31 ene 2012

Panfletos Anónimos a favor da Incineradora e do Alcalde do Irixo

Há vezes que a melhor publicidade vem da mão do anonimato. A mim isso de enorgulhecer-se do alcalde porque nom lê livros é do milhorinho que tenho lido (além doutras barbaridades do panfleto). Há quem já saiu a qualifica-lo como cacicada, mas eu acho que poida que seja mais umha humorada retranqueira. Leer más...

Sabotaxes ferroviarios polos presos en loita (Galiza)

Segundo o reivindicado por dous comunicados aparecidos onte no "GalizaIndymedia", na madrugada do pasado luns producíronse varias sabotaxes en vías ferreas galegas. A motivación semella ser a solidariedade coa campaña contra os malos tratos nas cadeas que máis de 70 presos sosteñen en todo o estado (info da campaña neste mesmo blog aquí, aquí, e aquí).

Aquí tedes os dous comunicados (orixinais en IndymediaGaliza aquí e aquí):

Sabotaxe Solidario (subido ó CMIGaliza por "Solidarias en loita")

Na madrugada do luns 30 de xaneiro solidarias cos presos en loita bloquearon as vias dos trens vigo-santiago-coruña e vigo-ourense-monforte.
O sabotaxe consistiu en cun cable de cobre facer contacto nos 2 railes do tren provocando un leve cotocirciuto que bloquea os semaforos ante un sinal de posible perigo nas vias. Que coñezamos houbo atrasos de 30 minutos.
Todos os dias 1 e 15 de cada mes nosos compañeiros presos levan a cabo accións para denunciar a situación de impunidade á que se ven sometidos.
Contra a tortura ylos malos tratos, pola destrución das carcerles e da sociedade capitalista.
SOLIDARIAS EN LOITA


sabotaxe solidario II parte (subido tamén ó CMIGaliza por "solidaridade rebeldes en loita")

Noutro tramo da linha do tren Vigo-Compostela-Corunha, foi barricada a base de neumaticos ardendo.
Que pensaban que a sua prepotencia, autoridade e palizas ian quedar impunes?

Temos declarada unha guerra contra o estado, tanto dentro coma fora, está é unha loita pola dignidade, contra a sumisión dunha vida miserable e servil, porque non vai a haber nengunha agresión sen resposta.
barricamos o dia 30 varios puntos da linha Vigo-Compostela-Corunha (renfe é o estado), mediante varios sabotaxes (o anterior e mediante barricadas de neumaticos)

Que volvan os motins, pola rebeldía e a revolta
Leer más...

30 ene 2012

Unha marcha contra a incineradora do Irixo reúne a miles de persoas

Sobre 7000 persoas invadiron o Carballiño para protestar máis unha vez contra o proxecto da incineradora do Irixo. Baixo o lema "Non envelenedes a nosa terra nin o futuro", os viciños do Irixo volveron mostrar a súa frontal oposición ao proxecto. Leer más...

Redada e detencións en Italia contra o movimento No TAV

Na mañán do pasado xoves 26 de xaneiro, a Policía Italiana entrou en casas particulares e centros sociais en máis de 15 provincias do país. Esta manobra represiva, baixo o mando da Fiscalía de Turín, está dirixida contra o movimento NoTAV, que se opón a construcción da liña de alta velocidade entre Italia e Francia, concretamente polos feitos de xullo do ano pasado, despois do desaloxo da República Liberada da Madalena, no contexto dunha multitudinaria manifestación, na que moitos policías resultaron feridos.
Hai polo menos máis de 30 persoas en prisión, e outras tantas baixo diferentes medidas cautelares.
A tudo isto, também devemos agregar o arresto dum compa Alessio del Sordo, o luns desta semana, também em Turín.
Aquí abaixo hai algunhas dirección e nomes dos detidos:


TURÍN - Carcere Lorusso Cotugno – via Pianezza 300 – 10151 Torino
Gabriela Avossa
Matteo Grieco
Giorgio Rossetto
Giuseppe Conversano
Jacopo Bindi
Luca Cientanni
Tobia Imperato
Federico Guido
Michele Del Sordo
Mario Nucera
Guido Fissore trasferito ai domiciliari
Maja è stata trasferita ai domiciliari
Fabrizio Maniero (irreperibile)

* * *
MILÁN – Carcere San Vittore – Piazza Filangeri – 20123 Milano
Maurizio Ferrari
Niccolò Garufi
Kalisa Lorenzo Minani
Marcelo Jara (irreperibile)
Filippo Marco Baldini (irreperibile)
* * *
ROVERETO – Casa Circondariale – Via Prati 4 – 38068 Rovereto
Juan Antonio Sorroche
* * *
PISTOIA – Casa Circondariale – Via dei Marcelli 13 – 51100 Pistoia
Antonio Ginetti
* * *
ASTI – Casa Circondariale Località Quarto Inferiore 266 – 14030 Asti
Samuele Gullino
* * *
ROMA – Carcere di Rebibbia – via Majetti 70 – 00156 Roma
Damiano Calabrò
* * *
PADOVA – Casa Circondariale – via Due Palazzi 25a – 35100 Padova
Zeno Rocca
* * *
PALERMO – Non sappiamo se sia recluso
Nicola Arboscelli
* * *
GÉNOVA – Carcere di Marassi – Piazzale Marassi 2 – 16139 Genova 
Gariele Filippi 
Leer más...

[Audio] Roda de Prensa FIES: Tortura Branca nos Cárceres

ESCUITAR CONTIDO COMPLETO DA RODA DE PRENSA

A artista Núria Güell presentou o día 25 de xaneiro o seu proxecto “Aplicación legal desplazada #3: F.I.E.S.” no espacio Off Limits de Madrid. No acto estivo acompañada por Amadeu Casellas –ex-preso F.I.E.S. e militante anarquista- e Jorge del Cura -Portavoz da “Coordinadora para la Prevención de la Tortura”-. O traballo é resultado dunha campaña cultural de “escritura criativa” entre a artista catalana e máis de medio centenar de presos sometidos a régimen F.I.E.S. de aillamiento especial, vigente nos cárceres españois pese á sua inconstitucionalidade. As suas testemuñas están recollida na página web http://www.acvic.org/fies/.

Na nosa sociedade democrática e de direito, o progreso deixou intacto o sistema carcerario herdeiro do franquismo. En 1991 engadiuse o régimen F.I.E.S. (Ficheros de Internos de Especial Seguimento, Instrucción 21/96), que emprega medidas de aillamiento total às que son sometidos os presos “inadaptados e conflictivos”. Despois de muita presión legal, o Tribunal Supremo declarou o régimen F.I.E.S. nulo de pleno direito. Non tanto, a Dirección Xeneral de Instituicions Penitenciarias dictou unha nova Instrucción, a 6/2006, que baixo a rúbrica “Protocolo de actuación en materia de seguridade”, reproduce literalmente a Instrucción 21/96. Esta última era de novo ilegal, dado que omitía os direits dos presos sen respeitar o estabelecido pola Constitución Española, o Regulamento Penitenciario nen a LOGP (Lei Orgánica 1/1979, de 26 de setembro, Xeneral Penitenciaria). Finalmente, no pasado 15 de abril de 2011, o Ministerio do Interior, acatando a sentencia do Alto Tribunal, modifico ualguns apartados do Regulamento Penitenciario e, con o Real Decreto 419/2011, legalizou de novo o F.I.E.S.

Psiquiátricos clínicos consideran que as normas que regulan istos regímenes de aillamiento son medidas de tortura branca, dado que someten aos reclusos a privación sensorial, monotonía estimular e perda de contraste con a realidade. Según os expertos, istos métodos aseguran un dano emocional que inevitablemente é xerador dun intenso sofrimento e un deterioro do suxeito. A través da represión, bloquean a mente do recluso, neutralizan o espíritu reivindicativo do mesmo, a sua conciencia, afectando o seu sistema nervioso ata lograr a sua anulación efectiva. Son estratexias que conlevan un longo proceso de despersonalización, onde a condición de ser pensante termina torturándote.

En muitos casos, son os proprios presos F.I.E.S. quen se revelan, reclamando os seus direitos aos carcereiros, funcionarios do Estado que aplican disciplina a través da represión e que, segundo testemuñas internas, “non podes denunciar porque as represalias son piores”. Este sistema de disciplina está estructurado de maneira que condena ao recluso à vulnerabilidade e à indefensión, dado que o proprio maltratador é quem debería tramitar a sua propria denuncia. A artista Nuria Güell ve este sistema como “macabro e obsoleto, que provoca odio, frustración e morte ao suxeito, en vez de propiciar a suposta reinserción que incríblemente o xustifica”. Así, o proxecto da artista catalana visibiliza declaracions en primeira persoa como a seguinte: “(…) golpeaballe unha outra vez, levantaballe a cabeza e empotrabansela contra oo chan, podía facerlo porque Ramón xa estaba esposado de pes e maos. Ainda con as cámaras de seguridade, fan o que lles peta, dado que logo borran o que lles interesa. (…) A min torturaronme psicolóxicamente ata o ponto de terme cortado as veas (…)”.

Dossier FIES para a prensa:
Colado e traduzido de alasbarricadas
Leer más...

Disturbios en Oakland tras dun intento de Okupación(E.E.U.U.)

O intento de okupación dun edificio por parte do movemento "occupy oakland", o pasado 28 de xaneiro, remata cunha batalla campal entre policías e manifestantes. A protesta saldouse con máis de catrocentos detidos, destrozos dentro do concello da cidade californiana e duros combates nas rúas contra as forzas de seguridade, desbordadas por máis dun millar de manifestantes provistos de escudos que desafiaron os gases lacrimóxenos, as pelostas de goma e as granadas "flash bangs" para respostarlles con pedras e bengalas ós antidisturbios.
A intención da protesta era a de okupar un edificio público en desuso para convertilo en centro social, nembargantes a policía impediu a okupación así coma os plans alternativos. Foi por iso que a protesta trasladouse ó concello da cidade onde algúns activistas causaron destrozos e incluso prenderonlle lume a unha bandeira americana.
"Okuppy Okland" xurdiu na bahía de San Francisco á calor do movemento "Okuppy Wall Street". Semella que estes indignados norteamericanos non teñen os mesmos escrúpulos no uso da forza que os seus homólogos ibéricos.

