Onte o Tribunal Supremo español deu permiso a Repsol para facer o que quixer na colonia africana das Illas Canarias, ante iso e mesmo antes de saberse a "sentencia anunciada"
Isidro Santana publicaba en
Canarias Semanal este escrito con o que di querer "darlle un toque de atención aos grupos ecoloxistas canarios e demais colectivos sociais sensibilizados con o medio ambiente e contra as prospeccións petrolíferas".
Teño a obriga de sinalalos porque, se ben abandeiran ou son parte importante da loita pola defensa do medio e contra as prospeccións, evitan que en Canarias o problema de raíz (quixera saber por que, espero unha declaración coherente da súa parte), está orixinado pola nosa condición colonial. Eu emprázolles a que se posicionen nunha loita soberanista e non só medioambientalista, porque non se pode seguir poñendo tiritas ás supuracións dun cancro daniño que temos en Canarias (o colonialismo español), xa que cando se vai poñendo un parche sobre unha das súas chagas, inesperadamente empeza a supurar podremia por outra onde o problema se fai interminable, coñecéndose que a solución está en extirpar ou cortar.
Ademais das alegacións que fan en contra dos atentados ao noso medio, a nosa paisaxe e a nosa calidade de vida, sobresae a reivindicación de perigar a nosa economía turística. Hai unha contradición de facto en todo isto, que debesen reflexionar. O turismo, e se analizamos a historia da economía da nosa nación, foi o último monocultivo co que se nos creou unha política de dependencia máis, igual que o foran: a cana, a vide, a cochinilla, o tomate, o plátano etc. Se existiu unha actividade daniña para o medio e a economía de Canarias foi precisamente o sector turístico, xa que se emprendeu de forma especulativa, sen unha planificación razoable nin respectuosa co medio. Este, ademais de non deixar senón un 10% das rendas na nosa nación, esnaquizou, non só a paisaxe, senón que desprazou as pequenas actividades de autoabastecemento do noso pobo, que daban vida e saída a moitas familias canarias, arrastrando con iso por costumes e tradicións ancestrais xa extintas. A cuestión radica en que, dado o status colonial que padecemos hai máis de 500 anos, a Metróloli e a súa política rapiñera, coa anuencia e complicidade dos seus esbirros da colonia, impediron toda posibilidade de desenvolvemento para facernos depender absolutamente do exterior (negándose a diversificación dos nosos sectores produtivos, onde debe entrar as enerxías limpas por ser potencialidades reais do noso clima) e, neste sentido, máis, en contra dos intereses dos canarios, seguir vivindo das concesións do REF e da evasión fiscal mediante a RIC -ferramentas coloniais que só serviron para beneficiar ás castas caciquís canarias onde o nepotismo foi o procedemento máis arraigado-, todo a cambio de ter suxeita á nosa nación e convertida o seu prostíbulo ultramarino, como é notorio. Todo nunha colonia é unha concatenación de acontecementos nefastos que se fan contra a vontade ou pola ignorancia do noso pobo. Mentres estamos a loitar en contra das prospeccións, en Fuerteventura e no Campo de Pájara, estanse a levar a cabo unha serie de manobras militares da OTAN entre EE.UU, Reino Unido e España: esta é un sinal inequívoco de que non podemos seguir parcheando a situación...
Que vén detrás do asunto do petróleo, facer de Canarias unha plataforma militar para entrar en África, propiciar guerras de tribos e saquear os seus recursos? Como se contén tanto fronte de agresión aberta contra Canarias? Pois si, compatriotas, esa é unha agresión máis ao medio e unha utilización da nosa terra como centro loxístico militar. Por isto e por moito máis, fago un chamamento aos ecoloxistas canarios, asociacións, colectivos e aos canarios en xeral, para que se sitúen no epicentro do problema, e que entendan que só cortando con España, converténdonos nun Estado archipielágico, poderemos solucionar dunha vez por todas esta anacrónica situación colonial. Si, extirpando o cancro; pois, unha célula maligna, "sentinela", saltouse o seu núcleo e xurisdición marítima uns 1200 Km, e instalouse en Canarias para corroelo todo. Non podemos seguir enganándonos e menos ao noso pobo, poñendo unha escusa ou un parche ante cada agresión do colonialismo español, xa que a solución é a Soberanía Nacional de Canarias. Deben ser vostedes máis rigorosos e ensinarlle ao noso pobo cal é a raíz de todos os nosos problemas: non se declaran abertamente a favor da independencia doutras nacións... Por que para a nosa non? Non nos enganemos dicindo: "Pobre de nós que se sacan o petróleo rompen o noso monocultivo dependentista do turismo" Agora é o momento imperioso de explicarlle ao pobo canario cal é a nosa situación real e a forma de solucionala: levando o problema ao marco da legalidade internacional e pedir o noso lexítimo dereito a converternos nun Estado archipieláxico, xa que España viola flagrantemente en Canarias esa legalidade, que aceptou nas Nacións Unidas para poder ser membro.
Para iso, estes que din ser os nosos representantes políticos e que tamén se arrogan a sensibilidade popular para réditos electorais, que demostren o seu patriotismo e honradez camiñando xa por esa senda, e se eles non se atreven, por covardía ou porque os seus intereses particulares están en xogo, que sexa o pobo canario quen empecemos a traballar en dicotomía a eses chamados representantes, continuando coas nosas reivindicacións pacíficas na rúa (e digo pacífica, que non quere dicir masoquista, e así que algúns entendan), para que o mundo nos escoite e saiba do noso lexítimo dereito a ser un Estado independente; aparcando polo pronto as nosas diferenzas e a atomización dos independentistas canarios, xa que o cancro non espera pola nosa converxencia, senón que camiña de forma galopante. Debemos urxentemente converternos nun Estado archipielágico, por ser o único status natural que nos dota de competencias absolutas sobre o mar (a delimitación das nosas augas cos Estados fronteirizos), a terra, o espazo aéreo, os fondos abisais etc. Só alcanzando a soberanía, os canarios poderemos decidir nos temas que respectan á nosa nación, porque calquera inxerencia estranxeira supoñería conflitividade internacional, xa que a soberanía dos Estados independentes é inviolable. Debemos darlle a este asunto a rigorosidade que require, se de verdade queremos unha nación libre, onde os canarios poidamos decidir, dirixir e construír o noso Estado, e así o deixar preparado un futuro digno e de compromiso ás vindeiras xeracións. Non temos nada en contra de ningún pobo do mundo nin, se queira do pobo español, pero España, como estrutura colonialista ou como S.A., impide aos canarios que sexamos os artífices do noso destino e convértennos nos seus servos. Non o imos permitir moito tempo máis. O colonialismo é contrario á Carta das Nacións Unidas e á Declaración Universal dos Dereitos Humanos. A acción logrará a unidade! Todos á rúa!
Isidro Santana
No hay comentarios:
Publicar un comentario