Moi interesante tese de grado de Licenciatura en Antropoloxía Social de Francisco Solar Domínguez, detido polo "Caso Bombas español"

Rastreando pola rede atopamos a tese de licenciatura de Francisco Solar na Universidad Academia de Humanismo Cristiano de Santiago de Chile presentada en 2007 con o título "RESISTENCIA AL INTERIOR DE LA CÁRCEL DE ALTA SEGURIDAD: LA IDENTIDAD EN EL KOLEKTIVO KAMINA LIBRE". Colamos (traducido) parte do seu resumo e convidamos a sua leitura à ìntegra neste enlace. Ademais colamos, tambén traducido e prokurando respeitar a sua pekuliar grafía, o seu anexo 2 con o titulo "A LUITA ADENTRO E AFORA" asinado en marzo de 2003 polo KKL onde un dos seus membros fai un paralelismo entre escola e cárcere.

Un traballo de investigación focado en lograr comprender a identidade dun grupo de cinco presos políticos, recluidos por máis de 11 anos no Cárcere de Alta Seguridade (CAS) de Santiago, o Kolektivo Kamina Libre (KKL). Esta particular agrupación formouse no interior de dito penal, con o claro obxectivo de acadar a excarceración, o que se materializou a fins do ano 2003, cando o seu derradeiro integrante saira en liberdade, o que representou a fin do grupo. Ese cárcere (CAS) albergara, dende 1994, muitos prisioneiros políticos provintes de todas as organizacións político–militares existentes en Chile, como o MIR, FPMR e MAPU LAUTARO, quen, na sua gran maioría, continuaron militando en ditas agrupacións no interior do penal. Non tanto, houbera quen non seguiran permanecendo nestas, como foi o caso dos integrantes de KKL. Estes ingresaron en prisión como militantes de MAPU LAUTARO, para despois deixar de selo por causas e motivos que se describen e analizan no desenvolvimento desta investigación.

A LOITA DENTRO E FÓRA

Ás veces a nosa mirada e nosa opinión estréitanse a tal punto ke o egoísmo individualista impídenos ver máis alá, situarnos no lugar da outra persoa, komo un exercicio de solidariedade no sentimento, ou sexa pensar, por exemplo, kómo sería se a min me tokara kaer en prisión?

Bon, estas letras son algo así komo un pensamento en voz alta ke pretende ser kompartido para ke se komprenda algo máis do ke sucede no interior das prisións kando, se supón, hai demokracia e este sistema de goberno é o ke impera en gran parte do planeta. Non está demais dicir ke estas palabras se eskriben a través do puño revolucionario dun prisioneiro polítiko, en Chile, os primeiros días de marzo do 2003.

Rekordando o ensino eskolar da diktadura na ke fun kriado, o elemento principal ke guiaba toda a entrega de información, á ke chamaban edukación, non tiña outra finalidade ke konstruir suxeitos ke respectasen a autoridade en todo momento e en todo lugar e por iso había ke levantarse kada vez ke algún adulto entraba á sala de aulas, formar en fila, tomar distancia, kantar a kanción nazional kon a man no korazón, asumir komo lei o dito polo-a profesor-a e, komo, non ser en extremo submiso e obediente para gañar o título de alumno exemplar aunke moitas veces non tiveses boas notas.

Os malos alumnos eran akeles ke só facían desorden e por elo entendíase kalker axión ke non kumplira kon a disciplina imposta polo kolexio e nelo podía konsiderarse falta grave kontradecir a un profesor ke estivera dicindo mentiras komo as ke están eskritas nos
libros de historia e son parte da edukación ke se entrega en Chile. Deste xeito, por exemplo, e na medida ke fomos krecendo, máis dalgunha vez logramos sentir a rutina do kolexio kase komo a rutina dun kárcere aínda ke nunka tiveramos estado nunha, desas de verdade.

O Kárcere ten por finalidade a destruxión das persoas, a anulación total da súa individualidade, a atomización de as súas paixóns e por sobre todo konvertir ao ser humano nun ente estadístiko axustado á norma, respectuoso desta ao punto de facer krecer un karceleiro dentro da súa mente ke reprima e kastigue o potencial liberador ke todas e todos levamos dentro. A exkusa é a rehabilitación e baseándose neste kriterio definido pola autoridade (sikólogos, asistentes sociais, karceleiros, profesores, avogados, xuíces) multidisciplinaria é ke se favorece a persoa enkarcerada kon os beneficios ke a lei, o estado de dereito, ou mellor o devandito estado de "desfeito", outorga.

Ken decidimos aplikar a violencia revolucionaria para kombater por unha mellor vida e en kontra dos rikos e por as cirkunstancias desta opción estamos en prisión, tendemos a ter elementos en komún ke nos identifikan independente do lugar xeográfiko en ke nos enkontremos.

As ideas. Estas non ten fronteiras e superan as limitacións máis inkreíbles e komo teñen un sustento komún, no sentido da vontade, de kerer mudalo todo, de optar sempre kon e por unha visión kolectiva das kousas e da vida é ke é posible esta vinkulación entre, por exemplo, as e os prisioneiros polítikos komunistas ke hoxe manteñen unha folga de fame en Turkía dende hai máis de dous anos e as e os prisioneiros Anarkistas do movemento New Afrikan rekluidos nas horrendas kárceres iankis e destes kon as e os kompañeiros antifascistas prisioneiros no estado español dende hai máis de vinte anos; ou as e os maoístas nos kárceles do Perú, kon as e os peñi e lamngen Mapuche enkarcerados no seu propio territorio
polo estado chileno. Salvo as diferenzas en torno a identidades e proxektos específikos, ke ás veces non son menores, igual podemos sinalar ke as ideas de liberación, nalgunha parte do kamiño nos xuntan máis ke nos separan e por aí hai ke entender akela vinkulación da ke agora falamos: a kondición de reféns do kapital neoliberal transnazionalizado, verdadeiro karcereiro da humanidade.