Nós atopámo-la nova na páxina en inglés anarchistnews.org (aquí) e a completamos con información do Indymedia da Bahía de San Francisco (aquí), do Occupied Oakland Tribune (aquí) e da prensa comercial Ianki.









Leer más...

28 ene 2012

¡E outro ano máis! Chegan as multas pola última Marcha a Teixeiro

Hai tradicións que nunca se perden. Cando chega o nadal non só o turrón volta ó fogar, tamén voltan as multas da marcha á prisión de Teixeiro. Os simpáticos picoletos, tan entrañables coma unha lobotomía sen anestesia, xunto co seu “capo” o delegado do goberno, sempre nos alegran o nadal cunha boa ristra de multas para todos aqueles que osamos cometer a terrible impertinencia de solidarizarnos coas persoas presas.

Mira que este ano puxémosllo difícil, pois desta vez todo foi conforme á lexislación e a normativa establecida: comunicamola a tempo á subdelegación do goberno, non prendemos antorchas nen bengalas, non tiramos ningún petardo (dende dentro da manifestación, porque uns completos descoñecidos sí que lanzaron foguetes por sitios aledaños, ¡mal! anónimos descoñecidos ¡Moi mal!), non interrumpimos o tráfico nin camiñamos de noite pola calzada… aínda así os simpáticos beneméritos atoparon o xeito de calzarnos a todos esa sempiterna “receta” sen a cual as marchas a Teixeiro xa non serían o mesmo. ¿Cómo? vos preguntaredes, pois moi sinxelo ¡con multas de tráfico!

Pois sí queridos lectores, cando o código penal quedase corto o código de circulación é a solución: 80 pavos de ala por “estacionar el vehículo dentro de la parte transitable del arcén en vía interurbana”. Toma Jeroma! Non son os trescentos napos ós que nos tiñan acostumados, pero, dende logo, hai que recoñecerlles a súa capacidade para a sanción creativa. Claro, coma algún dos coches non estaban completamente metidos nos toxos e parte dalgunha roda pisaba algún centímetro de arcen ¡pois multas pa todos!

O ano anterior foron 60 multas por desordes graves, o anterior a ese sumáronse ás multas os pinchazos de máis de 20 rodas dos coches dos asistentes, un ano atrás, aínda que poucas, tamén caeron recetas… ¡acaso pensábamos nós que por un “quitamealláesaspajas” como legalizar o evento íamos ficar de rositas! Infelices, si é que as veces de tanto escoitar o discurso dos indignados case nos cremos iso da democracia. Menos mal que están os beneméritos, xunto cos seus cabecillas os políticos, para poñer as cousas no seu sitio. Aquí as legalizacións pásanas polo forro do tricornio. Os que están na cadea algo farían e se queres protestar pois en vez de a “Kas Laranxa” votas a “Kas Limón”.

O máis curioso de todo é que cando aparcábamos os coches a ningún dos numerosísimos “picolos” que alí se atopaban se lle ocorreu advertirnos de que infrinxíamos norma algunha, nin sequera cando algún compañeiro preguntoulles ó respecto; tampouco sancionaron alí a ninguén, nin nos fixéron firmar nada, nin colocaron papel algún nos parabrisas; nin sequera pasou ningún garda anotando as matrículas (pois as deberon de sacar das grabacións); así que, polo que se ve, a ocurrencia debeulles vir máis tarde ¿falando co delegado do goberno, quizáis?

Gustaríame saber a cantos paisanos con terreos pola zona, a cantos cazadores ou senderistas multaron estes xusticieiros enmascarados (pois moitos levaban a braga tapándolles a cara) por similares infraccións. Imaxino que a astronómica cifra ascenderá a entre cero e ningún.

O peor de todo é que non podemos asegurar que a cousa fique aquí, polo que nós sabemos aínda poderían chegar outras sancións polas máis variadas acusacións (¿exceder os decibelios co megáfono? ¿levar cans sen correa?¿tirar colillas ó chan?) os senderos da benemérita son inescrutables e nunca podes subestimar o poder da mala leche.

Pero temos que estar agradecidos, pois os desvelos que estes suxeitos tómanse para facernos dano é proba do odio que nos teñen; odio do que espero sempre sexamos acreedores pois o levamos coma unha medalla, sacando peito e coa cabeza ben alta, porque así estamos seguros de que algo estamos facendo ben.

Así que moitas grazas, desgraciados, por amosarnos unha vez máis a razón pola que loitamos, estade seguros de que atoparemos o xeito de devolvervos o cumprimento.

C.R.

Máis info sobre a Marcha a Teixeiro neste blog: aquí,aquí ,aquí e aquí.

Se queredes saber máis acerca das multas- aquí e aquí.


Leer más...

26 ene 2012

ESCULCA publica novos relatorios e conclusións ao respeito dos abusos cometidos en episodios recentes


A continuación reproducimos tres relatorios presentados o pasado día 24 por Esculca (Observatorio para a defensa dos dereitos e liberdades) sobre tres episodios recentes dos que denuncian graves abusos dos poderes públicos. Os informes centráronse no desaloxo da Sala Iago (23 de novembro), a última marcha a Teixeiro (18 decembro) e a manifestación de Siareir@s Galeg@s realizada o 23 de decembro, onde membros da asociación se desprazaron para facer o seguimento.
Concretamente estes tres sucesos son os que máis denuncias concentran de seu informes.

Relatorio desaloxo Sala Yago (23/XI)

O relatorio correspondente á intervención policial de desaloxo da Sala Yago presenta características moi semellantes, mutatis mutandis, ás apreciadas no mencionado caso barcelonés. O traballo de observación, documentación e análise puxo de manifesto irregularidades preocupantes no comportamento policial: a) manifesto exceso no uso da forza, na medida en que tal conduta coercitiva non se sustentou nin na necesidade nin na proporcionalidade, criterios da súa admisibilidade legal; polo demais, este exceso repetiuse en diversos momentos posteriores ao desaloxo, espallándose, con ocasión da manifestación da tarde, por múltiplos lugares da cidade; b) innecesario e desproporcionado uso da forza policial fronte a xornalistas e fotógrafos, afectando ilexítimamente o seu dereito á información; c) falta de cumprimento da normativa interna das FCSE (Instrución 13/2007), no referente á identificación visíbel do número profesional dos axentes; d) tratamento dos cidadáns presentes con falta de respecto, chegando a negarse a atender preguntas en língua galega. Asemade, o traballo de elaboración do relatorio puxo de manifesto irregularidades na asistencia prestada a unha persoa ferida pola actuación policial, cando o médico correspondente denegou a asistencia en condicións, alén de non observar o dereito á intimidade da paciente.

Como consecuencia deste traballo, Esculca vai solicitar á Delegación do goberno que abra unha investigación para depurar as responsabilidades dos axentes intervintes. Alén diso, Esculca vai presentar unha denuncia na inspección médica, e no propio colexio de médicos, para depurar as posibles responsabilidades do facultativo que denegou a asistencia á manifestante ferida.

Relatorio concentración C.P.Teixeiro (18/12/2011)

A concentración celebrada o 18/12/2011 diante do C.P, de Teixeiro (Paradela), en solidariedade coas persoas presas e en protesta polas condicións do cárcere, careceu dos incidentes de emprego da forza policial que se manifestaron no suposto anterior. Non obstante, o traballo de observación e análise desenvolvido polas equipas de Esculca puxo de manifesto irregularidades non menores: a) falta de cumprimento da normativa interna das FCSE (Instrución 13/2007), no referente á identificación visíbel do número profesional dos axentes; b) exceso manifesto no dispositivo policial despregado, cun cuestionábel emprego de recursos públicos escasos; c) actuación irregular dun individuo identificado polo seu uniforme como funcionario de II.PP. que, sen que o dispositivo policial ali presente o impedise, realizou funcións de control e captou imaxes de manifestantes desde o exterior do edificio do Centro Penitenciario.

Nas conclusións do relatorio, EsCULcA demanda que sexan tomadas as medidas que correspondan contra este funcionario de II.PP. cuxa actuación non pode ter amparo na LEI ORGÁNICA 4/1997 DE 4 DE AGOSTO, que limita o rexime de autorizacion de captación de imaxes ás forzas e corpos de seguridade do estado (art.5).

Por outra parte, e toda vez que varios axentes da Garda Civil captaron imaxes con video-cámaras móbiles no decurso da concentración, EsCULcA solicitou da Delegación do Goberno copia da autorización para realizar esta tarefa. A Delegación contestou afirmando que existia autorización mais sen entregar a copia solicitada.

Relatorio manifestación Siareir@s Galeg@s (23/XII)

Tampouco na manifestación que Siareir@s Galeg@s realizou no concello de Teo o 23/XII se produciron incidentes de emprego da forza policial como os asinalados no relatorio do desaloxo da Sala Yago. No entanto, tamén neste caso, o traballo de observación e análise desenvolvido polas equipas de Esculca puxo de manifesto irregularidades non menores: xunto con a habitual falta de cumprimento da normativa interna das FCSE (Instrución 13/2007), no referente á identificación visíbel do número profesional dos axentes e o non menos freqcuente exceso manifesto no dispositivo policial despregado, cun cuestionábel emprego de recursos públicos escasos; neste caso aparecen indicios de que integrantes das FCSE visitaron en datas anteriores á manifestación a cargos públicos do concello de Teo, intimándolles para que cancelasen os permisos concedidos para o desenvolvemento das actividades.

Como consecuencia deste traballo de observación e análise, Esculca vai trasladar ao Delegado do Goberno a necesidade de investigar, en particular, a posíbel realización de intimidacións por parte de membros das FCSE a cargos públicos do concello de Teo.

