.peopledaily.com
Leer más...

Absoltxs anarquistas italianxs pola campanha contra Benetton (responsables do expolio de terra mapuche)


O 19 de xaneiro concluíu en Florencia o xuízo en primeiro grao contra os anarquistas "Bis e Ter", acusados de asociación subversiva contra Benetton.

A acusación tratou de demostrar que todas as individualidades que participaron a nivel internacional nas iniciativas da Campaña contra Benetton formaban parte dun proxecto asociativo subversivo. Por isto pediron unha condena de 5 anos e seis meses de encarceramento para "Bis" e un ano para "Ter". A Corte de Asis, pola contra, estableceu a absolución para ambos os dous compas en tanto que "o feito non subsiste".

De calquera forma lembramos que non terminaron os líos xudiciais para os que loitan contra as Cores Unidas da Vergonha: a día de hoxe, de feito, estáse en espera de sentencia sobre o desaloxo da comunidade mapuche Santa Rosa.
Solidariedade activa cos peñi e os lamuen en conflito cos usurpadores do territorio mapuche.

Marichi weu!
Pekeñ e Trapial

Fonte Culmine

Info extraída de klinamen.org
Leer más...

25 ene 2010

Cartos recaudados buscan damnificados


A raíz de que picolos e carcereiros pincharan as rodas de gran parte da xente asistente á marcha ao talego de Teixeiro, saiu a iniciativa de vender unhas rifas solidarias para axudar a pagar as rodas.

Estamos intentando contactar cos propietari@s dos carros pinchados. Por este motivo poñemos a disposición o noso correo abordaxe@gmail.com para que contacten con nós e poidamos facilitarlle os cuartos.
Nas próximas semanas repartirase o recaudado entre a xente que o solicite.
Graciñas,
e non deixedes que vos amedrenten estes mercenarios...

P.D. Asimismo se a alguen lle falta por entregar pasta das rifas contactade para xuntar todos os cuartos.
Leer más...

15 ene 2010

Comunicado: anarquistas de tijuana ametrallan patrullas y reivindican expropiaciones a la cadena de tiendas oxo!


Negra Navidad: Desatamos toda nuestra rabia en estas fechas de consumo y cristiandad en Solidaridad Directa con nuestr*s compañer*s secuestrad*s por el Estado en México y el mundo.
Compañer*s: Durante las primeras horas de este primer día del año, hemos ametrallado tres vehículos policíacos de la Policía Municipal de Tijuana y uno de patrulla privada, en diferentes puntos de la ciudad. Durante el ataque no se reportaron “víctimas”, nuestra intención no era darle muerte a los placas sino demostrarles que continuamos activ*s y solidari*s.

Esta acción la realizamos como muestra de solidaridad con la jornada de huelga de hambre internacional de pres*s anarquistas, convocada por el compañero Gabriel Pombo Da Silva, del 20 de diciembre al 1 de enero, secuestrado por el Estado alemán, asimismo, con nuestro ataque reivindicamos a los compañeros Abrahán López, Fermín Gómez, Emmanuel Hernández Hernández y Víctor Herrera Govea

También continuaremos expropiando tiendas OXXO. Esta empresa capitalista fue la parte acusatoria que declaró contra el compañero Víctor Herrera. Hasta el día de ayer llevamos siete expropiaciones exitosas. Hemos cerrado bien el año lo que nos permitirá tener los medios necesarios para seguir atacando al Estado-capital.

Lamentablemente durante una expropiación falleció un placa que intentó defender los intereses del Estado-capital. Era el o nosotr*s.

Por desgracia fueron capturados dos asaltantes sin motivaciones ideológicas durante un atraco a una de las sucursales de esta empresa, a quienes pretenden culpar de nuestras acciones. Sirva por esta vía para aclarar que su único “delito” fue el asalto por el que fueron capturados.

Compañer*s: La mejor manera de solidarizarnos con nuestr*s compañer*s pres*s es el ataque constante contra el Estado y el capital, por eso convocamos a todos los grupos de afinidad, colectivos e individualidades anarquistas a sumarse al contraataque insurreccional, les invitamos a darle respuesta a la muerte que nos imponen el Estado y el capitalismo, desde Tijuana a Tierra del Fuego.

