[Grecia]: Reivindicación de envío de paquete bomba ao xuiz Dimitris Mokkas

Recollido e traducido de ContraInfo dunha información feita pública en Indymedia Atenas:

Proxecto Fénix: Sexto Acto
Come os xuíces

Outra vez, encontrámonos no lume con vellxs e novxs compas, decididxs a derrubar as estimacións policiais que quererían que fosemos o capítulo final dunha historia que rematou. Non obstante, a Conspiración de Células do Lume non remata nunca. É a chama interna que arde dentro de nós, é o Fénix que rexorde das súas cinzas unha e outra vez... é o lume da Negación e do Nihilismo que berra: Non podo parar, non podo queimarme, ninguén pode apagarme... "

Hai ao redor dun mes, os nosos dous irmáns Andreas e Spyros foron detidos en Tesalónica, acusados do envío dun paquete explosivo ao excomandante do servizo antiterrorista. As palabras sobran. Irmáns, que saiban que o sol seguirá saíndo para todxs nós, cuxa única patria é a nova anarquía. O Fénix renace das súas cinzas e segue ríndose da tranquilidade dxs covardes, ofrecendo o lume de Prometeo as eternxs insurrectxs. Así, o envío do paquete bomba ao inquisidor Mokkas é unha primeira resposta mínima e reflexiva: o único camiño de saída é prender lume ás teses reformistas de defensa e volver ser xs primeirxs en pasar á ofensiva.

Ademais, Olga Ekonomidou, Damianos Bolano, Charis Chatzimichelakis, Giorgos Polydoros, Panagiotis Argirou, Theofilos Mavropoulos, Christos Tsakalos, Gerasimos Tsakalos, Giorgos Nikolopoulos, Michalis Nikolopoulos, é dicir, xs dez irmás da CCL que se encontran en cativerio con dobres, triplos e cuádruplos prisións preventivas superando xa os 36 meses (o límite máximo de prisión preventiva é de 18 meses), agora volven estar procesadxs polos círculos fiscais, esta vez, acusadxs de instigación.

Dimitris Mokkas é responsable exclusivo dos casos de terrorismo en Grecia. É dicir, exclusivamente, da nosa organización. A carreira desta baixa babosa non difere moito da dun funcionario de xustiza calquera: homiños sen alma, que se converteron en executivos xudiciais para satisfacer os seus complexos. Este pallaso en concreto só mostrouse máis eficaz que o resto de vermes do Tribunal de Apelacións na tarefa de facer a pelota aos seus superiores. A súa ambición por ser un alto mando cumpriuse. Agora é responsable de centos de citacións, interrogatorios e prisións preventivas, sempre con ese vingativo sorriso na boca. O cúlmine do seu desprezable actuar e a súa covardía foi a extensión da prisión preventiva en contra do noso compa de CCL, Gerasimos Tsakalos, unhas horas antes de que se cumprise, mentres o compa estaba na cama alcanzando o vixésimo terceiro día de folga de fame.

Por todo canto fixo, optamos por enviarlle nós tamén noso regalo de vinganza. Por suposto, que non se enviou á torre de vidro do Tribunal de Apelacións, dende onde asina, tras o seu escritorito, os papeis xudiciais de merda contra nosxs irmás, coa actitude de mil maxistrados, senón llo enviamos á casa, alí onde se sente seguro. Sabemos que todos estes cabróns, como Mokkas, tras cumprir o seu deber sagrado de encarcerar a decenas de persoas, volven á calor do fogar, finxindo ser esposo digno e bo pai. Así, apuntamos ao obxectivo, localizamos a súa casa e eliximos mandar o paquete bomba a esa dirrección. Desta forma, enviámoslle o resultado das nosas investigacións, asinado pola Conspiración de Células do Lume.

É un feito que se nota unha desvergoña nesta profesión dende hai uns anos. Xuízos farsa, que resultan en penas de prisión de décadas sen probas. Imposición de prisións preventivas consecutivas que privan de liberdade calquera a quen se considere un problema para a policía. E non falamos só dxs guerrilleirxs urbáns. Trátase dunha táctica establecida a través das leis antiterroristas e aplicada agora, de xeito xeneralizado, en decenas de casos diferentes. Responsables desta situación son tamén todxs aquelxs que unha vez excarceradxs se esquecen das grandes palabras de vinganza contra os xuíces e fiscais responsables. Así, pois, os cárceres están cheos de persoas que, aínda que se senten afrentadas polas decisións dos xuíces, nunca transforman o seu desagrado en ira e a ira en acción.

Que este ataque se converta nun convite a máis accións de vinganza para todxs xs que, dentro e fóra dos muros, experimentou a putrefacción das autoridades xudiciais. Non é algo inalcanzable. Hai centos de funcionarios xudiciais. Nin todos se esconden, nin é tan difícil encontralos. Ataquémolos todxs cos medios que poida cada quen. Dende malleiras e ataques incendiarios ata bombas e execucións. Só así poden entender que hai unha guerra. E, se non o entenden, seguro que nos sentiremos mellor ao ternos vingado destes inquisidores da xustiza. En canto a quen está dentro dos muros, a única posición digna ante esta escoura é o desprezo, de todas as maneiras, a esta farsa que chaman lei. Sobre todo, se se trata de prisioneirxs revolucionarixs e xuízos antiterroristas especiais.