Conclusións

A avaliación global destes tres relatorios pon de relevo a necesidade de que por parte dos cargos políticos responsables se faga unha valoración sobre a idoneidade de que comportamentos policiais que son claramente unha excepción nos países do noso entorno (excesos no uso da forza, falta de respecto no tratamentos dos manifestantes, incumprimentos na normativa sobre identificación, prohibición do exercicio de dereitos fundamentais por razóns meramente formais, etc.) se estean convertindo na regra no caso galego e español.

O fundamento implícito da normalización desta forma de proceder é que o que está en xogo no desenvolvemento de reunións e manifestación é a protección da orde pública e o control de comportamentos potencialmente subversivos. Este punto de vista, alén de liberticida, é claramente distorsionado, toda vez que do que realmente se trata é do desfrute do dereito constitucional de reunión e manifestación, compoñente fundamental da participación pública, necesario para unha democracia san.

Esculca considera que é responsabilidade da Delegación do Goberno, das anteriores e da presenta, facer esta reflexión. Nese sentido, Esculca está plenamente aberta a contribuír a esa reflexión, abrindo as dinámicas de interlocución que, en tanto que organización de defensa dos dereitos e liberdades, poda poñer en marcha, tamén coa Delegación do Goberno. Non obstante, Esculca non vai agardar a que tal reflexión se produza, senón que, en tanto que expresión da sociedade civil organizada, vai seguir facendo contribucións á garantía deses dereitos fundamentais e, deste xeito, ao lícito desenvolvemento da vida política colectiva.

Compostela, 24/01/2012


Contido completo dos relatorios:

Relatório sobre a ocupaçom da Sala Iago, em Compostela

MAÑÁ DO 23 DE NOVEMBRO

Actuación policial no exterior do edificio da Sala Yago

OBSERVACIÓN DIRECTA

Un elevado número de axentes, que en determinados momentos supera a treintena, establece un cordón que impede calquera aproximación ao edificio da Sala Yago. Varios veículos policiais dificultan a visión da entrada. Os axentes están fortemente armados, con cara e cabeza cobertas. A práctica totalidade con equipamento anti-distúrbios e sen o número de identificación á vista.

Varias persoas fan notar aos axentes a ilegalidade de ocultar a placa identificativa. En todos os casos as respostas son descorteses e non exentas de agresividade.

"Lo llevo aquí" (sinalando o centro do peito). Resposta a un xornalista (J.M.C.) que, despois de ser obrigado a identificarse no momento en que estaba realizando o seu labor profesional, solicita ao axente que lle mostre a placa.
"Vete a preguntar al juzgado". Resposta a J.M.C. e P.A.M. que igualmente solicitan ao axente que mostre o seu número de identificación.
"No te entiendo". Resposta a V.R.G., que se dirixe a un axente en castellano co mesmo propósito.
"No entiendo". Resposta a E.S. (membro de EsCULcA) que se dirixe ao mesmo axente en galego. O axente esixelle que se dirixa a el en castellano e, ante a negativa do membro de EsCULcA, opta por dar media volta e marchar.

Este axente identificouse a si mesmo como responsábel do operativo cando un membro de EsCULcA requereu a sua presenza porque outros axentes se tiñan negado explicitamente a mostrar o seu número de identificación.

Alguns axentes toman fotografias con teléfonos móbeis das persoas congregadas en torno ao cordón policial. Un deles é o xa varias veces mencionado axente que se identifica como responsábel do operativo.

Unha muller que tenta tomar unha fotografía no momento en que saen varias persoas do interior do edificio é empurrada violentamente por un axente.

INFORMACIÓN RECOLLIDA DE TESTEMUÑAS PRESENCIAIS

Antes das 12:00 algúns axentes deteñen con violencia unha persoa (P.T.B.) no exterior do edificio (soportais da Rúa do Vilar) que depois trasladan, alxemada, a comisaria. A actuación dos axentes provoca as críticas de varias persoas presentes no lugar que consideran inxustificada a intervención. Segundo os testemuños recollidos por EsCULcA, P.T.B. non fixera xesto algún que pudese ser interpretado como delito ou como intención de cometelo e moito menos que xustificase a violencia exercida polos axentes. Xa en Comisaria, P.T.B. solicita ser examinada por un médico pois sente dores en diferentes partes do corpo, nomeadamente no xeonllo dereito. Conducida ao Ambulatorio é examinada por un facultativo do centro (J.L.P.) que realiza a consulta en presenza de axentes policiais. J.L.P. afirma non detectar a causa da dor ("Lo tuyo es cuentitis" afirma dirixíndose a P.T.B.) e comunica á paciente que vai proceder a inxectar o xeonllo. P.T.B. non autoriza a inxección por canto teme, xa que o facultativo afirma ignorar cal é a orixe da dor, que tratamento resulte contraproducente. "No te pinchas todos los días?" pregunta o facultativo (J.L.P.) a P.T.B. e a seguir limítase a diagnosticar "dolor ideopático" (sic) na perna dereita. Como episodios asociados indica "problemas generales e inespecíficos". (ver parte médico. Anexo I).
Dado que as dores persisten, o dia seguinte (24/11/2011), xa en liberdade, P.T.B. asiste novamente ao Ambulatorio de Compostela onde é atendida por outro facultativo (R.I.L.) que diagnostica "signos inflamatorios y limitación funcional articular rodilla derecha" (ver parte médico Anexo II) e deriva a paciente ao servizo de Urxencias para que lle sexan realizadas probas complementares, que confirman a inflamación no xeonllo dereito e detectan hematomas en diferentes zonas corporais (Anexo III).

Como anteriormente se mencionou, no momento da detención de P.T.B. varias persoas expresan críticas pola actuación dos axentes, o que provoca a reacción agresiva destes e unha das testemuñas (V.R.G.) recibe varios golpes de porra que lle ocasionan hematomas (ver parte de lesións en Anexos IVa e IVb). (estes som os partes de Violeta Romero)

No momento en que os axentes trasladan o grupo que permanecía retido no interior do edificio aos vehiculos policiais (en torno ás 14:00) prodúcese unha carga contra as persoas que se encontra no exterior. Un axente -sen identificar, con braga e viseira que lle ocultan o rosto- agarra unha destas persoas (F.B.P.) e propínalle unha pancada no muslo esquerdo con resultado de hematoma (ver parte de lesións Anexos Va e Vb e imaxe Anexo Vc). Outra (A.V.G.) recibe igualmente varios golpes apesar de estar de costas aos axentes (partes de lesións Anexos VIa, VIb, VIc, VId e imaxe VIe).

Non temos constancia de que exista proba algunha de as persoas concentradas no exterior do edificio teren levado a cabo algún tipo de agresión contra os membros do dispositivo policial que pudese xustificar esta violenta carga.

Posteriormente, cando algúns grupos tentan aproximarse da Sala Yago despois de se teren producido algunhas concentracións e cargas en diferentes pontos da cidade, unha xornalista (R.A.P.), que realiza o seu traballo de fotógrafa é agredida por varios axentes anti-disburbios. A xornalista é trasladada en ambulancia ao Hospital Clinico Universitario de Compostela.

CONCLUSIÓNS

Dos testemuños recollidos sobre a actuación dos axentes policiais que participaron neste dispositivo, os membros de EsCULcA constatan:
a) Incumprimento xeneralizado da Instrución 13/2007.
b) Actitudes descorteses e agresivas cando se lles fai notar este incumprimento.
c) Actitude burlona do axente que se identifica como responsábel do dispositivo e afirma non comprender ningunha das linguas co-oficiais na comunidade autónoma galega.
d) Obstaculización (con agresión física e sen cobertura legal) do dereito de particulares a tomar fotografias nun lugar de pública concurrencia (Rúa do Vilar).
e) Despregamento dun dispositivo policial desproporcionado, tanto no que ao número de axentes participantes se refere canto ás características do material que portan e utilizan.
f) Uso desproporcionado de medios coercitivos que provoca lesións a varias persoas e cargas inmotivas que perturban a vida da cidade.

NOTA I: A pesar de non ter constado de visu a presenza de axentes debidamente identificados, EsCULcA poido observar en imaxes captadas por cámara móbil que algún axente si exhibia a placa identificativa sobre o equipamento anti-disturbios.

NOTA II:
ACTUACIÓN POLICIAL NO INTERIOR DO EDIFICIO

INFORMACIÓN RECOLLIDA DE TESTEMUÑAS PRESENCIAIS

Ao redor das 10:30 dous policías de paisano que permaneceran varias horas diante da porta de entrada do cinema, aberta en todo momento, entran no edificio acompañados dun grupo de 5/7 axentes . Todos eles fortemente armados e portando lanternas, escudos, mazas e outros utensilios similares aos que se usan para a práctica do montañismo.
Ningún destes axentes leva à vista placa de identificación.

Os axentes proceden a identificar as persoas que se encontran no interior. Unha delas é conducida a comisaria por carecer de documento de identidade e, unha vez concluído o trámite de identificación, é transladada novamente à Sala Yago

Mais tarde entra outro grupo de axentes (entre 10 e 15 individuos). Todos os axentes, excepto o que parece ser o responsábel do operativo, levan a cabeza coberta con casco, braga e viseira deixando ver apenas os ollos.
Tampouco estes axentes levan á vista o número de identificación.

Posteriormente entra outro grupo de axentes da Policia Nacional, neste caso co rosto descoberto e, ao igual que en casos anteriores, sen número de identificación á vista.

Entran tamén axentes do Grupo Tedax, vestidos de paisano e coa cara descoberta.
Algúns axentes examinan o lugar en que se gardan os produtos de limpeza sen permitiren a presenza de testemuñas durante a inspección a pesar da demanda explícita que fai algunha das persoas retidas.
Tampouco acceden a mostrar a Resolución do Xulgado de Instrución núm. 2 de Compostela que autoriza a evacuación do edificio a pesar dos requerimentos que se lles fan neste sentido.

