[Comunicado Chile] PERSECUCIÓN IDEOLÓXICA, MONTAXE E REPRESIÓN.

Reproducímosvos un comunicado que se está a difundir dende o Centro Social Autónomo cueto con Andes a raiz dos acontecementos que tiveron lugar no seu centro social dentro dun marco fortemente represivo para o movimento anarquista e ainda máis acentuado dende que naceu o espectáculo mediático do "Caso Bombas", do cual foron encarceradxs compas que levan dende o pasado 21 de febreiro en folga de fame.
Solidariedade cos compas presxs de Chile!!!
E xa sabedes, a difundir...

Realizamos este comunicado a partir da necesidade de denunciar os feitos e sucesos ocorridos ao redor desta casa-centro social e as persoas que viven, participan nel ou o visitan. Todo isto no marco da arremetida represiva emprendida polo estado en contra de persoas, colectivos e espazos situados e activos en antagonía co sistema capitalista e as súas lóxicas coercitivas, que hai pouco menos dun ano deixou ver o seu rostro co mediático e teatral “Caso Bombas”, pero que ven desenvolvéndose sistematicamente hai varios anos en contra do mundo libertario, anarquista e antiautoritario.



O 14 de agosto de 2010, nun operativo policial-televisivo denominado “operación salamandra”, que contou cun despregamento simultáneo en Santiago e Valparaíso, resultaron encarcerados/as 14 compañeiros/as acusados de formar parte dunha asociación ilícita terrorista que pon bombas, segundo a fiscalía, a cargo de Alejandro Pena. Esta sería unha organización xerarquizada, que tería lideres determinados pero que –paradoxalmente -funcionaría cun sistema “democrático” no que por baixo destes supostos lideres estarían todos os demais acusados ordenados de maneira horizontal, tese que contrasta fortemente coa das autoridades anteriormente a cargo do caso, para as que existía unha imposibilidade de obter resultados xa que, segundo elas, os grupos “supostamente” responsables son grupos sen xerarquía, lideres nin orgánica determinada.



Aplicando a lei antiterrorista, herdanza da ditadura militar de Pinochet, o estado e a fiscalía poden facer uso de figuras como a presunción, declaracións de testemuñas sen rostro, intervención á privacidade das persoas investigadas (escoitas telefónicas, monitoreo de correos electrónicos) e solicitar o encarceramento preventivo dos/as acusados/as polo período que dure a investigación. Neste caso, despois de máis de 4 anos de indagatorias os únicos resultados arroxados son a detención de 10 das\os 14 compañeiras/os, sen respeitar o principio de inocencia e sen probas dabondo para procesalos, razón pola cual a fiscalía solicitou 6 meses máis de investigación, que á data traducíronse en xa case 8 meses de prisión preventiva e, recentemente hai unhas semanas cos/as nosos/as irmáns/as nunha folga de fame líquida fai máis dun mes, lógrase o peche desta.



As probas coas que contan son, por dicir algo, débiles e inconsistentes: escoitas telefónicas triviais, fotos de amigos camiñando pola rúa, literatura política, afiches, panfletos, supostas “probas científicas” ou “trazas”. A fiscalía e os xuíces consideran que estas serían probas suficientes para manter en prisión preventiva e en condicións extremas de peche a 10 do/as acusados/as e por riba a fiscal Pena ameaza, a través da prensa oficial, que presentará 794 testemuñas (dos cuais 4 son “testemuñas reservadas”), 221 peritos e 6.744 evidencias materiais, documentos e informes periciais. Se sumamos ao anterior o perfil construído e estereotipado pola prensa masiva; canles de televisión como Megavisión, Canle 13 e diarios como A terceira e O Mercurio criminalizan a persoas que viven ou frecuentan casas okupas e centros sociais/contraculturais, que visten dunha forma, que escoitan determinados estilos musicais, que participan en colectivos anticapitalistas, que se autodefinen como anarquistas ou antiautoritarios, etc. E, se a todo isto ademais lle engadimos a directa relación que quedou ao descuberto entre o ministerio do interior, a fiscal Pena, as policías e os medios de comunicación, temos como resultado unha persecución por parte do Estado, case no conxunto dos seus dispositivos, en contra de grupos e individualidades rebeldes e críticas, activas, mobilizadas e que fan da súa vida unha loita pola liberdade.



Cremos que todo este aparato mediático, xurídico e policial é parte dunha montaxe creada polo poder para perseguir e amedrentar a quen tomen un posicionamento antagónico fronte ao seu modo de rexer a vida, contra calquera que alce a voz e avance na construción e o intercambio de ideas e accións críticas no camiño da deconstrucción dos valores e a moral que a cultura hexemónica impuxo sobre os nosos corpos.