Todas las empresas del capital son nuestro objetivo: bancos, casas de bolsa, casas de cambio, aseguradoras, tiendas departamentales, OXXO, Super 7, Seven Eleven, Supermercados. Todas las instalaciones gubernamentales son nuestro objetivo:patrullas, placas, madrinas, zardos, marinos, etc. Todas las sedes de todos los partidos políticos y sindicatos. Todas las iglesias de cualquier denominación. Toda Autoridad y sus representantes son nuestr*s enemigos. ¡Fuego insurreccional y antiautoritario contra toda autoridad!

¡A multiplicar los Grupos de Afinidad!

¡Reventemos el presente!

Continuemos con las Acciones Directas en solidaridad con l*s anarquistas pres*s

apoyando la huelga de hambre internacional.

¡No permitamos que se apague el fuego insurreccional!

¡Pres*s a la calle!

¡Por la destrucción total del Estado-capital!

PD: Hermano Gabriel ¡Gracias por tus palabras! ¡No estás sólo! ¡No están solos!

Otra Acción Anarquista Anónima.

Extraído de salvajes.entodaspartes.net
Leer más...

13 ene 2010

Sabotagem em Baltar destrói ponte de Sam Antoninho

Publicamos unha nova acción de loita que ocurre na Galiza, unha sabotaxe atribuida a viciñas da zona entre Baltar e Boullousa, na provincia de Ourense, e un indicio máis de que a sociedade está cada vez máis revoltosa. Non podía ser doutra forma...
A noticia saía en varios medios de des-información (La Voz de Galicia, La Región) e en galizalivre.org, a raíz das opinións vertidas nestes medios, fan unha interesante reflexión sobre as diferentes etiquetas asignadas a un determinado colectivo social ou a outro nos mass-media, coa finalidade de criminalizar aos movementos en loita.
O tan controvertido termo "terrorismo" de sempre ven sendo aplicado a estes movementos, mais cuando unha acción de sabotaxe é realizada por viciñ@s anónim@s mosquead@s, non pertencentes a ningún colectivo ou movemento en particular, a acción convírtese nunha "gamberrada" á que non dar-lle importancia.
A nós da-nos igual os termos, porque ainda que a voz do amo fale de "gamberradas" sen importancia, "vandalismo" ou mesmo "terrorismo", ante o mínimo sinal de revolta social contra o poder que nos asfixia, o noso rostro non pode mais que esbozar un xesto de jolgorio como acto reflexo...

Aí vos vai o artigo:
Extraido de galizalivre.org



A ponte de Sam Antoninho que comunica as localidade de Baltar e Boulhosa resultou inutilizado após a explossom registrada a passada fim-de-semana, obrigado a pechá-la ao tráfico. Segundo indica a imprensa empresarial a Guarda Civil espanhola descarta que se trate “de umha acçom terrorista ou independentista” (sic), apontando face umha possível sabotagem vicinal que visaria a construçom de umha nova ponte de melhores condiçons.

O explosivo utilizado poderia ser dinamita ou goma 2, conseguida talvez numha canteira próxima. O presidente da câmara de Baltar, José Antonio Feijoo, do Partido Popular, atribuiu a acçom a “umha gamberrada”, adiantando que se solicitará à Deputaçom a construçom de umha nova ponte.

Nom deixa de surpreender o uso descaradamente político que se fai do qualificativo de “terrorista”. No caso de Baltar vemos como umha sabotagem de certa envergadura técnica (dinamita ou goma 2 que tivo que ser roubada numha canteira, explossom numha estrada pública, suficiente potência como para inutilizar umha ponte, etc.) é qualificada de “gamberrada”. Desse mesmo jeito se tratou a explosom no 11 de dezembro de 2007 dum potente “petardo” no Porrinho na céntrica Praça da Câmara. O artefacto pirotécnico destroçou vidros e janelas do Consistório e edifícios adjacentes, assim como paineis de madeira que ficaram esparegidos polo chao. A investigaçom levou-na a cabo, porém, a polícia local, e Raúl Francês, o autarca, assegurava que o aparato caira em “mãos inexpertas”, e que fo “colocado no meio da praça para fazer ruído” e sem “saber o que estavam a fazer”, enfim, umha “chiquillada”, em palavras de Francés, ou umha “gamberrada”, em palavras da polícia local. Os jovens aos que se atribuiu a explossom (dos que nom trascenderam dados pessoais, nem tam sequer iniciais) fôrom postos ao momento em liberdade com cargos.