Durante o tempo que dura a retención no interior do edificio, as persoas están divididas en dous grupos: un deles na planta baixa e o outro no primeiro andar. As da planta baixa son autorizadas a sentarse se asi o desexan. As da planta superior son obrigadas a permanecer de pé todo o tempo que dura a operación (unhas tres horas e media).

Ás 13:45 aproximadamente son autorizados a entrar un avogado e tres avogadas. Os axentes néganse a proporcionarlles información sobre os delitos de que se acusa os seus clientes.
Dous dos axentes toman fotografias individualizadas das persoas retidas no interior, dos produtos de limpeza e do que parecen ser algunhas bombonas de camping gas.
Ao redor das 14:00 todas as persoas retidas no edificio son trasladadas até as portas da comisaria da Avd. Rodrigo de Padrón. Os homes son obrigados a permanecer encerrados nos veículos policiais á espera de que lles sexa tomada declaración. O último declara ás 17:30 horas aproximadamente, despois de permanecer tres horas e media no interior do vehículo.

Non consta que algún dos axentes que participan na operación levase à vista a placa de identificación.

Conclusións

Os testemuños recollidos por EsCULcA sobre a actuación dos axentes policiais que interviron no interior do edificio da Sala Yago salientan:
a) o incumprimento xeneralizado da Instrución 13/2007,
b) o rigor innecesario na forma en que son tratadas as persoas retidas na planta superior
c) o rigor innecesario do grupo obrigado a permanecer encerrado nos vehículos policiais diante da comisaria da Avd. Rodrigo de Padrón.
d) o feito de teren impedido a presenza de testemuñas durante a inspección do lugar en que se gardaban utensilios e produtos de limpeza.

SeráN DO 23 DE NOVEMBRO
Concentración e manifestación

INFORMACIÓN RECOLLIDA DE TESTEMUÑAS PRESENCIAIS

Concéntranse na Porta do Camiño unhas 300/400 persoas. Cando chegan ao lugar hai 12 vehículos blindados da Policía Nacional. Posteriormente alguns destes veículos abandonan o lugar.
Un grupo, aparentemente autorizado pola policía, diríxese ao casco histórico de Compostela por Casas Reais e, despois de alguns incidentes, chega á Porta da Mámoa onde é interceptado pola policia. Prodúcese unha carga e, unha vez reunido novamente, o grupo diríxese à Praza Roxa.

A actuación policial neste caso resulta, cando menos, sorprendente. Alguns axentes dan pontapés disimuladamente nas canelas das persoas que van diante do grupo portando unha faixa (ver parte de lesións Anexo III ) (ESTE É O PARTE DE ALEXANDRE) e outros, mentres o groso da manifestación avanza sen problemas, comezan a bater en varias persoas que fican atrás ou abandonan o grupo.

Tamén son obxectivo das pancadas destes axentes alguns viandantes alleos á protesta. Un deles, un individuo que presenta indícios de ebriedade e insulta por igual axentes e manifestantes, recebe un golpe que lle provoca un ferida de tamaño considerábel na cabeza. Ignórase se foi atendido nalgún centro médico.

Conclusións

Os testemuños recollidos por EsCULcA sobre a actuación policial no decurso da manifestación coinciden en salientar o comportamento errático dos axentes e o uso desproporcionado da forza. Esta actuación deu como resultado varias persoas lesionadas, algunhas delas por completo alleas á protesta.

Incidentes posteriores á manifestación

INFORMACIÓN RECOLLIDA DE TESTEMUÑAS PRESENCIAIS

Varias persoas que se dirixían á Estación de Autobuses de Compostela observan que son seguidas por un grupo de axentes.
Ao entraren na estación, unha destas persoas é detida polos axentes. Outro individuo (E.P.L.), ao comprobar que dous axentes veñen atrás del, vírase e levanta as maos. Bruscamente, sen mediar movemento algún que eventualmente pudese xustificar a agresión, un dos axentes bátelle con a porra na cabeza, produzíndolle unha ferida de 2 cms. e o outro dalle un porrazo na cella esquerda. O agredido cai ao chan e cando está deitado os axentes propínanlle varios pontapés. A seguir marchan sen diciren nada. O agredido érguese e decide abandonar o lugar, dá a volta á estación e é interceptado por dous membros da policía vestidos de paisano que o identifican. Como ven a ferida, que nesa altura sangra bastante, un dos axentes di: "A ti no te llevamos a comisaría que estás hecho un cristo y nos vas a meter en un follón".

Ao día seguinte, E.P.L. é atendido no Hospital da Coruña onde lle estenden un parte de lesións (ver parte de lexión en Anexo VII).

EsCULcA tivo noticia do caso doutra persoa que igualmente teria sido identificada e agredida por axentes policiais cando circulaba na mesma zona.

Conclusións

Segundo os testemuños recollidos por EsCULcA, no comportamento dos axentes que interviron na identificación e/ou agresión a E.P.L., e eventualmente no da outra persoa non identificada, resulta manifesta a falta do requisito da necesidade da actuación para a
consecución dos fins que a lei de corpos e forzas de seguridade do estado confere á policía, polo que se reputa unha actuación en clara extramilitación das potestades legais outorgadas e constituiva de "via de feito".

Relatório sobre a Manifestaçom em Cacheiras - Teio

ANTECEDENTES

EsCULcA (Observatório para a Defensa dos Direitos e Liberdades) ven constatando con preocupación as restricións que na Galiza está a padecer o exercicio do dereito de reunión e manifestación consagrado no artigo 21 da Constitución de 1978. Son varias as Resolucións Administrativas da autoridade gobernativa que no último ano deron unha interpretación estrita deste dereito de configuración constitucional e dos mínimos requisitos que para o seu exercicio impón a LEI ORGÁNICA 9/1983. Así, ditáronse acordos prohibindo concentracións por estas teren sido comunicadas fora de prazo, mesmo no caso en que a causa de urxencia da convocatoria era patente.
Son numerosos tamén os expedientes sancionadores incoados nos últimos dous anos ao amparo da lei de seguranza cidadá a participantes en concentracións e manifestacións.

É neste contexto que ESCULCA, en exercicio das suas finalidades Estatutarias, decide emprender un traballo de observación en determinados actos, manifestacións ou reunións celebrados ao longo do país, para comprobar se se observa o escrupuloso respecto ao dereito constitucional que plasma unha das formas de participación directa da cidadanía no exercicio da acción política. Neste mesmo contexto, e con o propósito de documentar as irregularidades que eventualmente viñeren a producirse para poder dar conta delas, EsCULcA decide elaborar en cada caso un relatorio que recolla todas as incidencias observadas directamente e incorporar en apéndice aqueloutras, anteriores ou posteriores ao desenvolvemento do acto en si, de que tiver constancia. Estes relatorios son enviados posteriormente aos portavoces dos tres grupos do Parlamento Galego, ao Valedor do Pobo, á oficina do Defensor del Pueblo así como a organismos e observatorios europeos, deputados galegos no Congreso e no Parlamento Europeo e meios de comunicación social.

Como é habitual, neste relatorio consígnanse separadamente aqueles feitos que as equipas de observación constararon de visu e aqueloutros de que tivo constancia a través doutras fontes.

Manifestación do 23 de decembro en Cacheiras Convocada por Siareir@s Galeg@s

Observación directa

No cadro da xornada festiva que este colectivo celebra anualmente, o 23 de decembro de 2011 ten lugar na parroquia de Cacheiras (Concello de Teo) unha manifestación reivindicativa que parte ás 19:30 do campo de fútbol desta parroquia e decorre pola Veiga de Griois, a Travesía de Cacheiras -entre os números 91 e 58- e a Fonte da Estrela, por onde regresa ao campo de futbol en que posteriormente se celebra un xogo entre a Irmandinha e a Selección da República Árabe Saharauí Democrática.

Unha equipa de EsCULcA observa o desenvolvimento da marcha e o cumprimento dos dereitos civís das persoas que participan nela, prestando especial atención á observancia da INSTRUCIÓN 13/2007 da SECRETARIA DE ESTADO DE SEGURANZA, relativa ao uso do número de identificación persoal dos membros das forzas e corpos de seguranza, e á proporcionalidade das actuacións dos axentes que interveñen no operativo. A equipa de observación está formada por catro persoas, identificadas e diferenciadas dos manifestantes cos petos con logo de EsCULcA, que se presentan ao axente da Garda Civil responsábel do operativo (núm. de identificación K8469G).

Antes do inicio da marcha

No lugar hai un dispositivo da Policía Local de Teo, que regula o tráfico da zona, e outro da Garda Civil. Este último, surprendentemente amplo, inclui 4 ou 5 furgonetas e algunhas unidades dotadas de equipamento anti-disturbios.

Momentos antes de se constituir a equipa de observación de EsCULcA, os membros que xa se encontran nas proximidades do lugar en que está previsto comece a marcha son requeridos por unha concelleira do Concello de Teo (C.H.). A concelleira informa que a Garda Civil demanda a identificación de varias persoas como "responsábeis" da manifestación para que esta poda iniciar o seu percorrido. O membro da equipa de EsCULca, ainda sen identificar co peto distintivo, solicita dun dos organizadores que exhiba copia da comunicación do acto formulada perante a subdelegación do goberno ao amparo da LO 9/1983 DE 15 DE XULLO.

Comprobada a preceptiva comunicación e, dado que a persoa que a porta manifesta non ter sido recebida notificación da autoridade gobernativa prohibindo o acto ou alterando o percorrido, o observador de EsCULcA dirixese a unha axente da Garda Civil a fin de ter coñecemento directo dos problemas que alega a forza pública para non permitir o comezo do acto, momento en que un axente da polícia local comunica tanto a un dos representantes da organización no lugar (A.S.C.) como ao próprio observador de EsCULcA que non hai mais incidencias por canto se procedeu a identificar A.S.C. como responsábel do desenvolvemento do acto.
En resposta á pergunta de A.S.C., que reclama saber como é posíbel que a Garda Civil dispoña dos seus datos filiatorios, un axente contesta que se ten constancia deses datos por A.S.C. figurar como autor das xestións realizadas para a reserva das instalacións municipais.

