Serían 30 láminas que inclúen as fichas sobre o ingreso a Chile de membros do movemento ácrata de Arxentina, Bélxica, España, Italia, Brasil, Suíza, Francia, México, Austria e Ecuador. Cada un dos integrantes figura coa súa fotografía adxunta, aínda que non todos son citados con nomes e apelidos, segundo revelou o diario La Segunda.
Así mesmo, inclúese unha nómina de 50 membros de distintos grupos chilenos identificados mediante os seus nomes e lazos internacionais, considerados entre o máis activos.
Un pouco de historia
O informe comeza cunha recensión sobre as orixes do anarquismo moderno en Chile. Alí figuran os formadores do Kolectivo Kamina Libre -Marcelo Villarroel Sepúlveda, Juan Aliste Vega e Freddy Fuentevilla Saa- como referentes do "anarquismo insurreccional", os cales preferiron continuar no cárcere, antes de asinar un documento gobernamental que daba indulto a cambio de manifestar arrepentimento e compromiso de deixar a vía armada. Para saír de prisión, os integrantes do colectivo utilizaron o fustrigamento constante a través de folgas de fame, ataques a cámaras de seguridade, locutorios de visitas e instrumental dos penais, formando, de xeito paralelo, redes sociais, etc., de forma de visibilizar as súas accións e acelerar o final anticipado das súas condenas.
Así mesmo, aparecen no informe Rodolfo Retamales e Pablo Morales, os cales tenderon pontes con anarquistas arxentinos e foron visitados no Cárcere de Alta Seguridade pola bonaerense Organización Cruz Negra.
O texto cita ademais o incidente protagonizado en 2007 cando "un grupo de ex Kamina Libres protagonizaron o asalto ao Banco Security (2007), onde morreu o cabo Luis Moyano. Fuentevilla e Villarroel foron detidos en Arxentina (2008), onde tiñan redes de apoio e se consolidaron como símbolos actuais do movemento anticarcerario". A isto, o documento engade que "segundo fontes do anterior goberno, todo o que acontece hoxe no mundo insurreccional anarquista se relaciona, aínda que sexa parcialmente, con algún ex Kamina Libre".
Como responsable dese vía violenta e internacionalista, se menciona a Sebastián Oversluij, falecido no frustrado asalto ao BancoEstado de decembro de 2013, a quen se lle identifica como "o primeiro anarquista puro (sen pasado como militante subversivo) que actúa nun asalto bancario". Segundo se sinala, a vía elixida por Oversluij é consecuencia do potenciamiento do "anarquismo insurreccional", tras o fracaso do Caso Bombas.
"Xerou nos imputados e nas súas redes de apoio sensación de impunidade, reforzando a súa moral", engade o texto.
Segundo o documento en cuestión, a maior parte da acción subversiva relevante na actualidade ten que ver coa Federación Anarquista Informal (FAI) ou a Fronte Revolucionaria Internacional (FRI), cuxos selos serven como método de comunicación e de validación das actividades insurreccionais. Así mesmo menciónase a Rede Tradutora de Contrainformación na que se intercambian pensamentos, material ideolóxico, atentados e actividades vinculados a estas correntes.
Os desafíos do novo goberno
A análise fai mención ademais aos principais inconvenientes que teñen os organismos de seguridade para combater o anarquismo. Nese sentido, a carencia dunha "vocería representacional", é dicir, que cada un dos "kombatientes" se presenta a si mesmo a través das súas accións no marco dunha "nova guerrilla urbana nihilista", é un aspecto a considerar.
Un segundo problema ten que ver coa radicalización do postanarquismo e a política contracidadá, encarnados no ataque contra persoas comúns e correntes, considerada polos máis extremos como cómplices do "Estado policial" a partir da súa "submisión". Nesta liña, os analistas prognostican que seguirán sucedéndose ataques de tipo incendiarios contra obxectos que representan o "cidadán inconsciente", como árbores de Nadal, entre outros.
O informe asegura ademais que existe un especial desprezo por parte do anarquismo cara á Alianza por Chile. Non obstante, consigna, o rexeitamento é igualmente forte no caso da antiga Concertación e ata podería estenderse ao Partido Comunista por integrarse á filas da Nova Maioría. De aí que o documento advirta que no futuro podería facerse patente un "anticoncertacionismo" anarquista que tería por aviso o esgarro que recibiu Bachelet en maio de 2013 durante a súa campaña presidencial.
E como remate, xs compas de Rojoscuro refiren a estoutra crónica do "falsimedio" La Segunda sobre o mesmo tema:
http://www.lasegunda.com/Noticias/Impreso/2014/03/921707/informe-del-gobierno-de-pinera-proyecta-la-amenaza-anarquista-que-enfrentara-bachelet
No hay comentarios:
Publicar un comentario