Ofensiva represiva do goberno contra a Dignidade do pobo

Colamos (traducido) este artigo de opinión de AlasBarricadas:

As dúas manifestacións celebradas antonte en Madrid e en Barcelona remataron sendo disoltas a paus pola policía antidisturbios. Ambas as dúas tiñan motivos diferentes, pero ambas as dúas desafiaban frontalmente o sistema. Unha pedía a renuncia da monarquía, e a outra a retirada de cargos das vinte persoas procesadas polo rodeo do Parlament de Catalunya, de 2011 ademais de contra a Lei de Seguridade Cidadá.

Xunto coas marchas da Dignidade da semana pasada, e as folgas estudantís e obreiras, o que queda de manifesto é que o estado se está a blindar de cara a un aumento e radicalización da protesta social. Os medios de comunicación afíns ao Goberno, preparan o terreo. O problema para eles é que a credibilidade do goberno, e dos seus propios medios de comunicación é tan baixa que non poden ter éxito. O bloqueo informativo féndese. O millón de persoas que se manifestaron o outro día, ou as miles do sábado non poden silenciarse.

O Goberno entrou nunha fase desesperada de intentar desactivar a disidencia, non importa a que sexa. Quérea sacar da rúa, invisibilizarla, illala. Toda persoa descontenta que se manifesta é unha inimiga á que anular á primeira ocasión. E esta medida vaille saír cara. Tenlle que saír cara. Cara, posto que xa non podemos permitirnos seguir aguantando novas derrotas, novos recortes, novas leis represoras. Non podemos quedar de brazos cruzados mentres se arruína o noso futuro e condénasenos por queixarnos.

Agora mesmo a prioridade ademais de organizarnos máis e mellor, pasa por desactivar as medidas represivas que se nos queiran impoñer. Non podemos permitir os ataques á liberdade de expresión, de manifestación, de opinión ou de comunicación. Non podemos permitir o illamento e o esquecemento da xente que foi detida e encarcerada por loitar. Debemos exercitar a solidariedade cos que sexan os nosos compañeiros de loita. Debemos axitar e actuar para estender a concienciación doutros sectores populares que acaben de comezar na loita social. É necesario máis que nunca converter todas as protestas sociais en mobilizacións de masas. É necesario tomar conciencia da necesidade de organización para que o noso movemento poida ser algún día decisivo no curso da vida política e social deste país. A dispersión e atomización fainos débiles, permite que se nos poida illar, dividir e enfrontar.

Este sistema debe caer.