Cumprimento da Instrución núm. 13/2007

Os membros da equipa de observación de EsCULcA comproban que, como ven sendo habitual, os axentes non levan en lugar visíbel a placa de identificación e comunican esta irregularidade ao axente que se identifica a si mesmo como responsábel do operativo (que si exhibe o seu número de identificación: K8469G), indicándolle que farán constar este extremo no relatorio de observación. O axente contesta afirmando que non lle preocupan esas "tonterías" e que el vai "durmir moi tranquilo".

Nese momento aproxímase outro axente con equipamento anti-disturbios, sen identificación visíbel, e require a documentación aos observadores fundamentando a súa petición no que di considerar lóxica reciprocidade. Compre facer notar que este axente procede sen recibir ordes ou instrucións do que se identificara previamente como "xefe do operativo" (K8469G), que actúa con total autonomia a respecto do resto das forzas presentes e que se conduce de feito como responsábel da forza policial da Garda civil destinada no lugar.
No entanto, a pesar da súa sorprendente afirmación e dos renovados requerimentos dos observadores, este axente négase a facilitar a súa identificación alegando que, de acordo coa INSTRUCIÓN 13/2007 da SECRETARIA DE ESTADO DE SEGURANZA, non ten obrigación de levar o seu número en lugar visíbel nen de comunicalo. Segundo a opinión que expresa só estaría obrigado a facelo en caso de estar "en relación directa cos cidadáns". Paradoxalmente, a seguir expresa un novo argumento (o feito de levar equipamento anti-disturbios impédelle levar a placa á vista) e pasa a transmitir oralmente o seu número (M69222R), dando así por terminada a explicación. Foi xa indicado que ningún dos axentes que están nese momento no lugar leva en lugar visíbel a placa de identificación.

Desenvolvimento da manifestación

Como antes se adiantou, entre as 19:30 e as 20:30 aproximadamente, a marcha decorre sen incidentes pola Veiga de Griois, un tramo da C-481 e a Fonte da Estrela, acompañada en todo momento por efectivos da Policía Local e da Guarda Civil.

Alén dos vehículos e unidades que escoltan a marcha, na estrada Santiago de Compostela-A Estrada, á altura do núm. 91, permanecen estacionadas varias furgonetas da Guarda Civil con numerosos efectivos anti-disturbios.

Información recollida de testemuñas presenciais

Previamente á chegada do primeiro observador de EsCULcA ao ponto de inicio da marcha, membros da Garda Civil comunicaron ás persoas que se encontraban nese momento no lugar que para poderen autorizar a saída tiñan de identificar 10 persoas, unha delas necesariamente a que asinara a comunicación. Ante as reaccións de estupor que provocou esta exixencia, a todas luces arbitraria e carente de fundamento legal, os membros da Garda Civil foron rebaixando progresivamente as suas demandas até acabar por se conformaren, toda vez que a asinante da comunicación non se encontraba no lugar, con atribuir a responsabilidade a A.S.C., cuxos dados obtiveron, como xa se dixo, dos trámites realizados para a obtención de permisos.

Igual gravidade reveste no parecer de EsCULcA o feito de membros da Garda Civil teren visitado o Concello de Teo en varias ocasións antes do 23 de decembro coa explicita intención de conseguir que os responsábeis municipais cancelasen os permisos concedidos para a celebración dos varios actos programados e reclamar os datos filiatorios das persoas responsábeis pola organización do evento, advertindo que, caso eses datos non lles seren entregados, recorrerian a via xudicial.

Por testemuños indirectos, EsCULcA tivo coñecemento de xestións análogas realizadas coas persoas que outorgaron o permiso para a cesión do centro cultural anexo ao campo de fútbol.

Recomendacións

Apesar das numerosas denuncias que provoca o reiterado incumprimento da Instrucción 13/2007 por parte dos axentes das Forzas e Corpos de Seguridade do Estado, non se constata avance ningún que permita albergar esperanzas de que nun futuro próximo se producirá o necesário cambio de actitude nos funcionarios encargados de facer cumprir a lei. Para corrixir esta situación, EsCULcA propón que se adopten as medidas en sede disciplinaria que procedan contra os axentes actuantes e os seus mandos.
Perante a notoria desproporción entre o dispositivo despregado e o número e actitude dos manifestantes, EsCULcA recomenda que as autoridades gobernativas revisen os protocolos de actuación das UIP, por estimar que actuacións como as descritas non se axustan aos principios de necesidade e proporcionalidade de acordo coa interpretación que deles ven facendo a xurisprudencia.

De se confirmaren os feitos descritos no apartado anterior (Información recollida de testemuñas presenciais", parágrafo 2), EsCULcA considera que a Delegación do goberno debería abrir expediente informativo para depurar posíbeis responsabilidades, cando menos disciplinares, toda vez que un comportamento dese xénero se aproxima perigosamente, no mellor do casos, a unha indución á prevaricación.

ANEXO

Comunicación á Delegación do Goberno (rexistro
Compostela, 20/01/2012


Relatório sobre a Marcha a Teixeiro

ANTECEDENTES

EsCULcA (Observatório para a Defensa dos Direitos e Liberdades) ven constatando con preocupación as restricións que na Galiza está a padecer o exercicio do dereito de reunión e manifestación consagrado no artigo 21 da Constitución de 1978. Son varias as Resolucións Administrativas da autoridade gobernativa que no último ano deron unha interpretación estrita deste dereito de configuración constitucional e dos mínimos requisitos que para o seu exercicio impón a LEI ORGÁNICA 9/1983. Así, ditáronse acordos prohibindo concentracións por estas teren sido comunicadas fora de prazo, mesmo no caso en que a causa de urxencia da convocatoria era patente.

Son numerosos tamén os expedientes sancionadores incoados nos últimos dous anos ao amparo da lei de seguranza cidadá a participantes en concentracións e manifestacións.
É neste contexto que ESCULCA, en exercicio das suas finalidades Estatutarias, decide emprender un traballo de observación en determinados actos, manifestacións ou reunións celebrados ao longo do país, para comprobar se se observa o escrupuloso respecto ao dereito constitucional que plasma unha das formas de participación directa da cidadanía no exercicio da acción política. Neste mesmo contexto, e con o propósito de documentar as irregularidades que eventualmente viñeren a producirse para poder dar conta delas, EsCULcA decide elaborar en cada caso un relatorio que recolla todas as incidencias observadas directamente e incorporar en apéndice aqueloutras, anteriores ou posteriores ao desenvolvemento do acto en si, de que tiver constancia. Estes relatorios son enviados posteriormente aos portavoces dos tres grupos do Parlamento Galego, ao Valedor do Pobo, á oficina do Defensor del Pueblo así como a organismos e observatorios europeos, deputados galegos no Congreso e no Parlamento Europeo e meios de comunicación social.

Como é habitual, neste relatorio consígnanse separadamente aqueles feitos que as equipas de observación constararon de visu e aqueloutros de que tivo constancia a través doutras fontes.

Concentración nas inmediacións do C.P. de Teixeiro - 18/12/2011

Às 16:00 do dia 18 de decembro ten lugar unha concentración diante do Centro Penitenciario de Teixeiro (Paradela) en solidariedade coas persoas presas e en protesta polas condicións do cárcere. Participan 70 persoas aproximadamente.

Unha equipa organizada por EsCULcA, previa comunicación à Delegación do Goberno en Galiza (ver anexo I), observa o desenvolvimento do acto.
Dispositivo policial e desenvolvimento da concentración
8 vehículos da Garda Civil e a Garda de Tráfico, coas respectivas dotacións, están situados diante do Centro Penitenciario. Non se permite ás persoas que participan na concentración nin aos membros da equipa de observación aproximarense das dependencias da prisión nin estacionaren os seus automóbiles no explanada do centro.

Un axente da Garda Civil grava as persoas que participan na concentración e alguns membros da equipa de observación de EsCULcA.
Y.F., observadora de EsCULcA, pregunta a un axente, que se identifica como responsábel do operativo, se esta gravación está autorizada. O axente contesta afirmativamente.

Tres membros da equipa de observación constatan que os dous axentes situados diante do portón de entrada do C.P. non levan á vista a placa identificativa.

Cando se lles fai notar esta irregularidade, os dous axentes indican que o levan debaixo do equipamento anti-disturbios. "Quieres que me desnude aquí?", pregunta un deles (identificado posteriormente co número J71581K ) a R.V., observadora de EsCULcA. As tres observadoras de EsCULcA son identificadas por estes dous axentes, que argumentan o seu proceder como " lóxica reciprocidade".

Inmediatamente, segundo todos os indicios por indicación do axente identificado como responsábel do operativo (que tampouco leva o número de identificación á vista), os dous axentes proceden a declamar o seu número de identificación: E20727U e J71581K. As observadoras de EsCULcA non poden comprobar se estes números coinciden cos verdadeiros porque os axentes manteñen oculta a placa en todo momento. O responsábel do operativo non facilita o seu número en ningún momento.

A equipa de observación constata que, próximo aos axentes da Garda Civil situados xunto á cancela do valado que rodea o estacionamento, un individuo (robusto, non moi alto, cabelo raro, de aproximadamente 50 anos) vestido con uniforme de funcionario de II.PP. observa e toma fotografías das persoas que participan na concentración.

En determinado momento, dúas persoas das que participan na concentración diríxense ao portón de entrada do C.P. con intención, segundo manifestan posteriormente á equipa de observación de EsCULcA, de entregar información escrita ás persoas que permanecen detrás do valado (presumibelmente familiares de persoas internas que esperan o seu turno de visita). Os axentes que controlan a entrada e o funcionario de II.PP. que toma fotografías impeden que se aproximen e elas lanzan os panfletos por riba do valado. As dúas son identificadas por axentes da Garda Civil. "Estos papeles te van a salir caro", afirma un dos axentes.
Outra persoa do grupo de manifestantes diríxese ao lugar e, despois dunha troca de palabras cos axentes, distribui alguns panfletos sen que ninguén o impida.