Dous dias depois, Santiago Vigo e José Manuel Sanches som detidos em Porto d´Oçom num “controlo rutinário” da Guarda Civil com um artefacto conformado por bombonas de camping gás. O artefacto, a diferença do caso do Porrinho nom explosionou, de facto nem estava colocado. Detivo-se também a outro jovem que supostamente lhes emprestara o automóvel. Como consequencia aplicou-se-lhe o regime de incomunicaçom da Lei Antiterrorista, e ao dia seguinte El Correo Gallego tirou umha reportagem com as suas fotografias e um feixe de dados pessoais tratados com o rigor jornalístico do estilo: “Los tres detenidos por la Guardia Civil de Noia y Santiago son simpatizantes del MLNG (Movemento de Liberación Nacional Galego), que desde hace algún tiempo se mueven en el ámbito y la doctrina que viene desarrollando el grupo independentista Resistencia Galega, asimismo presuntos autores de las últimas explosiones registradas en Galicia”, e saltando-se qualquer presunçom de inocência tratando-os de “jóvenes terroristas”, em base a dados como os de que: “llevaba una identificación con el lema Siareiros Galegos; Somos unha Naçon; Oficialidade, y una tarjeta del café Embora, en Santiago.” O presidente da câmara neste caso nom falou de “gamberrada”, senom de “terrorismo”.

Afinal estivérom presos em Espanha sem serem julgados durante 659 dias, quase dous anos, sendo a condena da Audiência Nacional espanhola foi dum ano.

[Engadimos: Coma elxs, moitxs mais son criminalizadxs, encadeadxs, aplicándo-se-lles cadeas perpetuas encubertas, asesinándo-os dia tras dia, illándo-os de todo contacto humano, criminalizando de novo nesta espiral represiva a quenes se solidarizan con elxs, e volta a empezar...]

Revolta permanente contra a represión!!!
Solidariedade coas persoas presas!!!
Que vivan @s viciñ@s cabread@s!!!

Leer más...

12 ene 2010

Atacamos centro de recrutamento da policía metropolitana [Buenos Aires]


Info de klinamen.

[Buenos Aires]
Seguindo coa campaña...


Seguindo coa campaña de ofensivas contra o Estado e o capital decidimos visitar aos verdugos na súa propia casa, por iso na madrugada de hoxe, luns 11 de xaneiro, démosnos unha voltiña polo centro de recrutamento da policía metropolitana, situada exactamente no parque Chacabuco. Atacamos por medio de dous contundentes cócteles molotov, causando danos materiais mínimos na fachada do mesmo e calcinando case por completo unha moto que se atopaba xusto na porta.
Unha vez máis demostramos que aquí estamos e que nada vai calar a voz dos oprimidos en revolta. Damos un saúdo a tod@s @s loitadores do mundo e dicímoslle unha vez máis aos verdugos...

Lume e odio á policía metropolitana!
Lume e odio a todos os policías!

Células revolucionarias
Brigada Curt Wilkens
Leer más...

8 ene 2010

Asel Luzurraga (recentemente preso en Temuco, Chile) e un escrito seu "Tempos de Bisturí"


A continuación reproducimos un artigo escrito por Asel Luzurraga, detido baixo a lei anti-terrorista en Chile e encadeado na prisión de Temuco pola sua suposta participación nun atentado fallido con bomba contra a Secretaría de justicia da rexión de La Araucanía. A detención tivo lugar no seu domicilio en Chile, onde vivía dende o mes de marzo e onde supostamente lle atoparon un extintor baleiro, mechas e pólvora, material atopado noutros artefactos similares detonados antes na zona.
Non sorprende xa as medidas adoptadas polo estado chileno, calquera outro estado faría igual, medidas represivas cara o pobo mapuche e cara quen se solidariza coa súa loita. Porque están en loita permanente contra o sistema e iso non o queren permitir, e máis agora que cumpre 200 anos.
Que a loita continue!!
Solidariedade co pobo mapuche!!

Info de www.hommodollars.org
Escrito extraído de www.violenciaycontrol.blogspot.com

Tempos de Bisturí por Asel Luzurraga

O século XXI chegou como se fora o XX, e a súa primeira década rematará parecido: os bisturíes cada vez máis afiados, facendo o traballo cada vez máis limpo. Porque vivimos neses tempos, nos tempos do bisturí. Nos tempos da asepsia, da hixiene, da limpeza. E así córtannos, así recortan os nosos dereitos, a voz, o pensamento: primeiro a anestesia, o bisturí desinfectado despois. Todo limpo, sen dano aparente.