Decisión de loita. Este é outra karacterístika vital para saber ke nos referimos a persoas ás ke as ideas ke as akompañan non están só sobre papeis ou aburridos debates intelektuais para satisfacer o ego individual de ken sabe máis senón ke se expresan radikalmente a través da axión konkreta para destruír a orde social ke nos oprime e ke ten, kada día, máis intrinkados mekanismos de poder e kontrol ke a simple vista son difíciles de kaptar. Por iso hai un océano de distancia entre akeles ke por moda se din anarkistas e akumulan edicións de lindos libros nas suas bibliotekas sen romper xamais a fronteira da legalidade kon akela xente ke arrisca o seu pelello atakando bankos, á policía, facendo sabotaxe kalkulado, rekuperando diñeiro para fortalecer o kontrapoder klandestino komo unha ferramenta real da organización proletaria ke buska hostilizar aos ke día a día nos violentan kon leis, kon a ekonomía, kon a diktadura do traballo e a merkancía. Non é o mesmo falar de Revolución Social ke dispoñerse kotidianamente a traballar por ela asumindo todos os riscos ke isto implika por iso é imperativo entender ke son o exemplo e a práktika os ke falan máis ke mil
argumentos.

Volvendo atrás, o kolexio ké ten ke ver en todo isto? Moito, pois representa, komo a prisión, unha institución total kon regras, disciplina e sistemas de kontrol para anular a individualidade no sentido kolektivo e dispoñela e orientala para producir kon ela a mellor e máis disciplinada forza laboral do futuro, sen konsciencia da sua kondición de klase e absolutamente apegada a leis de todo tipo ke moldean ao cidadán, definición ke intenta igualar ficticiamente a un habitante de Lo Hermida kon un de La Devesa, kreando a ilusión de ke todas e todos somos iguais en deberes e direitos... onde viron tal!!

Polo tanto loitar hoxe por realizar os nosos anhelos dunha vida en komunidade, máis armónika kon o noso ámbito natural, en definitiva pola Revolución Social implika kombater ao sistema de ensino burgués ke no s imparten nos kolexios konstruindo nosas formas de autoedukación paralelas. Traballar kon as nosas nenas e nenos fortalecendo a sua consiencia krítika e kon ela a súa autonomía de seguro nos posibilitará aniñar kon máis forza os xermes de resistencia á kondición de eskravos do salario ke hoxe ten a nosa xente porke din ke "non hai outra pa' subsistir". Así mesmo na unidade de as e os marxinados do sistema; rompendo kon as falsas separacións ke nos impoñen komo ke as e os Punkys ódianse kon as e os rapeiros; ou ke a xente de tal vila non pode verse kon a doutra porke pelexan. Buskar a ruptura dos guetos nos ke o sistema nos kere ver é gañar en posibilidades para rekuperar a forza organizada ke fai ke as e os pobres se rebelen para facerse libres e fortes.

Loitar na prisión porke se respécte a nosa integridade e dignidade de seres humanos; usar o tempo de encerro para manterse vivos e aktivos komo revolucionarios estudando, achegando kon a experiencia, aprendendo das e os ke luitan hoxe fóra; foi, é e será a nosa opción pero tamén unha misión porke deixar de achegar kon noso gran de area implika dalos no gusto aos karcereiros, pois eles kérenos derrotados, preokupados de bobadas e non do ke sempre temos feito: participar dalgún xeito na militancia Subversiva de Loita Popular.

Este convite ke facemos non é novo nin orixinal, porke o fixeron outras persoas antes e fixémola sempre ke puidemos e por suposto ke seguiremos facéndoa: Resistir á opresión kotidián kon organización no kolexio, na universidade, na poboación, no traballo, na rúa, no kárcere e en todos lados; koñecer das historias de loitas ke se deron antes, kando nosos vellos e vellas poboaron as cidades víndose do kampo ou kando se loitou na diktadura porke sen memoria non hai historia e esta é fundamental para dar volta a tortilla, para rebelarse e vencer.

A loita está chea de derrotas, non obstante estas non fan máis ke fortalecer ás mulleres e homes, novos, e vellos ke pelexaron en kontra dos rikos e é nos escenarios máis adversos onde a forza profunda da vida se fusionou kon as esperanzas de liberdade para krear unha vontade kolektiva de kambio radikal. Non hai konstruxión sen destruxión e nisto estamos, aínda ke pase o tempo e os poderosos krean ke venceron non se darán konta kando de todos lados saiamos para tomalo todo, para reivindikar ás nosas e aos nosos kaídos e para vivir en komunidade komo sempre kixemos.

NON TEÑAMOS MEDO DA DESTRUXIÓN VIOLENTA KE POIDA XERAR A NOSA REVOLUCIÓN SOCIAL!!
MENTRES EXISTA MISERIA HABERÁ REBELIÓN!!

En Kociencialerta, Marzo 2003.

(Trad eDu)