Despois de permaneceren concentradas durante algo menos de dúas horas, as persoas que participan no acto desprázanse uns 70 mts. en dirección á estrada de Compostela (N634) e ali continuan coreando lemas durante uns 15 minutos. A seguir lanzan un globo aerostático de pequenas dimensións, que se eleva e desaparece en medio da poalla, e dan por concluído o acto. No momento de iniciarse o desprazamento, varios axentes provense de material anti-disturbios que non chegan a utilizar.

Durante as dúas horas que dura a concentración, o grupo ocupa o carril máis próximo ao C.P. Esporadicamente ocupa tamén parte do outro carril.

Dado o escaso tránsito da zona e a atitude pacífica das persoas que participan, o acto non ocasiona en ningún momento obstáculo algún para a circulación de vehículos.
Tampouco obstaculiza o tránsito, polas mesmas razóns, un vehículo policial (PGC 3081-B) que permanece durante algún tempo estacionado ilegalmente (sobre raia contínua, en sentido contrario e sen luces de emerxencia).

OBSERVACIÓNS

A actuación do individuo identificado polo seu uniforme como funcionario de II.PP. a que antes se fixo referencia ten, na opinión da equipa de observación de EsCULcA, dificil engaste legal.

Certo que o Regulamento Penitenciario, se ben confere (Art. 63) a seguridade exterior dos CC.PP. ás forzas e corpos de Seguridade (non ao persoal de II.PP.), tamén establece unha competencia residual do persoal penitenciario (en materia de seguridade exterior, as forzas e corpos de seguridade recibirán indicacións do Director do Centro Penitenciario) e cabe a posibilidade de que o individuo en cuestión impartise indicacións aos axentes da Garda Civil como mando de incidencias ou delegado do mesmo.
Contodo, ainda que lles permite dar indicacións, o artigo 63 non autoriza os Directores a asumir funcións propias de seguridade exterior. Nese sentido, a actuación do individuo que identificamos como funcionario de II.PP. excede dese posible amparo regulamentar cando procede a tomar fotografias dos manifestantes, unha función -insistimos- propia de seguridade conferida aos corpos de seguridade do estado e regulada na LEI ORGÁNICA 4/1997 DE 4 DE AGOSTO (onde se supeditan a autorización).

Por outra parte, e co ánimo de confirmar que con efecto o uso de video-cámaras móbiles por axentes da Garda Civil cumpría os requisitos estabelecidos pola lei, EsCULcA formulou petición á Delegación do Goberno en Galiza para que lle sexa entregada copia da correspondente autorización (anexo II)

RECOMENDACIÓNS

Apesar das numerosas denuncias que provoca o reiterado incumprimento da Instrucción 13/2007 por parte dos axentes das Forzas e Corpos de Seguridade do Estado, non se constata avance ningún que permita albergar esperanzas de que nun futuro próximo se producirá o necesário cambio de actitude nos funcionarios encargados de facer cumprir a lei. Para corrixir esta situación, EsCULcA propón que se adopten as medidas en sede disciplinaria que procedan contra os axentes actuantes e os seus mandos.
Perante a notoria desproporción entre o dispositivo despregado e o número e actitude dos manifestantes, EsCULcA recomenda que as autoridades gobernativas revisen os protocolos de actuación das UIP, por estimar que actuacións como as descritas non se axustan aos principios de necesidade e proporcionalidade de acordo coa interpretación que deles ven facendo a xurisprudencia.

Igualmente deberán ser tomadas as medidas que correspondan contra o funcionario de II.PP. que excedeu as súas funcións ao tomar fotografías de manifestantes, cuxa actuación, como antes se explicou, non pode ter amparo na LEI ORGÁNICA 4/1997 DE 4 DE AGhttp://www.blogger.com/img/blank.gifOSTO, que limita o rexime de autorizacion de captación de imaxes ás forzas e corpos de seguridade do estado (art.5).

anexos

Comunicación á Delegación do Goberno (rexistro 09/12/2011).

Petición á Delegación do Goberno de copia da autorización a Garda Civil para o uso de vídeo-cámaras móbiles (rexistro 09/01/202).

Compostela, 20/01/2011

[os anexos poderánse consultar pronto en www.esculca.net na sección documentos, xa que ainda non foron subidos á web]
Leer más...

25 ene 2012

Proxección documental Compostela


Proxección do docu. Autonomía Obreira


Proxección do documental Autonomía Obreira, a conflictividade social nos 70, onde a práctica dos piquetes, o sabotaxe e as folgas salvaxes eran o pan de cada día, actuando sen intermedarios.

A posteriori ceador vegano.

Na Biblioteca anarquista a "Ghavilla" (rua ponte da raiña, nº 8) as 20:00h. Leer más...

Servizo De Información Carcelero?

Reproducimos a seguinte información que nós atopamos no Boletín Tokata (aquí) e traducimos ó galego:
Segundo un lector de La Vanguardia: «Institucións Penitenciarias ten, dende xuño de 2009, o seu propio servizo de información de nova planta; pola porta falsa e sen apoio legal abondo (RD 419/2011), nalgúns Centros penitenciarios, designáronse determinados funcionarios para conformar os denominados "Grupos de Control e Seguimento de Información" que, á marxe do réxime e do tratamento penitenciarios establecidos, se dedicarán a obter de entre os internos, con métodos fóra de norma e sen a supervisión xudicial que os lexitime, "información relevante para a seguridade da Institución e do Estado" (sic). Son prácticas aberrantes, para a condición humana dos presos e para o desempeño profesional dos que as levan a cabo, pois supoñen unha intromisión ilexitima na intimidade da persoa, ademais furtan calquera abertura á liberdade individual e reducen absolutamente a autonomía dos internos. Por imperativo legal, unha actuación administrativa deste carácter tan especial tería que ser autorizada polo Congreso. Pero ninguén se sorprendeu, no cárcere cabe todo.»

Trátase quizais do tratado con estudada ambigüidade no artigo 65 do vixente Regulamento Penitenciario, modificado polo citado Real Decreto, o que serviu para legalizar o FIES. Ese artigo do RP titulado «Medidas de seguridade interior» di, entre outras cousas, o seguinte: «3. Ó fin sinalado no apartado anterior, a Administración penitenciaria poderá constituír grupos especializados de funcionarios.»
Leer más...

Anonymous contra a lei S.O.P.A. , contundente ofensiva en internet

A plataforma de Haktivistas Anonymous acomete con dureza a súa “operación Blackout”, atacando na rede obxectivos relacionados co intento de aprobación en E.E.U.U. da polémica lei S.O.P.A (Stop Online Piracy Act) que pretende acabar coa piratería en internet combatindo o tráfico de contidos con “dereitos de autor”, algo así como unha ferrea “lei Sinde” á americana.
O peche de “Megaupload” motivou un virulento incremento dos ciberataques: nos días seguintes á desaparición da páxina de descargas, Anonymous bloqueaba decenas de webs institucionais, de discográficas e doutros valedores de tan discutida lei de defensa da “propiedade intelectual”. Así, as páxinas do F.B.I., da Asociación Americana da Industria de Grabación, do departamento de xustiza americano, ou da Universal Music Group ficaron temporalmente pechadas mediante ataques de denegación de servicio. Pero a ofensiva non limitouse a estados unidos, pois deste lado do charco tanto Francia (cunha dura lexislación en materia de propiedade intelectual), coma Polonia ou España tamén sufriron ataques.
Lonxe de ficar aí a cousa, os integrantes de Anonymous filtraron na rede os datos persoais do director do FBI, Robert S. Muelle, así como da súa familia e amigos.
A continuación da ofensiva tivo a SONY coma obxectivo. A plataforma haktivista, que xa declarara a guerra a multinacional xaponesa polo seu apoio a lei S.O.P.A., publicou enlaces “torrents” que permiten descargar gratis todo o catálogo musical da compañía (aquí). As outras xigantes da música tamén atopanse baixo ameaza.
En vistas dos video-comunicados que circulan pola rede, a ofensiva non semella rematada.


C.R.
Información extraída da prensa comercial
Leer más...

Horta Colectiva no Barrio do Cura (Vigo)

Publicamos esta actividade que terá lugar, desde esta semana, todos os sábados no C.S.O. Barrio do Cura

Leer más...

23 ene 2012

Polícia Militar inicia despejo da comunidade okupada de Pineirinho. Alo menos 7 mortos e centos de feridos (Sao Paulo

Máis de 9000 persoas, moradoras da comunidade Pineirinho, asentada sobre os terreos de unha empresa quebrada, están sendo reprimidas desde ontem para iniciar o despejo. As últimas novas falan de polo menos 7 mortos e centos de feridos.

Máis info em http://www.lahaine.org/index.php?p=58928
Leer más...

20 ene 2012

Xornadas de okupación no C.S.O. Palavea (A Coruña)

Aquí tedes o cartaz das xornadas de okupación que terán lugar na okupa "C.S.O. Palavea" (Rúa Río Quintas 31, N-550 xunto a discoteca OH Coruña) entre o 3 e o 4 de febreiro:

Venres 3 de Febreiro

-20h presentación dos distintos proxectos de okupación na GZ
-22:30h Cea
-0:00h Xogos de resistencia

Sábado 4 de Febreiro

-12h Xornada de horta
Xogo de Volley Ball
-14:30h Xantar
-16h Palestra legal sobre a okupación
-18:00h Debate: estratexias de organización común
-22:00h Cea
-22:30h Espectáculo de variedades
Concerto "Los Monchos"

Aviso: os horarios son orientativos

Blog da okupa: okupacorunha.wordpress.com
Leer más...

19 ene 2012

Solidariedade con Sonja e Christian (Alemania)

Tras da recente extradición de Sonja Suder e Christian Gauger dende Francia ata Alemania pola súa implicación en atentados cometidos polas "Celulas Revolucionarias" (R.Z.) na década dos 70, iniciouse unha campaña internacional de solidariedade con estes dous presos septuaxenarios.
Reproducimos a versión en castelán da explicación do caso que ofrece a páxina web creada para a súa liberación www.verdammtlangquer.org. O que prefira unha versión en portugués pode consultar esta traducción de Contrainfos da versión castelán: -Aquí.

