[Chile] Reivindicación Ataque Incendiario a laboratorios da Univ Central de Santiago

Colamos este Comunicado reivindicativo de diferentes accións (queima de laboratoiros da UC, destrucción parcial dun ximnasio,...) durante a Mani "feminista" en Santiago de Chile. Comunicado que reflexiona sobre o porqué atacar unha universiade e mesmo fai unha crítica á propia marcha feminista. Recollido e traducido de Rojoscuro

En vésperas pseudofestivas e marchas convocadas por organizacións amarelas nunca vén mal camiñar camuflado entre a multitude con intencións claras e atinadas: quebrantar a orde cidadán da protesta pacífica e inundar a paisaxe coa nosa mellor arma como individualidades anárquicas: A Revolta.

O día 7 de marzo de 2014 fronte á convocatoria de organizacións "feministas" ou como queira que se chamen á marcha polo día da muller, un grupo de individualidades decidimos cargar no noso corpo 5 litros de gasolina e camiñar veloces fronte ao triste percorrido da marcha, ao chegar ao Parque Almagro comezaron as escaramuzas, as cales ao comezo dos disturbios levaron consigo á destrución parcial dun ximnasio PacificGym, marca de ximnasios que, hai dous anos aproximadamente, lanzara a un dos seus gorilas-gardas sobre un encarapuchado de non máis de 14 anos nos arredores do ximnasio de Irarrazabal con a Av Italia, daquelas o porco-garda (perdón aos porquiños de verdade) tomara ao mozo e rompéralle a cabeza contra o chan, deixándoo inconsciente na beirarrúa, e o ximnasio non emitira testemuño ningún... e bo, á parte de ser un centro da estupidez humana e piar da perspectiva do corpo como un ben mercantil, como encarapuchados anti-sistémicos tiñamos esta pendente como algo case persoal, sen despolitizar a acción.

Pasados os 40 minutos de disturbios decidimos abalanzarnos sobre os ventanais da Universidade Central xunto a unha turba de carapuchas, os cales rebentaron os seus vidros e foi aí cando procedemos a regar, coa gasolina que traiamos, cara a dentro de dous laboratorios que daban cara á rúa no medio do enfrontamento coas forzas policiais, lanzamos un inflamante caseiro cara a dentro e como consecuencia estes laboratorios quedaron completamente incinerados despois de 20 minutos aproximadamente de incendio e os policías cunha razón máis para que os reprenderan despois desa espléndida noite de disturbios, molotovs e policías lesionados.

Por que atacar unha universidade? Bo consideramos como célula, a universidade, como un campo mais de concentración cidadá, a cal é fundamental no proceso de aliñamento e integración das persoas a unha vida de escravas, coa única diferenza de que nestas institucións se fabrican arrogantes lacaixs con prestixio ou esclavizadores. A Universidade, ao longo da historia da civilización post-moderna, último bastión desta triste cadea de erros humanos, non foi máis que o criadeiro para poderosxs e executorxs da perpetuación dunha sociedade que non ve na vida máis que un variado e amplo mercado. É un dos principais piares na manutención da perspectiva de traballo asalariado como única forma de existencia humana, e para concluír esta breve aclaración, este "importante paso" na vida dun/unha mozo/a, está no ideal cidadán de: crianza - xardín de infancia - colexio - universidade - prestixio - familia - éxito - morte... e como seres anárquicxs en contra de toda autoridade e forma de dominación nos opoñemos con paixón e afouteza a esta secuencia domesticadora e perfectamente reiterada e bo por iso non nos parece desatinado como algúns pseudocríticos postulan incendiar ou esnaquizar un colexio, unha universidade ou calquera centro de estudos do capital.

Con respecto á marcha "feminista": ¡Morte aos xéneros sexuais, nin homes, nin mulleres, nin machistas, nin feministas!!!

Con pena e rabia, máis rabia que pena recordamos co noso corazón saíndose pola boca e as bágoas cegando ás veces a visual a Sebastián Oversluij "El Pelao Angry" morto en combate o 11 de decembro de 2013 ao irromper nun banco estado cunha sub metralladora, co fin de asaltalo, recibindo 6 disparos percutados polo bastardo garda William Vera.

Compañeiro Hans Niemeyer preso en Santiago, $hile presente!

Compañeirxs Monica Caballero e Francisco Solar, presxs en Zaragoza, España presentes!

Compañeira Sol presa en Santiago, $hile presente!

Compañeiros Nicola Gai e Alfredo Cospito presos en Italia presentes!.

Compañeiros Alfonso Alvia e Hermes Gonzales, presos en Santiago, $hile presentes!

Un bico e un saúdo anárquico a todxs xs presxs e compañeirxs de mortxs da guerrilla na rúa anarquista do mundo e un chamado a saír ás rúas con gasolina, molotovs, "miguelitos", coitelos, pistolas, fusís, explosivos, etc... para declararlle dunha vez por todas a irreversible e convencida guerra os estados e toda autoridade.

Cara á guerra social-antisocial onte, hoxe e mañá, ata o estoupido!!!!

colado e traducido x eDu