A Idade Media foi tempo da machada en Europa. Despois chegaron os tempos da guillotina. Tanto nun como noutro, o sangue estaba á vista. Xunto cos dereitos cortábanse tamén as cabezas, na praza, ante a xente, sen vergoña, coa arrogancia do poder absoluto, con insolencia. Mais no século XIX derramar sangue comezou ser anti-estético, contrario á moral dos novos amos. Hoxe en día, o mesmo enfermar, e aínda máis o morrer, é obsceno, non está ben visto. Polo tanto, os doentes, e máis aínda os mortos, deben gardarse agochados. Ou ensinalos na televisión, pero se é posible, os afastados, nas vilas nos que ser feo é lícito, por exemplo en Etiopía ou en Sudán. Na nosa sociedade todo necesítase hixiénico, saudable, robusto....

Así pois, o poder aprendeu a gardar as machadas e as guillotinas e a utilizar a anestesia e o bisturí. A anestesia achéga-a a televisión: nos noticiarios móstrannos onde hai que cortar, para que aceptemos a amputación. A televisión sinálanos os cancros da sociedade, as súas purulencias, os seus tumores, para que aceptemos a utilización neles do bisturí, é máis, para que agradezamos e aplaudamos o traballo do bisturí. Por exemplo, a última anestesia que vin nas televisións de Chile: recentemente un mal-nacido violou e asasinou unha nena, e aproveitando que a sensibilidade da xente estaba preparada, os medios de comunicación anunciáronnos que se tomarán e gardarán as pegadas dactilares e mostras xenéticas de todas as nenas e nenos de Chile, todo pola seguridade das criaturas, para identificalas facilmente no caso de que alguén as secuestrara e apareceran mortas. Aí está a anestesia, para que as nais, pais, fillas e fillos acepten tolos de alegría estar todos ben arquivados nos ficheiros da policía. Detrás desa anestesia, claro, o bisturí bailando: toda unha xeración fichada antes de facer nada, se no futuro fixeran algo que non sexa de agrado do sistema...

A anestesia témola en calquera sitio, creando alarmas ("¡Que ven a gripe, que ven a gripe!"), tras ofrecer "solucións" para calmar á poboación ante esas alarmas ("¡Toma tamiflú! ¡Vacúnate!"), e preparando o camiño ao bisturí ("para ben de tod@s son necesarias medidas máis estritas nos aeroportos", "non vos xuntedes demasiado, non vaiades a actos multitudinarios"). Utilizan frecuentemente a palabra sensibilización para nomear á anestesia. Tragamos a anestesia e temos preparados o corpo e a mente para deixar facer ao bisturí....

E o bisturí non descansa. Curta os nosos dereitos por calquera sitio, limitando a nosa liberdade por calquera sitio. Límpiamente, sen deixar sangue ao descuberto, sen dor. Quizais algún día decatarémosnos de que nos poden deixar sen fígado e sen riñón na operación, cando espertemos da anestesia, pero entón tranquilidade, os medios de comunicación farannos crer que vivimos mellor sen fígado ou riñón.

O bisturí, en cambio, é de cultura estranxeira. Non hai máis que reparar na palabra. A machada, polo menos, coñeciámola, porque viamos o seu traballo claramente. Sendo unha ferramenta de traballo que vén da rocha, da Idade de Pedra, tamén sabiamos que debiamos defendernos ante ela. Pero o bisturí nin o ulimos. Naturalmente, non ten cheiro, tan límpia é esa afiada e lixeira ferramenta.

Pero aínda temos a ferramenta que é verdadeiramente nosa, aquela tamén coñecida desde a Idade de Pedra: as tesoiras, tanto feitas de pedra como de ferro, ferramenta de traballo humilde e xurdido da vila. Podemos utilizar as tesoiras para cortar as cordas destas máscaras asépticas. Para deixar ao descuberto a quen se agocha tras esas caras hixiénicas brancas de plástico. Empecemos, ante os tempos de bisturí, reivindicando os tempos de tesoiras. Para cortar sen anestesia as máscaras e as disfraces non necesitamos máis.

Traducido de www.violenciaycontrol.blogspot.com
Leer más...

7 ene 2010

Escoita as rádios libres da Galiza


Non debemos esquecer o importante papel contrainformativo e pedagóxico das rádios libresdo terruño galego.sintoniza os seguintes diales.Todas as frecuéncias son de alcance local ou comarcal.Isto ven sendo un simple recordatório,unha recomendación da revista abordaxe.