¡Solidaridad con Sonja y Christian!

Después de 33 años de exilio, el 14 de septiembre de 2011 Francia entregó a Alemania a Sonja Suder (79) y Christian Gauger (70).A Christian le
llevaron al otro lado de la frontera tumbado en una ambulancia. Sonja fue encarcelada en la prisión de Frankfurt-Preungesheim, Christian en un hospital penitenciario. A pesar de que después de un paro cardíaco en octubre de 1997 necesita una continua atención médica y personal, la ejecución del auto de prisión no se suspendió hasta un mes más tarde. Ahora se encuentra en libertad provisional, dos veces a la semana tiene que presentarse en comisaría. Sonja sigue en la cárcel de Preungesheim y será probablemente la presa preventiva de mayor edad en todoEuropa. En noviembre, la fiscalía dictó auto de procesamiento contra los dos y este año quiere llevarles a juicio.

La resistencia tiene una larga tradición
Como parte del movimiento de la izquierda, a partir de 1973 las Células Revolucionarias (RZ) comenzaron a analizar la perspectiva revolucionaria en la República Federal de Alemania, buscando nuevas formas de la acción militante y nuevos contenidos como punto de partida para la resistencia. Además de la Fracción del Ejército Rojo (RAF) y el Movimiento 2 de Junio, las RZ formaban el tercer grupo de guerrilla urbana; no pretendían ser ningunaorganización de vanguardia, actuaban desde la izquierda legal. A mediados de los 70 nació en su entorno la organización feminista Zora Roja (Rote Zora). Ambas, las RZ y la Rote Zora, abandonaron sus acciones a principios de los años 90.
A Sonja y Christian se les acusa de dos de casi una docena de atentados antinucleares reivindicados por las RZ. El primero, el 22 de agosto de 1977, se dirigió contra el consorcio alemán MAN, por su apoyo a la producción de bombas nucleares en África del Sur. MANexportaba al régimen racista del apartheid los compresores para una instalación de enriquecimiento de uranio. El segundo atentado tuvo lugar poco después contra el grupo empresarial KSB, entonces el mayor fabricante a nivel mundial de bombas para centrales nucleares. Además se acusa a Sonja y Christian de haber realizado, como miembros de las RZ, un ataque incendiario contra el castillo de Heidelberg, el 18 de mayo de 1978, cuya intención era la de llamar la atención a la contradicción entre la elegante fachada turística de Heidelberg y la política de derribo de barrios enteros que se llevaba a cabo en la ciudad con el único y exclusivo objetivo de conseguir beneficios económicos.

Declaraciones prefabricadas
Con respecto a estos tres cargos, la acusación se basa en supuestas declaraciones realizadas por Hermann F., obtenidas bajo unas condiciones de casi- tortura. Apoyado en las rodillas de Hermann estalló, en verano de 1978, un explosivo supuestamente destinado a una acción de las RZ contra el consulado de la dictadura militar argentina en Múnich. Hermann sobrevive, perdiendo ambos ojos, ambas piernas y sufriendo graves quemaduras. Bajo la influencia de fuertes analgésicos y sedantes es mantenido en aislamiento total, primero en un hospital, después en un cuartel policial. Sus únicas “personas de contacto” son policías de la seguridad del estado, fiscales y jueces, que van tomando innumerables apuntes. Son 18 semanas que Hermann pasa en esta situación de completo desamparo y limitada orientación. Cualquier contacto con amigas y amigos así como con un abogado de su confianza fueimpedido y manipulado. Una vez fuera de su aislamiento, Hermann F. refutó todas estas supuestas declaraciones, afirmando que eran inventadas y no suyas.

33 años de exilio
En otoño de 1978, un año después del „Otoño Alemán“ y en plena caza estatal de miembros de la izquierda radical, Sonja y Christian se dan cuenta que son objeto de una observación continua. De momento emprenden un viaje con destino desconocido. Solo más tarde tendrían conocimiento de las acusaciones contra ellos.
22 años después de desaparecer, en 2000, Sonja y Christian son detenidos en Paris. Entretanto hay otra acusación más: Después de 24 años, el testigo protegido Hans Joachim Klein recuerda de pronto que Sonja, en 1975, habría transportado a Viena armas destinadas a la acción de un comando palestino-alemán contra la conferencia de los ministros del petróleo de la OPEP. (Klein había participado en esta acción, poco después se distanció y, con la ayuda de algunos Verdes alemanes y antiguos miembros de la izquierda así como con el conocimiento de los servicios secretos alemanes vivió en Francia hasta 1999. Posterior a su detención (políticamente intencionada) y a sus extensas declaraciones, en 2000 fue condenado en Frankfurt, pero pronto salió a la calle y fue indultado. Ya en el juicio contra Klein en el año 2000, la Audiencia Provincial (Landgericht) de Frankfurt rechazó su declaración referente a Sonja por falta de credibilidad; no obstante, vuelve a aparecer tanto en la orden de detención como en el sumario contra Sonja.)
A pesar de todas las acusaciones presentadas por el lado alemán, un tribunal francés rechaza en 2000 la solicitud de extradición alemana. Depositando unos pocos cientos de euros a titulo de fianza, los dos pueden quedarse en Francia. A sugerencia del „residente del BKA“ en Paris (una especie de agente de enlace de la Oficina Federal de la Policía Criminal alemana residente en el extranjero), la justicia alemana vuelve a realizar una solicitud, sólo formalmente nueva, mediante una orden de detención “europea” tal y como está prevista en la modificación del derecho de la UE. En 2010, la justicia francesa bajo Sarkozy acepta la solicitud, a pesar de que en su contenidoesta orden de detención no se distingue en nada de la primera solicitud.

No hay trato. No hay declaración.
Sonja y Christian proceden de la izquierda de los años 60 y 70. Ya entonces lucharon contra la cárcel y la represión. Hace diez años, la fiscalía alemana les ofreció la no ejecución del auto de prisión y una condena con libertad provisional a cambio de que ellos volviesen voluntariamente a Alemania y confesasen. Sonja y Christian no aceptaron este trato. Siempre se han negado a hacer cualquier declaración. En 2010, Sonja dijo en una entrevista: “Cuando desde el principio te pones de acuerdo: ‘Si algún día pasa algo, ni una palabra, ninguna declaración’, eso te da siempre una sensación de gran seguridad.”
La trayectoria de los dos muestra, que una vida sin carrera burguesa y sin adaptación al sistema dominante era y es posible. Pertenecientes a “los del 68”, ellos no se convirtieron en Verdes, oportunistas o políticos ávidos de poder. No es indispensable que activistas de la izquierda en algún momento tengan que sacrificar su integridad política y personal a algunas “obligaciones o necesidades objetivas”. El único motivo por el que se ha promovidosu extradición y se persigue el juicio contra ellos con semejante insistencia es su negación a colaborar con la justicia de seguridad del estado.

El verdadero crimen…
Al igual que en todos los juicios políticos, pretenden convertir la legítima resistencia en actos criminales. Pero el verdadero crimen era el armamento de un régimen racista – no la resistencia militante que se opuso a ello; el verdadero crimen era y es la destrucción de barrios con estructuras dignas para vivir y precios accesibles–no la protesta contra la gentrificación; el verdadero crimen era y es el programa nuclear – no la resistencia antinuclear.
Mientras que el gobierno alemán todavía hoy sigue apoyando las exportaciones nucleares de empresas alemanas y ninguno de los consorcios tuvo que responder por su apoyo prestado al régimen del apartheid, ahora se pretende enjuiciar a Sonja y Christian, tres décadas después, por unas acciones contra estos crímenes. Y solamente por la implantación de mayores restricciones a perjuicio de los refugiados y solicitantes de asilo en el derecho de la UE,los dos acabaron en la cárcel.

¡Libertad y felicidad para Sonja y Christian!
A pesar de la grave enfermedad de Christian y las tres décadas de exilio muestran una postura íntegra que merece el respecto y la solidaridad internacional de todas y todos quienes hemos luchado y seguimos luchando contra las cárceles, la justicia de seguridad del estado, la mafia nuclear, el racismo y la gentrificación. No es casualidad que con motivo de las protestas contra el transporte de residuos radioactivosCastor 2011aparecieran en la región del Wendland pancartas y octavillas, recordando la larga tradición desde los años 70, de la lucha contra las centrales nucleares, y llamando a la solidaridad con Sonja y Christian.
¡Hagamos saberles a Sonja y Christian nuestra solidaridad internacional – hagamos que no se sientan a merced de los promotores de su extradición!
www.verdammtlangquer.org


Mas informacion:
http://old.kaosenlared.net/noticia/francia-militantes-antifascistas-sonja-christian-han-sido-extraditados
http://amnistiapresos.blogspot.com/2011/12/solidaridad-con-sonja-suder-y-christian.html
http://www.gara.net/paperezkoa/20110917/291344/es/Paris-extradita-Alemania-dos-ex-miembros-Celulas-Revolucionarias
http://www.diagonalperiodico.net/La-venganza-de-Estado-no-prescribe.html
http://www.alasbarricadas.org/noticias/node/18565

Leer más...

Se vende(n)


Cartaz enviado ó noso correo pola Oficina de Dereitos Sociais de Coia, en Vigo, e que fixeron a medias co Grupo de Axitación Social (G.A.S.), da mesma localidade.

Texto do cartaz:
- Alcalde de Vigo que cobra ao 65.000€/ano máis extras.

- Presidente da Xunta que cobra 72.000€ anuais e declarou ter un patrimonio de medio millón de euros.

(Falamos do que recoñecen claro, do que se levan en negro nunca saberemos nada...)

A OFERTA está dirixida para beneficio: das especuladoras urbanísticas, das empresas turísticas, das grandes multinacionais, de calquera empresa que se beneficie das privatizacións dos servizos públicos, das construtoras (“amigas”dos AVEs, das Humanizacións, dos Auditorios, das Cidades de Xustiza e dos pelotazos en xeral) e especialmente para a Banca sempre e en todo momento!