Denunciamos a fustigación policial que vivimos cotidianamente ao saír da nosa casa, con vixianza encuberta -pero non invisible-, con controis de identidade constantes ás\aos compañeiras/os que habitan e/ou visitan o espazo. Sendo xa, case, algo común que de chegada ou de saída te deteñan prepotentemente os carabineros de chile e te obríguen a identificarte, te fagan preguntas e, se se lles dá a gana, te leven sen razóns para realizarte o control na comisaría.



O Centro Social Autónomo Cueto con Andes é un espazo comunitario e aberto no que converxen diversas organizacións e individualidades para desenvolver iniciativas de carácter social, político, artístico, educativo e de autoxestión, sempre direccionados cara á propagación da crítica ao sistema capitalista e as relacións sociais de autoridade e poder que nel se promoven.

Nesta casa desenvólvense diferentes instancias, todas sen fins de lucro; realízanse obradoiros gratuítos, funciona a biblioteka comunitaria e barrial “Punky Mauri”, a Canle Barrial 3, créanse redes con medios independentes, con colectivos Hip-Hop, con organizacións en poboacións, estudantís, con compañías de danza, teatro, músicos, artistas visuais, etc. E, simultaneamente, é un espazo habitacional no que residimos persoas con diversas ideas, que desenvolvemos distintas actividades (artísticas, sociais, políticas) e labores (estudantes, traballadores) e que mantemos o espazo de maneira colectiva e independente.



Somos individualidades críticas cos modelos usados polas institucións para narrar o que elas chaman a Historia, na que só contan a verdade dos poderosos, que silencian ou omiten a resistencia, a loita contra a opresión, que encobre os crimes cometidos polo estado e mantén ás persoas na ignorancia e o descoñecemento acerca de como se desenvolveron os acontecementos no tempo, dos intereses que hai detrás da política e da submisión da vida ás necesidades do sistema económico.



É por iso que tomamos a palabra e pronunciámonos para denunciar unha persecución ideolóxico-política que, coa desinformación e o silencio da opinión pública, ten a 10 persoas concientes e activas no cárcere e, ao mesmo tempo, hostiga aos seus próximos/as, buscando atemorizar e anular calquera signo de solidariedade.



Queremos deixar rexistro fronte a todos e todas quen teñan acceso a este documento que nos últimos meses fomos testemuñas e protagonistas dun constante clima de vixianza, seguimento e amedrentamento por parte da policía ao redor do Centro Social Autónomo Cueto con Andes. Notamos como funcionarios de civil obsérvannos (os/as mesmos/as veciños/as do barrio son testemuñas e achegáronse a nós para denuncialo) e séguennos cotidianamente. Vimos, ademais, como nalgunhas instancias de traballo social que realizamos no barrio, como o é a Feira do Trueke na Praza Yungay, carabineros chegou violentamente a obrigarnos que rematemos a actividade, cortando a luz da praza e ameazando con traer ás forzas especiais para dispersar aos/as veciños/as, compañeiros/as e nenas/os que participaron da xornada.



Xunto con todo isto, ocorreu outro feito que nos chamou a atención e que cremos necesario mencionar. Hai uns meses foi achado fóra da casa, xusto en fronte da porta, un estraño bolso dentro do cual compañeiros/as atoparon dous extintores. Por sorte nese momento apareceu o personaxe que os deixou aí: un suxeito con aparencia de esmoleiro, ao que ninguén lembraba ver polo sector e increpóuselle rapidamente para que retirase o bolso da entrada da casa.



Facendo este comunicado non pretendemos victimizarnos nin, de ningunha maneira, reclamar ou pedir algo ás autoridades. Vemos claramente as intencións coercitivas destas prácticas e comprendemos isto como parte dun enfrontamento permanente e explícito entre os gardiáns da orde dos ricos e os que non aceptamos estas condicións de dominación e nos rebelamos dende distintas frontes de acción, creación e propaganda.



Somos un espazo solidario coas/os compañeiras/os presos/as políticos/as encerrados/as e acusados/as de conformar unha inexistente asociación ilícita terrorista e cremos firmemente en que todo isto é parte da montaxe a cargo de Rodrigo Hinzpeter e Alejandro Pena, en complicidade coas policías e os medios de comunicación masivos.



BASTA DE FUSTIGACIÓN POLICIAL



LIBERDADE Aos\AS PRESOS/AS DA MONTAXE “CASO BOMBAS” EN FOLGA DE FAME DENDE O 21 DE FEBREIRO



FIN Á LEI ANTITERRORISTA



Centro Social Autónomo Cueto con Andes

Abril 2011