LISTADO DE RÁDIOS LIVRES DA GALIZA

Rádio Clavi:A rádio Livre de Lugo no 103.0 da FM

Rádio FilispiM:Pretende ser a rádio das pessoas, colectivos e redes sociais e culturais da comarca de Ferrolterra. 93.9 da FM

Rádio Kalimera:A radio livre antiautoritaria de Santiago de Compostela.107.9 FM

Rádio Krime:Rádio Livre em construçom que emite em A Corunha

Rádio Piratona:Rádio livre que emite dende Vigo para toda a ría no 106.0 FM

Rádio Roncudo:Rádio Livre e Alternativa da Costa da Morte com sede em Corme. 106.1 da FM

Rádio Neira:A rádio livre e alternativa da zona sur da Costa da Morte dende Corcubiom no 107.8 FM Leer más...

Novas accións solidarias c@s pres@s en loita(Santiago de Compostela)



No sitio web klinamen.org atopamos os seguintes comunicados:

1--La noche de fin de año atacamos dos comisarias en Santiago de Compostela, una particular forma de dar la Bienvenida al año santo. Pusimos dos bombas incendiarias en una furgoneta y un coche en la comisaría de la policía local (al lado de la plaza del obradoiro) y otro artefacto en la comisaría de la policía nacional en la calle Pitelos.
Venganza por Tamara, venganza por la huelga de hambre de los presos anarquistas, venganza por las detenciones a nuestras compañeras griegas, venganza por que sí, venganza ¿por que no?.
Al parecer los vehículos sufrieron bastante daño, una pena que el mal tiempo no ayudara a quemarlos más.
Os estamos perdiendo el miedo."


2--Santiago de Compostela:
La madrugada del 1 de enero fueron reventadas las lunas de una sucursal de La Caixa catalana, en memoria de Xosé Tarrío, en solidaridad con Amadeu Casellas y todxs lxs presxs en lucha.
Esta caja de ahorros es un pilar básico para los intereses económicos de la burguesía catalana y la Generalitat,importantes responsables del encarcelamiento de Amadeu.
!No podrán pararnos!
Xosé Tarrío continúa vivo en cada acto de revuelta.
Queremos a Amadeu libre. Leer más...

2 ene 2010

Ofensiva contra os centros sociais (desaloxo casa encantada e demáis)


Á lamentable nova do desaloxo da okupa Casa encantada (en Compostela) súmaselle a orde de cese de actividades do C.S(alquilado) Própolis e a identificación de activistas da okupa da Casa das atochas, no transcurso da festa de fin de ano, estas dúas últimas na cidade de A Coruña.
A continuación añadimos o comunicado enviado ó noso correo por "usuári@s do centro social" A Casa Encantada:


CENTRO SOCIAL DESALOXADO E TAPIADO NA ALMÁCIGA (COMPOSTELA)

Na mañá do martes 29 de decembro, vários axentes da policía nacional
presentáronse no número 17 da rúa do Pino en Compostela. Porcederon a
expulsar a unha persoa que a falta doutro lugar, descansaba nese momento
na casa. Foi levada á comisaría para ser identificada. Coa connivencia da
policia, uns individuos que os acompañaban procederon a destrozar con
mazas os baños e outras cousas da casa. Despois procederon ao tapiado da
casa sen sequera permitir a retirada das cousas que estaban dentro. Todo o
proceso foi executado sen previo aviso e de xeito irregular.


Os médios difaman e informan do que non saben tratando de xerar unha
opinión acorde coa versión que lles interesa, falando dunha vivenda cando
non era tal, e outras acusacións infundadas.


http://www.elcorreogallego.es/santiago/ecg/desalojan-otra-casa-okupas-rua-do-pino-orden-judicial/idEdicion-2009-12-30/idNoticia-501371/

http://www.lavozdegalicia.es/santiago/2009/12/30/0003_8199581.htm


Nótase que ao poder lle urxe “limpar a cidade” de toda iniciativa social
autónoma que non estea circunscrita aos baleiros “centros socioculturais”
do concello ou apadriñada polas súas subvencións.


Impídese pola forza o uso dun espazo onde medraban soños, un recuncho onde
se trataba de resucitar a solidariedade entre as persoas mais alá das
barreiras das convencións sociais.


Só sabemos que algúns prefiren ver as casas tapiadas que cheas de vida.
Nós non.


OS SOÑOS NON SE DESALOXAN

algunhas usuárias do centro social
Leer más...