Pola contra as cargas sociais as sufrimos todas:

- Recortes en centos de millóns en sanidade, educación e servizos sociais.

- 258.000 persoas paradas en Galiza, das cales 31.800 en Vigo.

- 24.000 fogares sen ingresos en Galiza e 55.000 persoas baixo o limiar da pobreza en Vigo.

- 5416 perceptoras de RISGA en Galiza que malviven cunha media de 400€/mes

+info: http://odscoia.arkipelagos.net/content/se-venden
Leer más...

18 ene 2012

Solidaridade presxs en loita

Do 30 De Xaneiro o 5 De Febreiro, Semana De Accións Descentralizadas En Apoio Da Campanha Contra as Torturas e Malos tratos nas Cárceres

SEMANA DE ACCIONS DESCENTRALIZADAS EN APOIO A
“CAMPANHA CONTRA OS MALOS TRATOS EN PRISION”
DO 30 DE XANEIRO O 5 DE FEBREIRO
“USA A TUA IMAXINACION…”

Extraído de:

http://boletintokata.wordpress.com/2012/01/12/semana-de-acciones-descentralizadas-en-apoyo-de-la-campana-contra-las-torturas-y-malos-tratos-en-las-carceles/ Leer más...

XORNADAS ANTIDESARROLLISTAS ( Coruña e Compostela)‏



-Mañá Xoves 19 - A coruña - CSOA Palavea (Rúa Rio Quintas 31, na N-550 ao carón de "OH Coruña") - Xornadas Antidesarrollistas 17:30 hrs.
Charla/debate: ZAD (zona a defender), Francia, Área rural okupada como protesta á construcción dun aeroporto preto de Nantes*.
+Charla/debate Loita contra Reganosa: evaluación das protestas en contra da regasificadora instalada na ría de Ferrol.

-Domingo 22 xaneiro - Santiago de Compostela - Biblioteca Anarquista "A ghavilla" (Rúa Ponte da Raiña Nº8) Xornadas Antidesarrollistas 17:30hrs.
Charla/debate ZAD (Zona A Defender)*
+charla/debate Loita contra o porto deportivo de Massó (Cangas) Recheos e destrución do litoral, unha estampa demasiado común.

Ceador vegano depois de ambas charlas.

Blog do "C.S.O. Palavea": http://okupacorunha.wordpress.com/

Blog da Biblioteca "A Ghavilla": http://bibliotecanarquista.blogspot.com/

Info chegada ao noso correo.
Leer más...

Detido un compañeiro en Madrid, relacionado co caso de Tamara

Publicamos esta nova que nos chegou ao correo, e extraída da prensa burguesa..

Un home vinculado ao movimento anarquista madrileño, de 23 anos, foi acusado dun delito de asasinato en grao de
tentativa e outro de tenencia ilícita de armas, segundo informou a Xefatura Superior de Policía de Madrid. O arrestado tería intentado
enviar xunto a unha muller (Tamara H. H.) unha carta bomba á Dirección
de Servicios Penitenciarios de Cataluña en octubre de 2009, acción encadrada na campaña de solidariedade con Amadeu Casellas.

Os policías continuaron as súas investigacións, xa que sospeitaban que a
muller non tería actuado sola. As pesquisas resultaron "positivas" e logrouse
deter o pasado 15 de decembro ao compañeiro cando saía dunha
casa okupa coñecida como Caldo Vegano, un centro antiautoritario
libre de drogas. O detido carecía ata a data de antecedentes
policiais.

extraído de elpais.com (http://ccaa.elpais.com/ccaa/2011/12/22/catalunya/1324573952_915252.html)
Leer más...

Protesta contra o trato mediático á morte de Fraga remata cun sancionado en A Coruña.


Baixo o lema “Nom choramos a Fraga. Bailaremos sobre a súa tumba”, preto dunha centena de persoas concentráronse onte, en réxime de “autoconvocatoria”, no Obelisco da Coruña. Un impresionante dispositivo policial aturou durante algo máis de media hora as mostras de xúbilo e os brindis con cava dos participantes, que pretendían amosar a súa disconformidade co trato que a figura do ministro franquista, reconvertido a demócrata de toda a vida, recibe póstumamente dos medios de comunicación. Pois a amnesia mediática do pasado ultra deste energúmeno, da súa responsabilidade represiva como ministro fascista e da súa incondicional adhesión ó levantamento do 36, pretende facernos comulgar a toda a cidadanía cas rodas de molino da reinvención da historia a cargo dos poderosos.
Apenas pasaba media hora do inicio da protesta cando o xefe dos antidisturbios ameazou con sancionar a tódolos presentes senon remataban coa “concentración ilegal” en menos de cinco minutos. Pese a que xa se recollera a pancarta e a que moitos dos manifestantes comenzaban a marchar, o dispositivo policial rodeou ós concentrados, impedindo o paso dos que xa se estaban retirando, e comezou a identificar ós participantes. Outra longa media hora tardaron os madeiros en rexistrar e identificar a un dos presentes que, finalmente, e sempre segundo o dito polo encargado do dispositivo represivo, será o único sancionado por unha falta de desobediencia .

As mostras de desagrado ante o baboso “peloteo” institucional e mediático, así como de xúbilo ante o tardío falecemento de tan destacado fascista galego, non son exclusivas da cidade herculina, pois Ourense, Santiago e Vigo (onde, baixo o título de “Fragasaurus fest”, fixéronse concertos e numerosas celebracións) rexistraron diversos actos “antifraguistas”, incluso en Barcelona, onde máis de catrocentas persoas marcharon polas rúas ata a sede do PP.

Tamén en Vigo, e noutra orde de cousas aínda que dentro do "antifascismo", unha veintena de independentistas reventaron un acto da fundación Francisco Franco en memoria do dictador celebrado no Club Faro de Vigo.

A información dos dous últimos parágrafos a collemos de “Galizalivre” (as novas nesa páxina web aquí e aquí). O resto o soubemos por fontes presenciais.

Video e fotos da concentración en "Galiza Contrainfos" aquí.

C.R.
Leer más...

Novas de Gilbert Ghislain [preso anarquista]




Extraído de: http://gilberttextos.blogspot.com/

*para difundir, publicar, reenviar ou limparse o cu...

Despois dun periodo baleiro de información sobre a situación de Gilbert pasamos a ofrecer as novidades que han ir acontecendo nestes últimos meses e motivo polo cal non lanzamos ningún comunicado nin proposta sobre a situación de Gilbert.

A finais do outono iniciamos os trámites para solicitar a liberdade condicional de Gilbert, parece que a única forma de que Gilbert poida ver a rúa. Existen outras alternativas xudiciais como solicitar unha redución de pena semellante ao que seria a “limitación de condena” no Estado Español, pero este trámite alongaría moito os prazos ademais de que non é seguro que puidera obtela, porque hai moitos factores que inflúen na xustiza francesa; o interese político, o avogado que tes e as súas influencias, a interpretacións e as diferentes xurisprudencias que hai a disposición dos fiscais que permiten que a lei sexa e non sexa á vez.
Solicitamos a liberdade condicional e o trámite iníciase; informes, contratos de traballo, informes psiquiátricos… todo é favorable á concesión da súa liberdade; en especial os informes psiquiátricos que resaltan a necesidade de que Gilbert saia á rúa.

Con todo, un fiscal aparece para lembrar que Gilbert atópase nun “periodo de seguridade” que non lle permite saír ata o 2013 (un periodo que se aplica en Francia de 10 anos aos condeados a mais de 15 anos, como Gilbert xa cumpriu 8 dos 18 anos que ten aquí, aínda quédanlle 2). Con todo recórrese o periodo de seguridade e contémplase a posibilidade por parte dos xuíces de facer unha “excepción” en base aos inhumanos 28 anos que Gilbert leva en prisión.

De novo aparece un fiscal que recorda que ademais dos 18 anos polos atracos cometidos en 1983, Gilbert debe resolver os 5 anos pola fuga en Helicoptero en 1986. Facemos oposición co que agora estamos á espera dun novo xuízo que determinará o tempo que Gilbert debe cumprir por este delito.

28 anos logo de todo aquilo, celébrase un xuízo. Polo que nos están dando a entender, non hai ningunha intención por parte da Republica Francesa de ter en conta os 28 anos que Gilbert leva sen ver a rúa.
A xustiza francesa é aínda mais voluble que a española se cabe e os avogados moitas veces xa non saben nin como enfocar o tema.

Tampouco atopamos ningún tipo de apoio, nin axuda en Francia. Polo tanto para todos aqueles que tiveron a oportunidade de coñecer de Gilbert nas loitas contra o FIES, informamos e advertimos que; se quedou algunha estima ou empatía cara este compañeiro por parte dos anarquistas, este é o momento no que necesita o apoio dos seus “amigos”.

E esta é a mensaxe que transmitimos os seus familiares e estas son as noticias que vos ofrecemos. Lembramos que Gilbert atópase na prisión de Clairvaux, por se alguén quere escribirlle ou o que sexa…

Un saúdo a todos.

Leer más...

No C.S.A. "La Madriguera" de Ponferrada...

Video-debate, este xoves, coa proxección do documental "La servidumbre moderna". Seguido de ceador popular vegano.

E a creación dun proxecto de "horta urbana":

Aquí vos deixamos o texto chegado o noso correo:

Desde el centro social la madriguera se ha propuesto la creacion de un grupo de trabajo para hacer un huerto urbano en Ponferrada, el objetivo es crear, a través del trabajo comunitario, un espacio donde compartir, aprender y recuperar esa parcela de vida que nos han quitado los supermercados, volver a plantar para tener alimentos de verdad.

Anímate y pásate por el centro social a apuntarte, seguro que juntxs podemos aprender a cultivar.

O C.S.A "La Madriguera" está na Rúa México Nº2, detrás de correos.
Leer más...