Con este ataque, queremos mandar a nosa amizade e respecto a nosxs irmás en América Latina. Aos compas dignos Freddy Fuentevilla, Marcelo Villarroel e Juan Aliste Vega, acusados no Caso Security. Os tres compas participaron na loita armada contra o Estado chileno nas décadas dos '80 e os '90. Agora, encóntranse en prisión, acusados de atracos a bancos e a execución dun poli. Dedicámosllo tamén ao irredutible compa José Miguel Sánchez. Guerrilleiro urbano que continuou a súa loita despois da caída da Ditadura chilena porque, como el mesmo escribe, "non creo na súa democracia".

Tamén ao anarquista vegano, Braulio Arturo Durán González, que se encontra nas prisións mexicanas, acusado de ataques a caixeiros automáticos.

A Hans Niemeyer, acusado de acción subversiva e ataques a símbolos do poder. O Estado chileno impuxéralle o arresto domiciliario. Non obstante, Hans cruzou os límites, escapando á clandestinidade. Desafortunadamente, hai uns meses, volvérono arrestar e encarcerar.

Ao noso irmán Henry Zegarrundo, acusado polo Estado boliviano dos ataques da FAI-Bolivia que tiveron lugar no territorio do país hai algún tempo e ao que trasladaron das prisións a réxime especial de arresto domiciliario.

Ao mesmo tempo, lles envíamos os nosos máis cálidos abrazos a nosxs irmás recentemente excarcerados, Mario López, Iván e Carla. E, por suposto, un enorme abrazo que esconda dos ollos da policía á nosa querida amiga e compa Felicity Ann Ryder, contra a que hai unha orde de arresto en México.

A Internacional Negra dxs Anarquistas de Praxe, a través da FAI-FRI, encóntrase en todas as partes. Axs compas presxs, axs anarquistas en clandestinidade, axs guerreirxs anarquistas das rúas.

Por iso, queremos que a nosa voz e os nosos lumes viaxen ata a outra punta da Terra, ata a afastada Indonesia, reforzando a acción de nosxs irmás das células da FAI alí. Hai pouco, as células da FAI-Indonesia, á parte dos seus ataques contra o sistema, realizaron tamén unha campaña de contrainformación sobre a execución de catro presos ás mans das propias forzas policales. Aos catro mozos presos acusábaselles de ter matado un poli das forzas especiais durante unha pelexa nun bar. Pouco despois de que os encarcerasen, houbo unha redada nocturna das forzas especiais no cárcere no que, con Kalashnikovs, executaron os catro presos na súa cela.

Xs compas de Indonesia non están sos... Todxs xuntxs, anarcoindividualistas, nihilistas, caóticxs, encontrámonos alí onde a nova anarquía se fai praxe. Queremos coñecernos a través das nosas acciónes e experimentar coa difusión da Federación Anarquista Informal. Enganemos ao control policial, fagámonos máis perigosxs, fortalezamos a solidariedade anarquista internacional e ataquemos por ela. Por iso -como o lume nos une- así sentimos tanto a mesma alegría co ataque anarquista coma a tristura polo cativerio ou a morte dun/ha compa.

Antes de pechar, quereriamos dedicarlles unhas palabras a aquelxs axs que o son do ataque lles fai sentir o desexo da acción. Envíamos, pois, un sinal guerrilleira de lume axs compas da ocupa Nadir, que volveu converterse en obxecto da represión. Ante un ámbito no que a praga do reformismo e comunización segue estendéndose ata comelo enteiro, a ocupa Nadir, con todas as súas posibles contradicións, segue sendo recordo perturbador que di: "a anarquía non é un produto en venda nos estantes ideolóxicos dos súpermercados dxs veteranxs do ámbito, senón que é violencia insurreccional e vagabuendeo na rúa... "

Para rematar, sabemos que xs compas de Indonesia se enfrontaron a unha perda hai uns meses. O seu irmán e o noso irmán morreu por unha acoitelada nunha pelexa. A súa perda é a nosa. Por iso, decidimos darlle o seu nome á nosa célula da Conspiración que enviou o paquete ao fiscal especial, como mostra de honra e recordo do compa asasinado...

Hoxe, a Conspiración de Células do Lume rexorde das súas cinzas promovendo o Proxecto Fénix. Novas células da Conspiración están listas para desatar a nova guerrilla urbana anarquista. E se xs anarquistas reformistas nos calumnían dicindo que a nosa mentalidade e método se parecen moito aos da mafia, é porque elxs se parecen, cada día máis, axs hippys esquerdosos...

Cremos células da FAI/FRI en todas as partes para a difusión da nova guerrilla urbana anarquista.

Forza e solidariedade á ocupa Nadir.

Forza e solidariedade axs novxs nihilistas, axs anarquistas de Praxis, axs caóticxs da Negación, ás minorías armadas dxs anarcoindividualistas...

Conspiración de Células do Lume - FAI/FRI Célula Ryo